Αν κλείσει η ΑΗΚ, θα ησυχάσουμε;

Πριν επεξηγηθεί η σκοπιμότητα πίσω από τον τίτλο του παρόντος κειμένου, ας δούμε, πρώτα, κάποια από τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας (omnibus, 1.003 ατόμων) που πραγματοποιήθηκε κατ' εντολή της Παγκύπριας Ένωσης Καταναλωτών και Ποιότητας Ζωής, που δημοσιοποιήθηκαν στις 24 Μαρτίου 2023.

Σε αυτή λοιπόν την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 13 Μαρτίου και 18 Απριλίου 2023, διαπιστώνεται, ανάμεσα σε αρκετά άλλα ενδιαφέροντα, ότι ο Κύπριος καταναλωτής, ενώ δηλώνει ότι διατηρεί το ίδιο εισόδημα το πρώτο εξάμηνο του 2023, όπως και με την αντίστοιχη περίοδο του 2021, εν τούτοις δηλώνει, ότι «μόλις που περνά» (44%) και σχεδόν καθολικά (90% των ερωτηθέντων), ότι οι τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών που καταναλώνει αυξήθηκαν.

Το 84% των ερωτηθέντων προσδιορίζει ως κυριότερη αύξηση, την αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και αγαθά πρώτης ανάγκης και το 63% εκείνη του ηλεκτρικού ρεύματος. Θεωρούν, δε, οι ερωτηθέντες καταναλωτές, ότι τα πιο ανησυχητικά θέματα στην Κύπρο σήμερα, είναι τα προηγούμενα δύο, ήτοι: η αύξηση των τιμών (68%) και το κόστος της ενέργειας (60%).

Αυτά τα τρία συμπεράσματα, η διατήρηση των εισοδημάτων στο ίδιο επίπεδο, η άποψη ότι «βγαίνει και δεν βγαίνει ο μήνας και η αύξηση (και ανησυχία) για το αυξανόμενο κόστος των «καθημερινών» αγορών μας και του ηλεκτρισμού (και καυσίμων γενικότερα) θα πρέπει να συνδυαστούν και με ένα ακόμα συμπέρασμα της συγκεκριμένης έρευνας, που καταδεικνύει ότι το 41% των ερωτηθέντων καταναλωτών θεωρεί ότι ο δανεισμός της οικογένειάς του αποτελεί «αρκετό» βάρος, έστω και αν ταυτόχρονα θεωρούν, σε ποσοστό 69%, ότι δεν είναι «υπερχρεωμένοι» και σε ποσοστό 61% ότι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή του δανείου, αλλά, παράλληλα, εκτιμούν σε ποσοστό 42% ότι οι προσδοκίες για την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους θα παραμείνει η ίδια, ενώ ένα ποσοστό 37% αναμένει χειροτέρευση της οικονομικής του κατάστασης (11% πολύ χειρότερη και 26% χειρότερη).

Παρενθετικά, να αναφέρω ότι διασκεδάζω πολύ με τα αποτελέσματα των διαφόρων ερευνών, δημοσκοπήσεων, «δημοψηφισμάτων» και άλλων αντίστοιχων ερευνών και απόψεων της «κοινής γνώμης» στην Κύπρο, επειδή, όσο σωστή δουλειά και αν κάνουν οι επιστήμονες δημοσκόποι, η «κρίση ή έλλειψη αυτής» των ερωτηθέντων, καθρέφτης όλων εμάς δηλαδή, δεν μπορεί να κρυφτεί (sic). Για παράδειγμα, τα εισοδήματά μας παραμένουν τα ίδια, το κόστος ζωής ανεβαίνει, αλλά θεωρούμε, κατά πλειοψηφία, ότι η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει. Και ότι, κατά τα άλλα, θα είμαστε «οκ» με τις υποχρεώσεις μας στο δάνειό μας που κατά 41% αποτελεί «αρκετό» βάρος για μας, αλλά, και πάλι, δεν θεωρούμε, σε ποσοστό 69%, ότι είμαστε υπερχρεωμένοι. Τα συμπεράσματα για τη νοοτροπία και τον «νου που κουλαντρίζουμε», δικά σας.

