H ολοκλήρωση, σχεδόν, των βασικών διεργασιών για την αναζήτηση υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές, το πρωτόγνωρο παρασκήνιο που επικράτησε στις αναζητήσεις, είτε κομματικών είτε υποψηφίων κοινής αποδοχής, ανέδειξε την έντονη ανάγκη των κομμάτων, κυρίως των δύο μεγάλων, να επιχειρήσουν ένα νέο άνοιγμα προς την κοινωνία.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το παρασκήνιο το οποίο παίχτηκε από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ όλο αυτό το διάστημα της αναζήτησης υποψηφιοτήτων για τις δημοτικές εκλογές, είτε μιλάμε για δημάρχους είτε για προέδρους επαρχιακών επιτροπών, έδωσε ορισμένα αποτελέσματα στα δύο κόμματα. Κινητοποίησε τα αντανακλαστικά τους με αποτέλεσμα και οι δύο πολιτικές δυνάμεις, με διαβαθμίσεις, να αισθάνονται ικανοποίηση ως προς το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός την υστάτη έσωσε μία έστω και ακροθιγώς συνεργασία με το ΔΗΚΟ, τουλάχιστον στον μεγάλο Δήμο της Λευκωσίας και σε μερικούς άλλους στην περιοχή της Αμμοχώστου, αν και η αρχική φιλοδοξία της ηγεσίας στην Πινδάρου ήταν να υπάρξει πλήρης συνεργασία των δύο κομμάτων. Τουλάχιστον αυτή ήταν η αίσθηση της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, η οποία αποδείχθηκε άκρως λανθασμένη υπό την έννοια ότι ο συνομιλητής τους δεν εισήλθε στις συμπληγάδες για αναζήτηση συνεργασίας με το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης αφού αισθάνθηκε ότι θα μπορούσε να αναζητήσει και να βρει μεγαλύτερη θαλπωρή στο πλαίσιο συνεργασίας με το ΑΚΕΛ.
Ζήτημα αξιοπιστίας;
Ενώ λοιπόν ο ΔΗΣΥ περίμενε και στόχευε σε μια οριζόντια συνεργασία ευρύτατης ολκής, κατάφερε στο τέλος να σώσει τη συνεργασία με τον μεγάλο δήμο της πρωτεύουσας, κάνοντας ωστόσο ένα τεράστιο πισωγύρισμα σε σχέση με τα κριτήρια που είχε θέσει εξ αρχής στις εσωτερικές διεργασίες για την επιλογή των υποψηφίων. Επίδειξη ενδιαφέροντος, εσωτερικές δημοσκοπήσεις και άλλα. Με λίγα λόγια, έχει δίκιο ο τέως πρόεδρος του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος επεσήμανε στην παρέμβασή του για την επιλογή του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος Νίκου Τορναρίτη, ως κοινού υποψηφίου των ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ, ότι υπάρχει παραβίαση των κριτηρίων τα οποία είχαν τεθεί εξ αρχής και αυτό δεν είναι καθόλου παραγωγικό για τη νέα ηγεσία του ΔΗΣΥ. Βεβαίως, ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν έκρυψε το γεγονός ότι διαφωνεί με την επιλογή του κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου χωρίς να αναφερθεί στον πόλεμο που δέχθηκε από τον Νίκο Τορναρίτη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ενώ θεωρεί άκρως ζημιογόνο ένα κόμμα της συμπολίτευσης να επιβάλλει στον ΔΗΣΥ τον υποψήφιο για τη δημαρχία της Λευκωσίας.
