Επιχείρηση διάσωσης: Προσπάθεια να «μιλήσουν» ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ με στόχο πολιτική και όχι ευκαιριακή συνεργασία, το ’26 είναι κοντά

kateliadi@politis-news.com

***«Όταν ήμουν φοιτήτρια Ιστορίας, ήθελα να κάνω μια συνέντευξη από τον Γλαύκο Κληρίδη [..] και ζήτησα από τον πατέρα μου να με βοηθήσει. Ο Κληρίδης απάντησε αμέσως θετικά»

***Κληρίδης, Γιωρκάτζης, Παπαδόπουλος: «Ήταν μία τριάδα που στήριξε ανεπιφύλακτα τον Μακάριο και την Κυπριακή Δημοκρατία»

***Η εκλογή τού Νίκου Χριστοδουλίδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας έκανε μπάχαλο την πολιτική ζωή του τόπου και προκάλεσε τεράστια ζημιά στα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα

***Κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθεί ο κομματικός χάρτης μέχρι το ’26, αφού πλέον τα αρνιά που απομακρύνονται από το μαντρί όχι μόνον δεν τα τρώει ο λύκος, αλλά διορίζονται σε πόστα από τον… Νίκο

***Σήμερα, γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις για την γέννηση 4+1 τουλάχιστον νέων πολιτικών σχηματισμών

***Ο Κ. Γιωρκάτζης, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ζητά από συνδαιτυμόνες και άλλους την άποψή τους για το ενδεχόμενο να είναι κοινός υποψήφιος των ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ στις επόμενες Προεδρικές

***Σε πρόσφατη συνεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΣΥ στην οποία δεν παρευρέθηκε ο Α. Νεοφύτου, η Αννίτα Δημητρίου διερωτήθηκε: «Εμείς έτσι του κάναμε όταν ήταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ;»

***Το στοίχημα για την Αννίτα Δημητρίου είναι οι βουλευτικές του ’26 και το ποσοστό που θα πάρει το κόμμα, ώστε να μπορεί να έχει τον πρώτο λόγο και να κάνει παιγνίδι στις Προεδρικές του ’28

***Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ ζήτησε συνάντηση από τον τέως Γενικό Ελεγκτή, και βρέθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Νικόλας «τρέμει» στο ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος από τον Οδυσσέα

Με αφορμή την επέτειο θανάτου του ιστορικού ηγέτη του Δημοκρατικού Συναγερμού, Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος απεβίωσε στις 18 Νοεμβρίου 2013, το Ινστιτούτο «Γλαύκος Κληρίδης» πραγματοποιεί, τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024, εκδήλωση με τίτλο «Ο μάχιμος σμηνίας Γλαύκος Κληρίδης». Στην εν λόγω εκδήλωση, θα προβληθεί -σε πρώτη δημόσια προβολή- μία ιστορική συνέντευξη τού Γλαύκου Κληρίδη, για τη συμμετοχή του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που παραχωρήθηκε το 1995 στην τότε φοιτήτρια Ιστορίας, Αναστασία Παπαδοπούλου. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν ο πρόεδρος τού Ινστιτούτου «Γλαύκος Κληρίδης», βουλευτής ΔΗΣΥ, Χάρης Γεωργιάδης, η Πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Αννίτα Δημητρίου, και η νομικός, αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Μελετών «Τάσσος Παπαδόπουλος», Αναστασία Παπαδοπούλου. Ερωτηθείς σχετικά από τον «Π», η κα Παπαδοπούλου ανέφερε ότι η κασέτα της συνέντευξης τού Γλαύκου Κληρίδη ήταν ξεχασμένη κάπου, σε ένα κασόνι, την οποία εντόπισε πριν μερικά χρόνια και θεώρησε ότι έπρεπε να την παραδώσει στο Ινστιτούτο «Γλαύκος Κληρίδης», όπως θα ήθελε να κάνει όποιος είχε κάτι αντίστοιχο που αφορούσε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, τον πατέρα της. «Όταν ήμουν φοιτήτρια Ιστορίας, ήθελα να κάνω μια συνέντευξη από τον Γλαύκο Κληρίδη για τη συμμετοχή του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ζήτησα από τον πατέρα μου να με βοηθήσει. Ο Γλαύκος Κληρίδης απάντησε αμέσως θετικά, παρά τις πολιτικές διαφορές που είχαν οι δυο πολιτικοί εκείνη την περίοδο» πρόσθεσε. Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο Δρ Πέτρος Παπαπολυβίου, Κοσμήτορας τής Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Κληρίδης – Τάσσος

