Η κατσίκα του Μαχαιρά (και τα γίδια που τους πληρώνουμε)

Ας το δούμε ψύχραιμα, έτσι; Ζούμε σε μια χώρα στην οποία -χθες- συνέβησαν τα πιο κάτω.

Σε συνεδρία της, η Επιτροπή Ελέγχου (αντιγράφω από το ρεπορτάζ του ΚΥΠΕ) «συζήτησε την έκθεση του γενικού ελεγκτή για Παράνομο Κτηνοτροφικό Υποστατικό Εντός της Περιοχής του Δικτύου 'Natura 2000' στους γκρεμούς του Χανουτάρη, το οποίο ενοικίασε η Μητρόπολη Κύκκου σε κτηνοτρόφο».

Ώς εδώ καλά. Μακάρι να ασχολούμασταν και με τα κραυγαλέα θέματα που αφορούν το περιβάλλον. Εάν το κάναμε σίγουρα δεν θα φτάναμε (ούτε) στο σημείο να πνίγεται η Λευκωσία από τη σκατίλα τα βράδια και το αρμόδιο υπουργείο να… αποφασίζει απλά ότι είναι «από πέρα» η μυρωδιά (σ.σ. από τους Τουρκοκύπριους), επικαλούμενο και τα Ηνωμένα Έθνη, για να διαψευστεί την επομένη από σοκαριστικές φωτογραφίες των Οικολόγων οι οποίες παρουσιάζουν λίμνες, λίμνες όμως, με χοιρολύματα δίπλα στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, στην… απ’ εδώ πλευρά!

Και μακάρι να ήταν αυτό το σοβαρότερο περιβαλλοντικό πρόβλημά μας σ’ αυτή τη χώρα. Κάθε άλλο…

[rml_read_more]

Στη συνεδρία λοιπόν της Επιτροπής Ελέγχου εκλήθη o Χρυσοποίκιλτος Ηγούμενος του Κύκκου Nikiforo Cavalli, ο οποίος παραδέχθηκε ότι αυθαιρέτησε αλλά είπε πως δεν το γνώριζε -ότι αυθαιρετούσε- και ότι το έκανε για να σώσει έναν πολύτεκνο από αυτοκτονία.

Και αυτό το Μάρθα Βούρτση στοιχείο στη συνεδρία (σ.σ. της επιτροπής της Βουλής, υπενθυμίζω) θα είχε κλέψει και τα φώτα εκτός από τις καρδιές, εάν ο Santo Cavalli -ο ηγούμενος με τη μεγάλη καρδιά ο οποίος δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκει τον μπελά του με διάφορους προστατευόμενούς του, το Μετόχι βουίζει αυτό διάστημα…- εάν λοιπόν ο κ. Nικηφόρος δεν έφτανε σε μια συγκλονιστική κορύφωση του δράματος!..

«Εάν λέω ψέματα να βγάλω τα ράσα», είπε στην Επιτροπή Ελέγχου και σίγουρα ξάφνιασε περισσότερο όσους από εμάς είχαμε την εντύπωση πως η φράση σε αυτή την περίπτωση είναι πως βγάζουν τα ράσα από κάποιον, όχι πως τα βγάζει μόνος του.

Άλλωστε, οι ιερείς και οι ιεράρχαι δεν επιτρέπεται να βγάζουν τα ράσα μόνοι τους, παρά μόνο για να ξαπλώσουν ή να πλυθούν. Ούτε και σε ταξίδια, λ.χ., στο εξωτερικό δεν επιτρέπεται να τα βγάζουν, ειδικά εκεί δεν επιτρέπεται, διότι μπορεί να μπει ο διάβολος μέσα τους και με την ευχέρεια ότι είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων να τους οδηγήσει σε… αταξίες ο εξαποδώ. Το ράσο εδώ, κάνει τον παπά. Σου λέει, είναι παπάς κάποιας εκκλησίας. Παπάς όμως.

Στη συζήτηση μίλησε και η επίτροπος Περιβάλλοντος Κλέλια Βασιλείου, η οποία είπε «ότι επισκέφθηκε η ίδια το υποστατικό του βοσκού, ο οποίος εκτρέφει μόνο την κατσίκα του Μαχαιρά η οποία τείνει προς εξαφάνιση και πρέπει να τροποποιηθούν νομοθεσίες ώστε να καλυφθούν κενά».

