Το δικαίωμα στη σπατάλη

Ετήσια κατανάλωση γάλατος σε λίτρα ανά κάτοικο: Ευρώπη 175, ΗΠΑ 218, Ασία 143, Αφρική 29.

Ετήσια κατανάλωση σιτηρών σε κιλά ανά κάτοικο: Ευρώπη 110, ΗΠΑ 80, Ασία 65, Αφρική 50.

Να μην πολύ-γράφω… συνολική κατανάλωση τροφών σε κιλά ανά έτος ανά κάτοικο: Ευρώπη 780, Βόρειος Αμερική 862, Ασία 680, Νότιος Αμερική 668, Αφρική 540.

Το μόνο βασικό τρόφιμο που καταναλώνουν περισσότερο στην Αφρική είναι το κάσαβα (είδος ρίζας), περίπου 66 κιλά ανά κάτοικο (12,2% της συνολικής διατροφής τους)… παράγεται στη Νιγηρία και προφανώς δεν δένει με την γκουρμέ διατροφή μας.

Ημερήσια κατανάλωση θερμίδων: Ιρλανδία 3.885, Ελλάδα 3.382, Κύπρος 3.019, Μοζαμβίκη 2.019, Κεντρική Δημοκρατία της Αφρικής 1.786… ούτε τα μισά της Ιρλανδίας.

Φαγητό που σπαταλιέται (πάει στα σκουπίδια) ανά κάτοικο, ανά έτος σε κιλά: Ελλάδα 142, Σουηδία 81, ΗΠΑ 139, αστικά κέντρα Κίνας 150.

Προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, προβλήματα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αύξηση της τιμής της ενέργειας… και όλος ο πλούσιος κόσμος κλαίγεται για την επερχόμενη επισιτιστική κρίση. Όλοι (οι από τα πλούσια κράτη ελεγχόμενοι) διεθνείς οργανισμοί εκδίδουν προειδοποιήσεις. Μετά βγαίνουν οι ανά το παγκόσμιο πολιτικοί και οι συνδικαλιστές (συμπεριλαμβάνουμε και τους συνδικαλιστές των επιχειρήσεων, όπως ΟΕΒ και ΚΕΒΕ στην περίπτωσή μας) και καλούν για οριζόντιες επιδοτήσεις. Χειρότεροι όσοι το παίζουν αριστεροί ή της Εκκλησίας με αυξημένες κοινωνικές ευαισθησίες.

Δεν βρέθηκε ένας – όχι δύο – ένας πολιτικός να πει «αν προχωρήσουμε όλοι στον πλούσιο κόσμο σε οριζόντιες επιδοτήσεις, θα φέρουμε ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα στις φτωχές χώρες όπου το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο απ’ ό,τι ο ίδιος ο πόλεμος στην Ουκρανία και τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα».

Ειλικρινά, τόση ηλιθιότητα και τόση υποκρισία δεν την περίμενα.

Επιδοτούνται άμεσα και έμμεσα τα τρόφιμα σε όλο τον πλούσιο κόσμο, αντί να γίνει μια προσπάθεια περιορισμού της σπατάλης… που θα ήταν και οικολογικό. Η αγορά αυτό θα έκανε, αλλά ο κρατικός παρεμβατισμός ακριβώς το αντίθετο. Οι πλούσιοι δίνουν λεφτά στα νοικοκυριά και οι λιγότερο πλούσιοι βάζουν εμπόδια στις εξαγωγές. Οι πιο φτωχοί … ας ψοφήσουν.

Βεβαίως και θα επηρεαστεί η τσέπη μας. Βεβαίως και κάποιοι συμπολίτες μας θα δυσκολευτούν. Βεβαίως και ένας πολύ-πολύ συγκριτικά μικρός αριθμός στον δυτικό κόσμο θα πεινάσει. Για τους τελευταίους, ΝΑΙ, στοχευμένες επιδοτήσεις. Το να γενικεύουμε όμως την κατάσταση και με τις πολιτικές μας να επιδεινώνουμε την επισιτιστική κρίση… με ξεπερνά.

Μετά, αφού δείξουν τα κανάλια ένα μαυράκι (δεν το γράφω ρατσιστικά) κοκαλιασμένο να μεταφέρει το αδελφάκι του νεκρό από την πείνα κάπου στην Κεντρική Αφρική, θα στείλουμε ένα κοντέινερ farin lacte και τον/ την αρμόδιο/α Ευρωπαίο επίτροπο σε ένα photo shoot να τα παραδίδει και εμείς θα αυτο-ικανοποιούμαστε ότι έχουμε κοινωνικές ευαισθησίες και ότι τους σώσαμε.

Όσοι (δεν) έχετε σοσιαλιστική συνείδηση, συνεχίστε να απαιτείτε νέες επιδοτήσεις και πάνω απ’ όλα στην προστασία του ανθρώπινου δικαιώματός σας στην αξιοπρεπή σπατάλη.