Σε άρθρο του, που δημοσιεύθηκε λίγες μόνον ημέρες μετά το θάνατο τού Γλαύκου Κληρίδη με τίτλο «Γλαύκος Κληρίδης (1919 – 2013), ο Πέτρος Παπαπολυβίου αναφέρει: «[..] Ήδη, από τον Απρίλιο του 1959 και τη “μεταβατική περίοδο” προς την Ανεξαρτησία, ο Γλαύκος Κληρίδης (40 χρόνων τότε) ήταν ο εξέχων συνεργάτης του Μακαρίου, μαζί με τους Πολύκαρπο Γιωρκάτζη (τότε 29 χρόνων) και Τάσσο Παπαδόπουλο (τότε 25 ετών). Ήταν μία τριάδα που στήριξε ανεπιφύλακτα τον Μακάριο και την Κυπριακή Δημοκρατία στις καθοριστικές περιπέτειες του 1960-1967 και δημιούργησε το 1969 το “Ενιαίο Κόμμα”, που αποτελούσε την πρώτη σοβαρή προσπάθεια για σύγχρονη κομματική οργάνωση στο χώρο της μακαριακής κεντροδεξιάς. Ο Γλαύκος Κληρίδης, αν και εθεωρείτο ο φυσιολογικός διάδοχος του Μακαρίου, τελικώς εκλέχθηκε στην προεδρία της Κύπρου το 1993, ύστερα από τους Σπύρο Κυπριανού και Γιώργο Βασιλείου, 16 χρόνια μετά τον θάνατο του Μακαρίου, κι όταν πλησίαζε τα 75 του χρόνια». [«Φιλελεύθερος», 23/11/2023]. Το 2026 κλείνουν 50 χρόνια από την ημέρα που χώρισαν οι πολιτικοί δρόμοι των Γλαύκου Κληρίδη και Τάσσου Παπαδόπουλου – το Μάιο του 1976, ο Κληρίδης ίδρυσε τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Το Ινστιτούτο «Γλαύκος Κληρίδης» και το Κέντρο Μελετών «Τάσσος Παπαδόπουλος» βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο πραγματοποίησης μιας κοινής επετειακής εκδήλωσης, χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε συγκεκριμένο αυτή τη στιγμή.

Μπάχαλο το κομματικό σύστημα

Σήμερα, μισό αιώνα από την εποχή του Μακαρίου και της πρώτης διαμόρφωσης του κομματικού χάρτη της χώρας μας, το πολιτικό σύστημα σείεται συθέμελα και τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα -με δική τους ευθύνη- απαξιώθηκαν σε βαθμό που απειλείται η ύπαρξή τους από επίδοξους… απολιτίκ πολιτικούς, και «πολιτικούς» και μη. Η είσοδος τού στενότερου συνεργάτη του Νίκου Αναστασιάδη κατά την δεκαετή Προεδρία του και μέλους του ΔΗΣΥ, Νίκου Χριστοδουλίδη, στην κούρσα των προεδρικών εκλογών απέναντι από τον Αβέρωφ Νεοφύτου, υποψήφιο Πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού, και τελικά η νίκη του τον Φεβρουάριο του 2023, έκανε μπάχαλο την πολιτική ζωή του τόπου και προκάλεσε τεράστια ζημιά στα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα που είχαν ήδη απωλέσει προ πολλού την αξιοπιστία τους και το κύρος τους λόγω χάσματος/ανακολουθίας λόγων και έργων, αποτυχίας πρόβλεψης/αντιμετώπισης/επίλυσης σοβαρών προβλημάτων του τόπου και των πολιτών, διαφθοράς και σκανδάλων κλπ. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός έγινε τρία κομμάτια.

