Γιατί γεννήθηκα φτωχός εκατομμυριούχος;

Ξαπλωμένοι στον καναπέ με ένα ποτήρι ξυνιστέρι (11 ευρώ το μπουκάλι), ελληνική βιολογική φέτα και ελβετική γραβιέρα. Στην τηλεόραση ο πόλεμος στη γειτονιά μας. Ενώ μιλούσε η παρέα για διακοπές και άλλες δαπάνες αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, ξαφνικά ακούς την ατάκα «γιατί είμαι άτυχος και γεννήθηκα φτωχός;». Στραβοκοίταξα το άτομο δίπλα μου και απορήσαμε και οι δύο «Τι;». Στη συνέχεια μας έδειξε ένα υπέροχο κότερο, υποθέτω κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων και αυτό ήταν η αιτία της «φτώχειας».

Η πραγματικότητα είναι ότι ο μέσος Κύπριος κερδίζει από 3 έως 4 φορές περισσότερα απ' ό,τι ο μέσος κάτοικος αυτού του πλανήτη. Το συγκεκριμένο άτομο κερδίζει 2 φορές περισσότερα απ' ό,τι ο μέσος Κύπριος. Κάντε τον συλλογισμό και υποθέτω θα μείνετε και εσείς απορημένοι. Να βρίσκεσαι ανάμεσα στο 10% των πιο εύπορων αυτού του πλανήτη, αλλά ακόμη να αισθάνεσαι φτωχός. Να βρίσκεσαι ανάμεσα στο 0,00001% των πιο εύπορων ανθρώπων που έζησαν ποτέ στον πλανήτη και πάλι να αισθάνεσαι φτωχός. Απλά γιατί έχεις επιλέξει να κάνεις τη σύγκρισή σου με το ένα άτομο, ούτε στο εκατομμύριο και να κλείσεις τα μάτια σου στα υπόλοιπα δεδομένα.

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί είμαστε ή τουλάχιστον στις πλείστες περιπτώσεις αυτοί είμαστε. Αντιλαμβάνομαι γιατί το DNA μας έχει εξελιχθεί με αυτό τον τρόπο. Αυτό μας οδηγεί στο να διεκδικούμε, να κερδίζουμε περισσότερα ή και να δημιουργήσουμε περισσότερα. Όχι πάντα για καλό σκοπό. Αντιλαμβάνομαι αυτό να ισχύσει σε ατομικό επίπεδο. Αυτό που δεν πρέπει να ισχύει είναι η εμπέδωση αυτής της νοοτροπίας σε θεσμικό επίπεδο.

Ακούσαμε πρόσφατα τις συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δημοσίου να μας λένε για την ανάγκη αναβάθμισης κλιμάκων στον δημόσιο τομέα. Λόγω των «εμπειριών» τους που έχουν ξεκίνησαν - επικεντρώθηκαν στις χαμηλές κλίμακες… αυτό πουλά στην κοινή γνώμη. Κανένας δεν μπήκε στον κόπο, ούτε καν τόλμησε να κάνει τη σύγκριση που θα έπρεπε να γίνει. Παραγωγικότητα, σιγουριά, απολαβές, συνταξιοδοτικά ωφελήματα, συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με αντίστοιχες θέσεις στην ΕΕ και πολλά άλλα.

Όμως οι θεσμοί ξέρουν τι θα ακολουθήσει… αλλά παίζουν πελλό. Αφού στηρίξουμε τους χαμηλόμισθους θα έρθει η επόμενη επιλεκτική σύγκριση. Όταν δοθούν οι αναβαθμίσεις, θα αρχίσουν οι επόμενες κλίμακες «μα υπάρχουν άτομα με διπλώματα που αμείβονται λιγότερα από τους ανειδίκευτους»… και ακολουθεί νέα αναβάθμιση. Αφού αναβαθμιστούν και αυτοί… πάμε στους επόμενους, μέχρι να φτάσουμε στους γενικούς διευθυντές, στους υπουργούς και τους διευθυντές. Οι τελευταίοι λόγω υψηλού φορολογικού συντελεστή θα πάρουν έξτρα αφορολόγητα συντάξιμα επιδόματα… γιατί και αυτοί θα κάνουν τη δική τους επιλεκτική σύγκριση. Γιατί αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή. Οι πρώτοι απλά ήταν η γλάστρα που ποτίστηκε με τη βασιλιτζιά.

Αν πραγματικά στόχος είναι οι χαμηλόμισθοι και αν πράγματι οι χαμηλόμισθοι είναι χαμηλόμισθοι η λύση είναι απλή. Αν η χαμηλή κλίμακα ξεκινά από τα 1.200 ευρώ και φτάνει στα 1.500, συν συνταξιοδοτικό ωφέλημα, ας ανεβάσουμε το χαμηλό και όχι το υψηλό της βαθμίδας, ώστε να μην ισχύσει αυτό που περιέγραψα πιο πάνω. Αλλά όπως είπαμε αυτοί είναι η γλάστρα.