Ο καθένας κάμνει ό,τι του κατέβει

Πριν λίες μέρες επήα στα βουνά σε αναζήτηση λίης δροσιάς που το παρατεταμένο καμίνι στο οποίο εισήλθαμε μεν, αλλά δεν βλέπω να εξερχόμαστε ούτε μετά τους αιώνες των αιώνων (αμήν). Οι σιήλοι μου, οι κάττοι μου, τα φκιόρα μου τζιαι γω μαζίν, μοιάζουμεν τούτον το διάστημα με αποχαυνωμένους κροκόδειλους με ορθάνοιχτο στόμα για να αεριζούνται τζαι τ' άντερά μας που σιγοψήνονται στον φούρνο αέρος της πρωτεύουσας με ένδειξη: 1.000 βαθμοί κολάσεως του Δάντη. Αν η αποχαύνωση είσιεν όνομα, τότε θα ήταν Ρωμαίος, το όνομα του τσιουάουά μου, που για να ταράξει που το κλιματιστικό πρέπει να πέσει πυρηνική βόμβα σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων. Στα τρία ισχύει το «στα τρία μου, δεν λαχτώ που δαμαί.»

Στα βουνά ήταν λες τζιαι άλλαξα χώρα. Καταπράσινα, σχεδόν καθόλου υγρασία, χαμηλή θερμοκρασία, σκιά άπλετη κάτω που τεράστια αιωνόβια δέντρα. Δυστυχώς, όμως, δεν ήμουν τόσο τυχερή, αφού όντως εξακολουθούσα να βρίσκομαι στις παρυφές της Αφροδίτης, του πλανήτη όι της θεάς, δίχα όμως το θειικό οξύ σε μορφή νεφώσεων. Αν τζιαι καθημερινή μέρα, που το πρωίν, για κάποιον λόγο υπήρχαν ίχνη ζωής στο κατά τ'άλλα καταπράσινο τοπίο. Κάτι τρυπάνια, τζιαι παουρκές ιθαγενών που επιδιόρθωναν μια στέγη τζιαι μετέφεραν τα μόρια αέρος τον ήχο στο αριστερό μου φτιν, ενώ στο δεξί κατέφθαναν ήχοι από κάτι φορητά μεγάφωνα στη διαπασών να παίζουν πρώτα λάτιν μελωδίες, μετά να το γυρίζουν σε αναρχικά για να καταλήξουν σε Βίσση, συνοδευόμενα με παραφωνίες μιας αλλοπρόσαλλης παρέας νεαρών ατόμων των οποίων η ιδεολογική προσάρτηση προς συγκεκριμένη κατεύθυνση κατέστη αδύνατη προς ταυτοποίηση λόγω του προηγούμενου ποτ πουρί επιλογής μελωδιών.

Τούτον το μικρό χάος ώς τζιαι μες την μέση του δάσους, φρόντισεν να μου κρατά τη μνήμη του Δεν Ξεχνώ άσβεστη. Ο καθένας να κάμνει ό,τι του κατέβει, οπότε του κατέβει τζιαι όπου του κατέβει. Ανάθεμαν οι υπόλοιποι τζιαι οι ανάγκες τους. Μια χώρα ττόππουζων, με τον καθένα που μας να θεωρεί πως μόνο μια πραγματικότητα υπάρχει άξια σεβασμού, τζιαι φυσικά έν' μόνον η δική του. Στα 50 χρόνια μετά τα τραγικά μας κατορθώματα τζιαι τες αβάσταχτες συνέπειές τους, εξακολουθούμεν να αναγιώνουμεν ττοππουζούθκια κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Έτσι τζιαι τότε, ο καθένας έκαμνεν ό,τι του έκοφκεν η ξερή του. Πλήρης ανομία, καμία καταδίκη εκτός τζιαι αν ανήκεις σε λάθος κλίκκαν, όπλα, δολοφονίες, πόμπες τζιαι μετά πραξικόπημα τζιαι εισβολή. τζιαι ξανά ανομία, κλάδοι ελαίας, ο καθένας να κάμνει ό,τι θέλει τζιαι να νέμονται τούτοι ούλλοι την εξουσία μιας νεοσύστατης χώρας, λες τζιαι επερνούσαν που έναν καφενέν τζιαι είδαν φως τζιαι μπήκαν.

Τώρα θα μου πεις πως συγκρίνω τρομοκράτες δολοφόνους με μιαν παρέα νεαρών που απλά οχλαγωγούν. False analogy ονομάζεται τούτον το λογικό σφάλμα στην επιστήμη της Φιλοσοφίας. Κατ' ακρίβεια, έν' την νοοτροπία που συγκρίνω. Με το να μεν με νοιάζει τι επιπτώσεις θα έχουν οι πράξεις μου στους γύρω μου τζιαι με τους γύρω μου να επιδεικνύουν απίστευτην αναισθησία να το πω, ευθυνοφοβία να το πω, τζιαι να μεν αντιδρούν, ε, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί δεν έχουμεν κατονομάσει τζιαι καταδικάσει τους υπαίτιους της κατ’ εξακολούθηση καταστροφής της πατρίδας που τάχα μου τόσον πολλά αγαπούμεν. Αρνιά πασιά. Έτο, παίζουμεν τες σειρήνες κάθε χρόνο στες επετείους, θκιεβάζουμεν ομιλίες γραμμένες που wannabe τραγικούς ποιητές του νηπιαγωγείου, διοργανώνουμεν συναυλίες τζιαι τραουδούμεν την ετοιμότητα του έθνους για μακροχρόνιους αγώνες τζιαι πισκαλούμεν εκστασιασμένοι με την αγωνιστικότητα του φαντασιακού μας. Έν' μες το DNA μας καταγεγραμμένη τζιαι η παρανομία τζιαι η αναισθησία. Κανονικοί κροκόδειλοι με ορθάνοιχτα στόματα, όπως προείπα, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα όταν τους έβρει η συμφορά.

Ποττέ μου δεν εκατάλαβα γιατί να μεν έχω τες ίδιες απαιτήσεις που έχω για τους άλλους τζιαι που τον εαυτό μου. Άμαν πεις τζιαι κάτι κατηγορούν σε τζιόλας ως προβληματική. Μέχρι να έρτει η ώρα που ένας άλλος ττοππουζοαχάπαρος τους συμπεριφερτεί με τον ίδιο τρόπο τζιαι να ξεκινήσει το κλάμα για ούλλους τους άλλους εκτός που τους ίδιους. Καθρέφτη να γοράσετε κοπέλια. Έτσι, με τούτην την νοοτροπία τότε παραδώσαμε τη γη μας με τα όπλα, τώρα την παραδίδουμεν με τα ριάλια. Μεν ξεχάσετε μόνο: Δεν Ξεχνώ.