Από την άλλη, ο κίνδυνος ο ΔΗΣΥ να παραμείνει χωρίς στήριξη στους μεγάλους δήμους ήταν ορατός αν δεν βρισκόταν μια λύση, η οποία δημιούργησε μεν ορισμένες ενστάσεις στο εσωτερικό του ωστόσο με πολιτικούς όρους αυτή η υποψηφιότητα έγινε αποδεχθεί από το ΔΗΚΟ και τη ΔΗΠΑ, ενώ μαζί με την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη στη θέση του προέδρου του επαρχιακού συμβουλίου υπάρχει η αίσθηση ότι θα συγκροτηθεί ένα δυνατό και αξιόπιστο δίδυμο στη μεγαλύτερη δημοτική αρχή της Κύπρου.
Το άλμα στο μέλλον
Η ηγεσία του ΔΗΣΥ έχει πλήρη επίγνωση του τι θα σημάνει για το κόμμα ένα θετικό αποτέλεσμα στις δημοτικές εκλογές αλλά και στις ευρωεκλογές, το οποίο μαζί με τους δημοτικούς συμβούλους που θα εκλεγούν φανερώνει ένα πιο διαυγές αποτέλεσμα το οποίο θα μετρήσει στις κομματικές φιλοδοξίες. Η Αννίτα Δημητρίου και η υπόλοιπη ηγετική ομάδα στον ΔΗΣΥ ψάχνουν τους τρόπους για να απαγκιστρωθούν από τη βαριά εσωστρέφεια που τους έφερε η αποτυχία στις προεδρικές εκλογές. Έχουν αναγάγει τις επόμενες εκλογές ως σημείο αναφοράς για την επιβίωση αλλά και τη διατήρηση της συνοχής του κόμματος. Επιχείρησαν μια ευρύτερη συνεργασία με το ΔΗΚΟ σε μια προσπάθειά τους να ανοίξουν το μέτωπο της μελλοντικής τους συνεργασίας, αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο, υπό κάποιες προϋποθέσεις, να βρεθούν, αν όχι συμμέτοχοι, τουλάχιστον σε εποικοδομητική διάθεση με το Προεδρικό. Οι χειρισμοί σαφώς δεν πέτυχαν τον αρχικό στόχο τους. Ωστόσο, θεωρούν ότι μπορεί το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών να τους κρατήσει πρωταγωνιστές σε μεγάλους δήμους, ενώ τα κομματικά τους τόσο στα δημοτικά συμβούλια και κυρίως στην ταυτόχρονη διαδικασία των ευρωεκλογών θα τους διατηρήσουν στην πρώτη πολιτική δύναμη.
Κερδισμένο στα... χαρτιά
Στο άλλο κόμμα, της αντιπολίτευσης, η όλη εικόνα των επαφών για τις δημοτικές εκλογές είχε πιο φυσιολογικά χαρακτηριστικά. Το κόμμα εξ αρχής στόχευσε στην ανάγκη να πολεμήσει λύσεις οι οποίες θα του δημιουργούσαν συνθήκες απομόνωσης. Τόσο στην τοπική του δράση όσο και στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό. Όπως και ο ΔΗΣΥ, ακολούθησε την πεπατημένη και κινήθηκε προς τις δυνάμεις του κέντρου, κυρίως το ΔΗΚΟ, με έναν διπλό στόχο:
• Με βάση την εμπειρία του παρελθόντος να συμφωνήσει στη δημιουργία μιας συμμαχίας και συνεργασίας με δυνάμεις πέραν του ΔΗΣΥ, με τις οποίες είχε μακρά επικοινωνία και θετική, κοινή δράση.
• Αυτόματα αυτή η θετική τελεσφόρηση δημιούργησε, αν και δεν εκδηλώθηκε με ένταση δημοσίως, ανισορροπία σε μια συνεργασία του ΔΗΣΥ με το ΔΗΚΟ.
Ο Στέφανος Στεφάνου και η ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ αντιλαμβάνονται πλήρως ότι οι επόμενες διπλές εκλογές θα καθορίσουν όχι απλώς το δικό τους μέλλον αλλά του ίδιου του κόμματος. Γι’ αυτούς, η αναστροφή των κομματικών ποσοστών είναι το ύψιστο το οποίο τους απασχολεί. Επιθυμούν να σταματήσουν τη ροή μείωσης των ποσοστών τους. Οι ευρωεκλογές αλλά και οι τοπικές εκλογές είναι τα εφόδια για την ανάκαμψη του κόμματος. Είχαν ανάγκη μιας ευρύτερης συνεργασίας στις δημοτικές εκλογές, έχουν ανάγκη ενός δυναμικού ψηφοδελτίου στις ευρωεκλογές. Το κόμμα βγήκε πρόσφατα από τη ζύμωση για να περάσει ορισμένες, έστω, στοιχειώδεις διατάξεις εκσυγχρονισμού της λειτουργίας του. Παρά τις επιμέρους αντιδράσεις, από άτυπες τάσεις με ξεκάθαρα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, έγινε μια αρχή. Το άνοιγμα ή καλύτερα η ανοχή του, όπως και η γενναιοδωρία της ηγεσίας του ΑΚΕΛ προς το ΔΗΚΟ στις συζητήσεις για τις δημαρχικές εκλογές, ικανοποίησε ένα κομμάτι του κόμματος το οποίο έχει καλύτερη επικοινωνία με τον χώρο του κέντρου (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγους) αν όχι σε επίπεδο ηγεσίας, τουλάχιστον στη βάση του.
Ο Στέφανος Στεφάνου γνωρίζει πολύ καλά πως σήμερα έχει ανάγκη να επαναφέρει τα ανοίγματα του κόμματος προς το κέντρο. Δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει απομόνωσή του για λόγους υπέρμετρου κομματικού πατριωτισμού. Ταυτοχρόνως, και παρά τη δυστοκία επικοινωνίας με ομάδες και τάσεις πολιτών οι οποίοι συνεργάστηκαν στην προεκλογική στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, στο κόμμα εκφράζουν πλήρως την πεποίθηση ότι η συνεργασία αυτή μπορεί να συνεχιστεί. Κατέστη πασιφανές από την ευρηματική τους κίνηση να στηρίξουν υποψηφιότητα για δήμαρχο Λευκωσίας τον Χαράλαμπο Προύντζο, αν τελικά αποδεχθεί να προβάλει την ανεξάρτητη υποψηφιότητά του, αλλά και τον Ανδρέα Ασσιώτη στη θέση του περιφερειάρχη Λευκωσίας.
Ζητείται αντιπολίτευση
Τα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ έως τώρα δεν επαίρονται για το εύρος της αντιπολίτευσής τους προς τη σημερινή κυβέρνηση.
Ο ΔΗΣΥ ασκεί μια πλήρως πλαδαρή αντιπολίτευση στο φόντο της αναζήτησης της θέσης του απέναντι στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Μια ασπόνδυλη αντιπολίτευση χωρίς ειρμό και στόχους. Το κόμμα καθοδηγείται από ηγετική ομάδα η οποία βρίσκεται σε συνεχείς εσωτερικές αντιφάσεις και κινείται σε ένα πλέγμα γενικοτήτων, ενώ στο πίσω μέρος του μυαλού πολλών στελεχών ψάχνεται η ευκαιρία για να ευοδωθεί η προοπτική συγκόλλησης του κόμματος με τη σημερινή προεδρία.
Από την άλλη, το ΑΚΕΛ επιχειρεί να εκφράσει αντιπολιτευτικό λόγο αλλά με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Επιθυμεί συναινέσεις με το κέντρο παρά τις εγγενείς αδυναμίες αυτού του χώρου κυρίως εξαιτίας των ακραίων παλινδρομήσεών του στα βασικά θέματα ευαισθητοποίησης της Αριστεράς. Στη βάση αυτού του στόχου επιθυμεί να βαδίσει στις δημοτικές γιατί πιστεύει στη δυναμική που είναι δυνατόν να αναπτύξουν οι τοπικές κοινωνίες και οι οποίες θα βοηθήσουν στη δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