Το χαστούκι του Ιουνίου

Πριν από πέντε μήνες, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου (9/6/2024), τα κόμματα έφαγαν ακόμη ένα μεγάλο χαστούκι: Τρίτο κόμμα αναδείχθηκε ο ανεξάρτητος ουρανοκατέβατος στην πολιτική, YouTuber Φειδίας Παναγιώτου, με ποσοστό 19.36% και 71,330 ψήφους όταν το Δημοκρατικό Κόμμα του Νικόλα Παπαδόπουλου ήρθε 5^ο κόμμα και καταϊδρωμένο με μόλις τις μισές ψήφους του κ. Παναγιώτου (35,815 και ποσοστό 9.72%), ενώ το ΑΚΕΛ μόλις που γλίτωσε τον… εξευτελισμό: 21.49% και 79.163 ψήφους. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός ήρθε πρώτος με ποσοστό 24.78% (91,316) και το ΕΛΑΜ τρίτο με 11.19% (41,215). Τα υπόλοιπα κόμματα περίπου εξαϋλώθηκαν: ΕΔΕΚ 5.07% (18,681), Βολτ 2.92% (10,777), ΔΗΠΑ 2.17% (7,988), Οικολόγοι 1.29% (4,603).

…τα διορίζει ο Νίκος

Σε 18 μήνες από σήμερα, και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2026, η Κύπρος θα ψηφίσει τα νέα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων σε ένα κομματικό χάρτη που κανείς δεν ξέρει πως θα διαμορφωθεί μέχρι τότε, αφού πλέον τα αρνιά που απομακρύνονται από το μαντρί όχι μόνον δεν τα τρώει ο λύκος, αλλά διορίζονται σε πόστα από τον… Νίκο. Σήμερα που μιλάμε, γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις για την γέννηση 4+1 τουλάχιστον νέων πολιτικών σχηματισμών: ενός αριστερότερα του ΑΚΕΛ (Ομόνοια 29^ης Μαΐου), ενός δεξιότερα του ΕΛΑΜ (Α. Θεμιστοκλέους), ένα πολιτικό σχήμα ανάμεσα στον ΔΗΣΥ και το ΕΛΑΜ που θα είναι το κόμμα -αλλά δεν θα φαίνεται- του Προέδρου Χριστοδουλίδη (Α. Παπαχαραλάμπους και άλλοι «Χριστοδουλιδικοί» του ΔΗΣΥ, πρώην ΕΥΡΩΚΟ κ.ά.), μία πολιτική κίνηση από τον Χριστόφορο Τορναρίτη, και το κόμμα του τέως Γενικού Ελεγκτή, Οδυσσέα Μιχαηλίδη, που προσφάτως απολύθηκε για ανάρμοστη συμπεριφορά και φιλοδοξεί να αντλήσει ψήφους από όλο το πολιτικοκομματισμό φάσμα εις το όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς και των σκανδάλων (ακούγεται ότι θα πλαισώνεται από νυν βουλευτές και άλλα γνωστά ονόματα της πολιτικής ζωής του τόπου όπως Ειρήνη Χαραλαμπίδου (;), Παύλος Μυλωνάς (;), Κωστής Ευσταθίου (;), Δημήτρης Παπαδάκης (;), Αχιλλέας Δημητριάδης (;), Κωνσταντίνος Χριστοφίδης (;), στελέχη των Οικολόγων (;) και άλλα ονόματα – για την ώρα ουδείς επιβεβαιώνει οτιδήποτε).

Καραδοκεί το ΕΛΑΜ

Και σε όλο αυτό το ρευστό πολιτικό σκηνικό, παρακολουθούμε ένα ΕΛΑΜ να κανονικοποιείται καθημερινά αποφεύγοντας τις ακραίες τοποθετήσεις και την σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, κάνοντας επιθέσεις φιλίας σε δυσαρεστημένες προσωπικότητες άλλων κομμάτων [Χατζηγιάννης (;), δεν δικαιούται να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής με τον ΔΗΣΥ] με δόλωμα μία εκλέξιμη θέση στα ψηφοδέλτιά του στις βουλευτικές του ’26 (το εκλογικό σύστημα ευνοεί το τρίτο κόμμα και άρα αναμένεται μεγάλη αύξηση των βουλευτών του ΕΛΑΜ – πόσω μάλλον εάν περάσει στη 2^η θέση), και εισπράττοντας μερίδιο από τα λάφυρα τής εξουσίας αν και υποτίθεται ότι είναι κόμμα της αντιπολίτευσης (για τον καφέ Ερντογάν – Χριστοδουλιδη δεν είπαν λέξη).

Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Αυτά ακούνε και βλέπουν στελέχη των ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ, Οικολόγων, και τους λούζει κρύος ιδρώτας. Σε ότι αφορά την κεντροδεξιά, η ΔΗΠΑ φυλλοροεί μέρα με τη μέρα και δεν είναι μυστικό ότι ήδη κάποια στελέχη της κλείνουν το μάτι στον Συναγερμό. Σε ότι αφορά ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, άρχισε να αναπτύσσεται μία συζήτηση «του ποδαριού» και «των διαδρόμων» για την ώρα, όπως οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές την χαρακτηρίζουν, η οποία όμως έχει και το βάθος της και τη σοβαρότητά της, με ζητούμενο να τεσταριστεί κατά πόσον μπορεί να αποκτήσει και ευρεία αποδοχή το αμέσως επόμενο διάστημα, ώστε, με το βλέμμα στραμμένο στις Προεδρικές του 2028, να προλάβει να έχει τα πρώτα αποτελέσματα στις κρίσιμες -για το πολιτικό σύστημα- βουλευτικές του 2026. Για το ’26, στα πηγαδάκια ήδη συζητείται το ενδιαφέρον του Νικόλα Παπαδόπουλου για την Προεδρία της Βουλής, ο οποίος φαίνεται να το πήρε απόφαση ότι πολύ δύσκολα βλέπει Προεδρία της Δημοκρατίας και αισθάνεται ότι σιγά σιγά κλείνει και ο κύκλος του στο κόμμα. Πάντως, το νου του στο ’28 φαίνεται να έχει ο αδελφός του, πρόεδρος σήμερα του Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης Λευκωσίας, Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης, ο οποίος έχει ήδη ομάδα υποστηρικτών/φίλων του να τον πλαισιώνουν. Ο κ. Γιωρκάτζης, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ζητά από συνδαιτυμόνες και άλλους την άποψή τους για το ενδεχόμενο να είναι κοινός υποψήφιος των ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ στις επόμενες Προεδρικές, μετά και την επιτυχημένη συνεργασία των δύο κόμματων στις δημοτικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου και την εκλογή του στην προεδρία του ΕΟΑ Λευκωσίας.

«Εμείς έτσι του κάναμε;»

Στον Δημοκρατικό Συναγερμό, ασχέτως τι δηλώνεται δημοσίως, η πρόεδρος του κόμματος φαίνεται να προετοιμάζεται για τη δική της προεδρική υποψηφιότητα το 2028, εφόσον την ευνοούν και οι πολιτικές συνθήκες. Και έχει ήδη κόψει τα πόδια του τέως προέδρου του Συναγερμού, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να λειτουργήσει ως σκιώδης πρόεδρος του ΔΗΣΥ (βγάζει δικές του ανακοινώσεις για τα μεγάλα θέματα και μάλιστα προσπαθεί να προλαβαίνει το κόμμα και την πρόεδρο του, και να έρχεται πρώτος στις γραπτές δηλώσεις/δελτία τύπου, ακόμα και στα σχόλια στο… Twitter/X). Υπενθυμίζεται ότι ερωτηθείσα σχετικά με τις Προεδρικές, η Αννίτα Δημητρίου απάντησε ότι «Δεν κοιμάμαι και ξυπνώ για το 2028 όπως βλέπω και ακούω άλλους» και για τον Αβέρωφ Νεοφύτου είπε ότι «Δοκιμάστηκε πριν ένα χρόνο, υπήρξε η ετυμηγορία του κόσμου και τώρα προχωράμε παρακάτω» (στον Δημητρόπουλο/Sigma, 11/9/2024). Στην Βουλή, ο Αβέρωφ Νεοφύτου λειτουργεί κάπως ανεξάρτητα και δεν συντονίζεται πάντα με το κόμμα, και είναι εμφανές ότι σε κάποια θέματα άλλη είναι η θέση του Συναγερμού, και άλλη του τέως προέδρου του ΔΗΣΥ και των υπό την επιρροή του βουλευτών. Πρόσφατα δε, σε συνεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΣΥ στην οποία δεν παρευρέθηκε ο κ. Νεοφύτου, η Αννίτα Δημητρίου διερωτήθηκε: «Εμείς έτσι του κάναμε όταν ήταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ;».

