Κυπριακό: Πόσο έτοιμες είναι η Ελλάδα και η Τουρκία;

Η Τουρκία urbi et orbi διαμηνύει σε κάθε περίπτωση ότι θα διασφαλίσει τα συμφέροντά της και στη θάλασσα. Η τουρκική «Γαλάζια Πατρίδα» εκτείνεται και ελέγχεται διά των κανονιοφόρων σε εκατοντάδες ναυτικά μίλια τα οποία διεκδικεί ως δική της Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Οι κινήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο αναπόδραστα αμφισβητούν το γεωτρητικό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού επιχειρούν να διαβρώσουν διεθνείς συμφωνίες οριοθέτησης που έχει υπογράψει η Κυπριακή Δημοκρατία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ στη λογική της μέσης απόστασης. Την ίδια στιγμή περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τη λύση του Κυπριακού.

Η Κυπριακή Δημοκρατία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας:
-Από ξηράς η Τουρκία ελέγχει το 36% του εδάφους με 30.000 στρατιώτες διαθέτοντας απόλυτη υπεροχή και στον αέρα.
-Στη θάλασσα αλωνίζουν τα τουρκικά αντιτορπιλικά συνοδεύοντας τα δύο σκάφη Φατίχ και Γιαβούζ που διενεργούν γεωτρήσεις.
Όλα εν ολίγοις συντείνουν στο ότι μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά τον Ιούλιο του 2017 ο δείκτης πολυπλοκότητας του Κυπριακού ανέβηκε κατακόρυφα. Με βάση τις κινήσεις της Τουρκίας και τα τετελεσμένα που δημιουργεί, η εξεύρεση λύσης σήμερα δεν επικεντρώνεται μόνο στη διευθέτηση των διαφορών μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο και κατά πόσο η Κύπρος διά της κατάργησης των εγγυήσεων θα μετατραπεί σε ένα κανονικό κράτος το οποίο θα λειτουργεί υπό ομοσπονδιακό σύστημα εντός της ΕΕ.

Κυπριακή ΑΟΖ
Τι σημαίνει η γεώτρηση του Φατίχ 37 χιλιόμετρα ανοικτά της Πάφου; Αυτή η κίνηση στις συγκεκριμένες συντεταγμένες και αναλογικά οι προεκτάσεις της επί χάρτου δίνουν ασφαλή ένδειξη για το τι θεωρεί σήμερα ως δική της ΑΟΖ η Τουρκία. Ότι δηλαδή η ΑΟΖ της εφάπτεται με αυτή της Αιγύπτου και της Λιβύης και ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ. Εν ολίγοις αυτό που επιχειρεί η Τουρκία είναι αυτό που λέει και δημόσια. Ότι μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου της ανήκει και ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί από τους διαδρόμους του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Η άσκηση επί χάρτου γίνεται εις βάρος της αδύνατης Κυπριακής Δημοκρατίας αυτή τη στιγμή υπό τα αδιάφορα βλέμματα των πάντων.
-Αν η κυπριακή ΑΟΖ υπολογιστεί με βάση τη συμφωνία μέσης γραμμής που υπέγραψε η Κυπριακή Δημοκρατία με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και τον Λίβανο, κι αν επίσης θεωρηθεί ότι μια τέτοια συμφωνία θα υπογραφεί μετά τη λύση του Κυπριακού και με την Τουρκία, η Κύπρος ως νησί έχει δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ γύρω στα 83.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
-Αν η κυπριακή ΑΟΖ υπολογιστεί με βάση τις συντεταγμένες που θέτει η Τουρκία, και επιχειρεί να παγιώσει διά της παράνομης γεώτρησής της, τότε η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχανε γύρω στα 34.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έκταση που περίπου αντιστοιχεί στο 40% της ΑΟΖ που υποστηρίζει ότι σήμερα διαθέτει.

Το συμπέρασμα
Θα μπορούσε κάποιος με βάση τα πιο πάνω να φορτώσει τα πάντα στην τουρκική αδιαλλαξία. Αυτή η διαπίστωση μόνο εν μέρει είναι ορθή, γι’ αυτό και δεν αρκεί. Πέρα από ομφαλοσκοπήσεις θα έπρεπε να σημειωθεί επίσης ότι η πολιτική ηγεσία της Κύπρου σήμερα πληρώνει τα επίχειρα του τακτικισμού της. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, διά της στήριξης του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά, δεν εξάντλησε όλα τα περιθώρια που είχε στη διάθεσή του στο Κραν Μοντανά, προτιμώντας αντί δημοψηφίσματος λύσης να επανεκλεγεί στις προεδρικές εκλογές με το άνετο 56% λίγους μήνες αργότερα. Τότε στο τραπέζι δεν βρισκόταν το φυσικό αέριο. Στο τραπέζι βρισκόταν από τη μια η πολιτική ισότητα και η αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων και από την άλλη η κατάργηση των τουρκικών εγγυήσεων και η κατάθεση χάρτη για επιστροφή εδαφών υπό ε/κ διοίκηση. Με την Ελλάδα να έχει το πάνω χέρι, αφού αποποιούμενη το εγγυητικό της δικαίωμα του 1960 στην Κύπρο (μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία) έθετε την Τουρκία υπό πίεση ώστε να εγκαταλείψει οριστικά τον γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου.

Σήμερα το φυσικό αέριο είναι στο τραπέζι, όπως επίσης και τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας, τα οποία ασκούνται δήθεν υπέρ των Τ/Κ. Επιπλέον σε περίπτωση που προκύψει σήμερα ένας νέος γύρος συζητήσεων στο Κυπριακό, η λύση του, λόγω φυσικού αερίου, δεν θα αφορά μόνο τις δύο κοινότητες στην Κύπρο, αλλά άμεσα και την Ελλάδα και την Τουρκία αφού σε πρώτη φάση ίσως χρειαστεί να συζητούν ταυτόχρονα και την οριοθέτηση της δικής τους ΑΟΖ. Εκτός κι αν το θέμα αυτό παραπεμφθεί σε δεσμευτική διαιτησία μετά τη λύση του Κυπριακού. Πόσο όμως έτοιμες είναι η Ελλάδα και η Τουρκία για μια τέτοια συζήτηση; Ποτέ δεν ήταν έτοιμες τα προηγούμενα χρόνια. Οπότε για όλους, η μη λύση του Κυπριακού και η παραμονή στο status quo ήταν μια κάποια λύση. Τα τελευταία δύο χρόνια βέβαια το status quo αλλάζει άρδην εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου.