132 μόνομέρες άντεξε ο διορισμός του Μιχάλη Χατζηγιάννη στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού. Ένας διορισμός που από την πρώτη στιγμή «φώναζε» ότι ήταν προβληματικός, όχι από πλευράς ικανοτήτων ή διάθεσης προσφοράς του ιδίου του Μιχάλη, αλλά γιατί απλά ο άνθρωπος είναι γεννημένος για άλλα πράγματα και όχι για να κάθεται σε μία υπουργική καρέκλα. Και αν υπάρχει κάποιος που είναι εκτεθειμένος από αυτήν την εξέλιξη, σίγουρα δεν είναι ο Μιχάλης –ο οποίος αν μη τι άλλο μόλις αντιλήφθηκε ότι δεν άντεχε πλέον το νέο κοστούμι που του φόρεσαν, είχε την εντιμότητα να τα βροντήξει και να φύγει- αλλά εκείνοι που είχαν τη φαεινή ιδέα της υπουργοποίησής του, για καθαρά επικοινωνιακούς και μόνο λόγους, και ειδικότερα ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ο οποίος με την επιλογή Χατζηγιάννη επεδίωξε τις εντυπώσεις και δεν εστίασε στην ουσία και τις πραγματικές ανάγκες της θέσης.
Κ.ΖΑΔΗΣ