Στοίχημα το ’26

Η Αννίτα Δημητρίου μετά την ανάσα που πήρε στις διπλές εκλογές του Ιουνίου -κυρίως επειδή δεν τα πήγε καλά το ΑΚΕΛ- προσπαθεί να συμμαζέψει τα κομμάτια του κόμματής της και να επανενώσει τον τριχοτομημένο Συναγερμό, αξιοποιώντας και την απογοήτευση των Συναγερμικών που στήριξαν/ψήφισαν Χριστοδουλίδη και σήμερα βλέπουν τις προσδοκίες τους για αλλαγή να διαψεύδονται. Το στοίχημα για την ίδια -και το γνωρίζει καλά- είναι οι βουλευτικές του ’26 και το ποσοστό που θα πάρει το κόμμα, ώστε να μπορεί να έχει τον πρώτο λόγο και να κάνει παιγνίδι στις Προεδρικές του ’28. Σε αυτό το πλαίσιο, αλωνίζει την Κύπρο και έρχεται σε επαφή με νυν, τέως και πικραμένους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, τους ακούει, συζητά μαζί τους, εάν υπάρχει δυνατότητα να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους το προσπαθεί. Επιπλέον, κάνει προσέγγιση σε λεγόμενους «Χριστοδουλιδικούς» του ΔΗΣΥ, άλλους για να τους φέρει πίσω στο κόμμα και άλλους για να μην τους χάσει – σε κάποιους τάζει/μοιράζει και τιμητικές θέσεις στον Συναγερμό, όπως συμμετοχή σε Επιτροπές του κόμματος κλπ. Η φιλοσοφία της σε ότι αφορά τη σχέση της με τον Χριστοδουλίδη είναι ότι το κόμμα παραμένει, και θα παραμείνει μέχρι τέλους, στην αντιπολίτευση (αντίθετα με το τι ενδεχομένως θα ήθελαν Δίπλαρος και Τορναρίτης) και ο ΔΗΣΥ στηρίζει τον Πρόεδρο και την κυβέρνησή του στα θέματα που συμφωνεί, ενώ ασκεί νούσιμη κριτική στα θέματα που διαφωνεί (αν και οι «Αβερωφικοί» θα ήθελαν το κόμμα να πυροβολεί από το πρωί μέχρι το βράδυ, και για όλα, τον Πρόεδρο και την κυβέρνησή του). Σημειώνεται ότι προχθές Παρασκευή, το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ, δήμαρχος Πάφου, Φαίδωνας Φαίδωνος, έστειλε επιστολή στην πρόεδρο του κόμματος με την οποία θέτει θέμα διαγραφής των «Χριστοδουλιδικών».

Πιο κοντά τα δυο κόμματα

Μετριοπαθή στελέχη του ΔΗΚΟ είναι ενοχλημένα από την αλαζονεία του Προέδρου της Δημοκρατίας και την αγνωμοσύνη που δείχνει προς το κόμμα, βλέπουν πια ξεκάθαρα τα μεγάλα αδιέξοδα και τους κινδύνους από την μάλλον ατζαμίδικη πολιτική του, αλλά και από το άλυτο Κυπριακό. Αναγνωρίζουν ότι η εποχή των βροντερών «όχι» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, εάν προτεραιότητα είναι η πατρίδα και όχι το προσωπικό συμφέρον. Και στον ΔΗΣΥ συμβαίνει κάτι ανάλογο – τα «ναι» χωρίς όρους και προϋποθέσεις, και η κυπριακής ιδιοκτησίας λύση, έχουν αναπροσαρμοστεί στον νέο αιώνα και τη σημερινή γεωπολιτική, κάτι που φέρνει τα δυο κόμματα πιο κοντά. Στα υπόλοιπα, δηλαδή τα της Οικονομίας, Ενέργειας, Εργασιακά και μεγάλων κοινωνικών ζητημάτων δεν υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ Συναγερμού και Δημοκρατικού Κόμματος. Οι λεγόμενοι προεδρικοί/«Παπαδοπουλικοί» του ΔΗΚΟ ακούνε με ανησυχία τα της προσπάθειας προσέγγισης ΑΚΕΛ με Χριστιάνα Ερωτοκρίτου (αναπληρώτρια πρόεδρος του ΔΗΚΟ) – η προσέγγιση έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, μάλιστα, Στέφανος Στεφάνου, είχε βάλει το όνομά της στο τραπέζι των συζητήσεων με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, για τις Προεδρικές του 2023, με τον Δηκοϊκό πρόεδρο να απορρίπτει αυτή την πρόταση. Επίσης, ο Νικόλας Παπαδόπουλος «τρέμει» στο ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος από τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη – ήδη τέσσερις τουλάχιστον βουλευτές του (από τους εννέα) είναι με το ένα πόδι έξω από το ΔΗΚΟ. Πριν από λίγες ημέρες, ο Νικόλας Παπαδόπουλος ζήτησε συνάντηση από τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, και βρέθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα.