Τα αποτελέσματα, όμως, αυτής της αλλοπρόσαλλής συλλογιστικής που μας χαρακτηρίζει ως Κύπριους, μετουσιώνονται σε συμπεριφορές, που εκφράζονται μέσω της ψήφου μας αλλά και των όσων ζητούμε από την πολιτική ηγεσία μας. Και κάπου εδώ θα εξηγήσουμε και τη σκοπιμότητα του τίτλου μας.

Είναι γεγονός ότι το ηλεκτρικό ρεύμα, και τα ακριβά καύσιμα, έχουν «διαλύσει» τον προϋπολογισμό τόσο των περισσοτέρων νοικοκυριών όσο και των περισσοτέρων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Αντίστοιχα, έχουν οδηγήσει σε αυξήσεις στα προϊόντα πρώτης ανάγκης. Έχουν επίσης αναδιατάξει τις καταναλωτικές μας συνήθειες και μας έχουν σπρώξει στα πολύ-πολύ κάτω σκαλοπάτια της πυραμίδας του Μάσλοου. Μοναδική μας έγνοια, η καθημερινή διαβίωσή μας. Το σουπερμάρκετ, η δόση στην τράπεζα, η βενζίνη και ο λογαριασμός της ΑΗΚ. Μεροδούλι, μεροφάι, δηλαδή. Καλά να πάθουμε, επειδή η νοητική μας κρίση έχει πάει περίπατο εδώ και χρόνια.

Αντιμετωπίζουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και παρ' όλα αυτά συνεχίζουμε να ζητούμε και να απαιτούμε από το κράτος και τους εκπροσώπους μας στη Βουλή να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές που θα μας βάλουν σε ακόμα χειρότερη θέση από αυτή που είμαστε σήμερα. Επειδή αυτό θα συμβεί με τις διαφαινόμενες πολιτικές υποστήριξης της στέγασης όταν ο μειωμένος ΦΠΑ θα απλώνεται μέχρι τις 350 χιλιάδες ευρώ και τα 190τ.μ. ή όταν επιχορηγούνται τα καύσιμα επειδή έχουμε τρία αυτοκίνητα ο καθένας, επειδή πρέπει να οδηγούμε μια ώρα κάθε μέρα για να πάμε στην εργασία μας, για να δουλέψουμε και να πληρώσουμε το υπερβολικά μεγάλο δάνειο που πήραμε για να αγοράσουμε εκείνα τα αυτοκίνητα και εκείνο το υπερμέγεθες για τις πραγματικές μας ανάγκες σπίτι μια ώρα μακριά στην «καλή» τιμή των 350 χιλιάδων για να έχουμε 20τ.μ. «αυλή». Και όταν όλα αυτά, αυτοκίνητα και σπίτια, καταναλώνουν πολύ περισσότερη ενέργεια από αυτή που αντέχουμε, και εκπέμπουν ρύπους που πρέπει να πληρώσουμε ως πρόστιμα, και που ανεβάζουν τους λογαριασμούς της ΑΗΚ που με τη σειρά τους θα μας οδηγήσουν στο να μην μπορούμε να πληρώσουμε τα δάνειά μας που ναι μεν είναι «βάρος» αλλά, εν τούτοις, δεν μας κάνουν να θεωρούμε ότι είμαστε υπερδανεισμένοι, χωρίς όμως να προβληματιζόμαστε για το πώς γίνεται να μην είμαστε υπερδανεισμένοι όταν, λέμε, ότι μόλις και τα βγάζουμε πέρα! Οπότε, ας αφήσουμε την ΑΗΚ, τις τράπεζες, τα βενζινάδικα και τα μπακάλικα ήσυχα, και ας βάλουμε τον νου μας να δουλέψει και να ζητήσουμε, επιτέλους, πολιτικές που θα βελτιώσουν πραγματικά την ποιότητα ζωής μας και όχι να ικανοποιούν τη ματαιοδοξία μας. Βάζω στοίχημα, ότι δεν θα το πράξουμε…