Το τέλος της διαφθοράς κοντοζυγώνει!

Το ΔΗΚΟ, διαβάζω, κατέθεσε προτάσεις για τη διαφθορά.

Επιτέλους! Κάτι σ’ αυτό τον τόπο βρίσκεται σε καλά χέρια. Διότι, ξέρετε, όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν, και η διαφθορά, όπως και το καθετί, περνά σε άλλα επίπεδα, εκσυγχρονίζεται, βρίσκει άλλες οδούς και μεθόδους, η τέχνη του παλιού, του μάστορα, παραμένει αξία αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

Και η λέξη «ΔΗΚΟ» είναι ταυτόσημη με την κυπριακή διαφθορά, με την ίδια την ιστορία της διαφθοράς στη σύγχρονη Κύπρο. Μην κοιτάτε που ύστερα ήρθε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και άλλαξε το αμαρτωλό παρελθόν του κόμματος ταυτίζοντάς το με τον υψηλό πατριωτισμό αλλά και το αίσθημα αλληλεγγύης με τους Σέρβους, το οποίο οδήγησε στη μεταφορά στο εξωτερικό των εκατομμυρίων που τους έκλεψε ο Μιλόσεβιτς για να διασωθούν.

Δεν τα κατάφερε τελικά και συν τοις άλλοις χάθηκαν και τα λεφτά, αλλά, η πρόθεσις ήτο αγνή. Και πατριωτική, ναι. Πάνω από όλα. Και εάν βρήκαμε μπροστά μας τον φάκελο Μιλόσεβιτς στο κούρεμα και αντί για το 2ο ή το 3ο νούμερο μας πέρασαν το 1ο, τι να κάνουμε; Κακοί οι Ευρωπαίοι που δεν μας έδωσαν απλά τα λεφτά. Τι φταίει ο αγώνας του μακαρίτη για τη διάσωση των ορθόδοξων εκατομμυρίων;

Ή ας πούμε, μην βλέπετε που και ο Νικόλας συνεχίζει την παράδοση και δεν έχει υποβάλει ούτε μία αίτηση για διαβατήρια την ώρα που κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για το σκάνδαλο. Ε, βέβαια. Δεν υπέβαλε εκείνος αλλά το γραφείο του πατέρα του και οικογενειακό. Στο οποίο, ναι, διαφημίζονταν ακόμα και στις προεδρικές οι δραστηριότητές του, αλλά ο ίδιος δεν έχει καμία σχέση. Αφού το είπε. Σας κάνει για άνθρωπος που λέει ψέματα;

Οπότε, ναι, ακόμα κι αν σήμερα στα χέρια του Νικόλα το ΔΗΚΟ είναι ένας επίγειος παράδεισος, ένας αγγελικά πλασμένος κόσμος στον οποίο το μόνο πρόβλημα είναι η... πολιτική θνησιμότητα -καθαιρεί όποιον καταλάβει ότι πάει να διαφωνήσει πιο γρήγορα και πιο μαζικά από ό,τι τους εκτελούσε στο Μπάαθ ο μακαρίτης ο Σαντάμ- το ΔΗΚΟ, λόγω του πρότερου βίου (και της πολιτείας) του είναι το ίδιο το DNA της κυπριακής διαφθοράς στα καλύτερά της. Είναι η μάνα της κυπριακής διαφθοράς. Τιμητικά πια, έστω.

Ποιος καταλληλότερος για να καταθέσει ιδέες, λοιπόν, για τη διαφθορά; Για σταθείτε… Τώρα που το ξαναδιαβάζω, ιδέες για την πάταξη της διαφθοράς, λέει! Ε, εντάξει! Αυτό μάλιστα. Πάταξη της διαφθοράς και μέρες Νικόλα πάνε μαζί. Μόνο, Νικόλα μου, για να υπάρχει δίκαιη μεταχείριση, αν θα της βάλουν δικηγόρο να την υπερασπιστεί τη διαφθορά, όσο κι αν ξέρω ότι θα το κάνατε δωρεάν και χάριν της δικαιοσύνης πάντα, να μην είναι από τους δικούς σας. Άστε κάποιον άλλον να την αναλάβει. Όχι διότι είναι κακός ο κόσμος!

Τη διαφθορά βέβαια, είτε την αντιμετωπίζεις είτε την αγνοείς, όταν είσαι και ο ίδιος άσπιλος και αμόλυντος. Πώς πήγε λ.χ. το θέμα Τζοβάνη στο Πολιτικό Γραφείο του ΑΚΕΛ και οι μισοί σήκωσαν παντιέρα να μην τον πειράξουν, όχι διότι ο σύντροφος βόλευε πολλούς με φοβερές ευκαιρίες σε διαμερίσματα αλλά και με τζάμπα διακοπές -Προλετάριοι όλου του κόσμου, λιαστείτε- και μπράβο του, αλλά διότι ήταν σύντροφος; Έτσι; Εκεί λ.χ. την αγνόησαν. Έβγαλαν μια 50-50 δήλωση που έλεγες What the F… σύντροφοι. Απάντηση: That’s the F… σύντροφοι.

Προσέξτε όμως. Την αγνόησαν. Ώς εκεί. Όμως ο Φούλης; Ο Φούλης μας, όπως πάντα, όταν δεν εξαφανίζεται, πρωτοτυπεί. Ανοίγει νέους δρόμους! Απαντώντας στις αιχμές Νικόλα (Τάσσου) 2023, 2028, 2033, 2038, 2043, 2048 και ίσως 2053, ο Φούλης είπε ότι…;

Είπε ότι προσπερνά τα όσα του έσουρε ο άλλος. Προσπερνά. Αναπτύσσει, αλλάζει λωρίδα, φεύγει και ίσως στρίβει το κεφάλι αριστερά και κοιτάζει τα εξ αμάξης για τη διαφθορά -την καταγγελλόμενη πάντα, διότι μεταξύ μας εγώ δεν τα πιστεύω αυτά- όπως σε κοιτάζουν κάτι τύποι που σε προσπερνούν και νομίζουν ότι κερδίζουν κάτι στο highway. Και σε κοιτάζουν, τύπου «δες με που σε προσπέρασα, ώχχο, ώχχο!». Προσπερνά.

Eat my dust μαδαφάκας! Τα προσπερνά, λέει, και καλεί τον Νικόλα να ενώσουν όλοι τις δυνάμεις τους για να ένα καλύτερο αύριο. Άμα δεν ήξερα για τι αγγελικές πολιτικές δυνάμεις μιλάμε, θα ανησυχούσα. Αλλά ευτυχώς!..