Τα είπε η Αναστασία

Στις 28 Ιουλίου 2024, η «Κ» δημοσίευσε μία απόλυτα πολιτική συνέντευξη (στον Ανδρέα Κημήτρη) τής Αναστασίας Παπαδοπούλου (θυγατέρα του Τάσσου Παπαδόπουλου και αδελφή των Νικόλα Παπαδόπουλου και Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη), στην οποία λέχθηκαν πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις: «Συνεργασία με ΔΗΣΥ ή ΑΚΕΛ το 2028, εάν δεν υπάρχουν συνθήκες 2023», «Δεν μπορώ να κρίνω από τώρα εάν τα δεδομένα θα ευνοούν στήριξη και επανεκλογή Χριστοδουλίδη, θα πρέπει να φανεί και τι δύναμη θα έχουν τα κόμματα του Κέντρου στις βουλευτικές», «Το ότι έχει κόστος το ΔΗΚΟ από τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη είναι εμφανές, φάνηκε και στις ευρωεκλογές», «Ένα κόμμα δεν πρέπει ούτε και να νιώθει εγκλωβισμένο για άνευ όρων παραμονή στην κυβέρνηση επειδή στήριξε την εκλογή του Προέδρου», «Το ΔΗΚΟ όπως και όλα τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν τον κεντρώο χώρο έχουν πρόβλημα», «Ενώ φαίνεται ότι ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ χάνουν κόσμο, αυτοί που φεύγουν, αντί να έρθουν στο Κέντρο πάνε είτε στα άκρα ή κάνουν άλλες επιλογές, γιατί το Κέντρο και πρωτίστως το ΔΗΚΟ δεν μπορεί να τους πείσει να το εμπιστευτούν», «Πιστεύω ότι το πραγματικό πολιτικό μήνυμα δίνεται στις βουλευτικές ή Προεδρικές εκλογές».

Το ΔΗΚΟ δείχνει κι ο Χάρης

Από την άλλη πλευρά, στις 11 Αυγούστου 2024, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, βουλευτής του ΔΗΣΥ, Χάρης Γεωργιάδης, ανέφερε, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στον «Φ» και τον Φρίξο Δαλίτη, τα εξής: «Πιστεύω ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για συνεργασίες με άλλα κόμματα, με την προϋπόθεση ότι αυτές δεν θα είναι ευκαιριακές αλλά θα εδράζονται σε ένα στέρεο πολιτικό υπόβαθρο. Και δεν έχω κανένα δισταγμό να σας πω ότι αναφέρομαι στο ΔΗΚΟ και τη ΔΗΠΑ. Θεωρώ ότι αυτά που σήμερα μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Καταγράφουμε τις διαφορετικές μας πορείες και τις διαφορετικές επιλογές που έγιναν στο παρελθόν, σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον. Το σημερινό όμως σκηνικό επιβάλλει ειλικρινείς πολιτικές συνεργασίες, για το καλό της πατρίδας μας».

Πρώτο τεστ

Αυτή ακριβώς την ιδέα είναι που προσπαθεί εδώ και κάποιο διάστημα να προωθήσει μέσα στον Συναγερμό και το Δημοκρατικό Κόμμα, ο Χάρης Γεωργιάδης μαζί με άλλα μετριοπαθή Συναγερμικά στελέχη, και φαίνεται να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και στα δύο κόμματα – η όποια προσέγγιση/συζήτηση είναι σε πολύ πολύ αρχικό στάδιο. Το πρώτο τεστ, τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024, σε εκδήλωση για τον Γλαύκο Κληρίδη, η οποία, σε πρώτη ανάγνωση, δεν φαίνεται να έχει να κάνει είτε με τα εσωκομματικά των ΔΗΣΥ - ΔΗΚΟ είτε με την πολιτική κρίση που περνά ο τόπος. Αλλά, τελικά, μπορεί να είναι τέτοιας πολιτικής σημασίας, που ακόμη και οι ίδιοι οι εμπνευστές της εκδήλωσης να μην μπορούν να δουν σήμερα.