Δεν ήξερα ότι υπήρχε κατσίκα του Μαχαιρά. Για τράγους ήξερα, ναι. Αλλά ειδική κατσίκα Μαχαιρά, δεν το ήξερα. Και έτσι εμπλούτισα τις γνώσεις μου.

Υποστηρικτική στα ως άνω ήταν και η θέση του διευθυντή του Τμήματος Δασών ο οποίος κατηγόρησε το γενικό ελεγκτή -έκθεση του οποίου, υπενθυμίζω, συζητούσε η επιτροπή της Βουλής...- ότι δεν έλαβε καν υπόψη του τη θέση του τμήματος ότι η βόσκηση (σ.σ. της κατσίκας του Μαχαιρά) βοηθά στην πρόληψη πυρκαγιών και τον κατηγόρησε ότι όχι μόνο αγνόησε αυτή την επισήμανση αλλά αναφέρθηκε και σε αυξημένο αριθμό αιγών για να προκαλέσει εντυπώσεις.

Με άλλα λόγια και συνοψίζοντας, ο γενικός ελεγκτής, δουλειά του οποίου είναι να ελέγχει τη διάθεση του δημόσιου χρήματος (εκτός από εκείνο του μισθού του μάλλον), αφιέρωσε χρόνο και ενέργεια για να ετοιμάσει μια έκθεση για μια μάντρα με τσούρες σε περιοχή Natura, καταγράφοντας κιόλας υπερβολές για τον αριθμό τους, αγνοώντας τις υποδείξεις του Τμήματος Δασών για να κάνει show.

Όχι ότι έχει ξανακάνει το show όταν έχει κάμερες -όχι, όχι!- αλλά είπε, υποθέτω, να το δοκιμάσει. Πόσο να αντέξει κανείς σε… χαμηλούς τόνους και πόσο να αντισταθεί στον πειρασμό του λαϊκισμού; (!) Συναφής η απορία: ο γενικός ελεγκτής πώς ήξερε για τον αριθμό των κατσικών στον οποίο αναφέρθηκε; Πήγε εκεί ο ίδιος και τις μέτρησε; Πήγε εκεί;

Δεν ήταν βέβαια η μοναδική… παραπλανητική ασάφεια που κατέγραψε ο -παρών, παρακαλώ, στη συνεδρία- γενικός ελεγκτής στην έκθεσή του. Σύμφωνα με τον «Θα βγω από τα ράσα μου» ηγούμενο, το σπίτι το οποίο υπάρχει στη μάντρα δεν χτίστηκε τώρα, αλλά το 1960.

«Summum ius, summa iniuria», υπέδειξε στον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ο κ. Νικηφόρος. Ότι δηλαδή η υπερβολική δικαιοσύνη είναι υπερβολική αδικία (σ.σ. καθώς ο νόμος δεν είναι το δίκαιο αλλά ένα εργαλείο για να οδηγηθεί κανείς εκεί και συνεπώς δεν πρέπει κανείς να μένει μόνο στο απόλυτο γράμμα του νόμου χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την εθιμική πτυχή).

Αυτά συζητούσε η Βουλή μας χθες. Ο γενικός ελεγκτής (123.000 ευρώ τον χρόνο) εγκαλείτο δημοσίως για μια έκθεση, η οποία σαφώς και δεν ήταν δική του υπόθεση και για τις άβολες ανακρίβειες και παραλείψεις της η επίτροπος Περιβάλλοντος εξηγούσε την ιδιαιτερότητα μιας τσούρας και το Τμήμα Δασών τη σημασία της βοσκής της για τις πυρκαγιές. Ο δε εκπρόσωπος της πιο πλούσιας οντότητας της χώρας, μιας… μονής, προσπαθούσε να πείσει και εκείνος για τις θέσεις του καταθέτοντας ως εγγύηση (;) το να βγάλει τα ράσα του.

Και είναι κόσμος ο οποίος πιστεύει ότι δεν χάνουμε μαζικά σ’ αυτή τη χώρα. Όπως και κόσμος ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί να έχουμε μέλλον. Τι να πεις;