Οι φυλές του ΔΗΣΥ και οι… φύλαρχοι - Η Αννίτα Δημητρίου ανάμεσα στις Συμπληγάδες Πέτρες*

kateliadi@politis-news.com

Ποιος κυβερνά τον ΔΗΣΥ και ποια είναι η πολιτική του ταυτότητα σήμερα, τέσσερις μήνες μετά που ανέλαβε την προεδρία του κόμματος η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, και δυο μήνες περίπου μετά την εκλογή των υπόλοιπων μελών της ηγεσίας του Συναγερμού; «Η στάση του Δημοκρατικού Συναγερμού των τελευταίων ημερών, στο θέμα των εκποιήσεων, έδειξε πως ακριβώς εννοεί ηγεσία και στελέχη του κόμματος την πολιτική θέση ‘‘υπεύθυνη αντιπολίτευση’’, που πολλοί τη χλεύασαν όταν πρωτοειπώθηκε. Στηρίζουμε, χωρίς κόμπλεξ και κολλήματα, την κυβέρνηση εκεί και όπου αυτή υιοθετεί δικές μας πολιτικές, παραμένοντας ξεκάθαρα στην αντιπολίτευση» ανέφερε στον «Π» πρωτοκλασάτο συναγερμικό στέλεχος. Πόσο εύκολο, όμως, είναι αυτό στην παρούσα φάση;

Σε ποιον ανήκει η Κεντροδεξιά;

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία και ο Αλέξης Τσίπρας έγινε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, στελέχη του λεγόμενου Κέντρου στην Κύπρο, ζητούσαν την παραίτηση τού τότε υπουργού Οικονομικών, Χάρη Γεωργιάδη, διότι δεν αντιστεκόταν στις Βρυξέλλες όπως ο Γιάνης (με ένα «ν») Βαρουφάκης. Πρόσφατα, όταν θριάμβευσε στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου 2023 η Νέα Δημοκρατία, η αναπληρώτρια πρόεδρος του ΔΗΚΟ πήγε την επομένη στην Βουλή και έλεγε ότι κερνούσε για τη νίκη Μητσοτάκη. Δημοκρατικό Κόμμα (Νικόλας Παπαδόπουλος, Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, Χρύσης Παντελίδης) και ίσως και ο πολιτικά ευέλικτος πρόεδρος της ΔΗΠΑ – Συνεργασία, Μάριος Καρογιάν (γι αυτό και το λαϊκό αστείο ότι όλες οι νίκες του ανήκουν) έπιασαν αμέσως το νόημα: Το παρόν και το κοντινό μέλλον είναι η Κεντροδεξιά, γι αυτό και τους βλέπουμε όλο και πιο αποενοχοποιημένα να απλώνονται προς αυτό τον χώρο, κλέβοντας ζωτικό έδαφος από τον ΔΗΣΥ που προεκλογικά «πούλησε» αυτό τον χώρο ρίχνοντας αγκίστρια προς την Ακροδεξιά με δόλωμα το Μεταναστευτικό κλπ. «Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος της παράταξής μας αυτή την εποχή. Να μας αλώσει το κεντροδεξιό πεδίο το ΔΗΚΟ. Δεξιούς Προέδρους Δημοκρατίας είχαμε και στο παρελθόν αλλά κυβερνούσαν υπό άλλους όρους και συνεργασίες. Σήμερα, είναι η πρώτη φορά που έχουμε Δεξιό πρόεδρο και υπουργούς, και κυβέρνηση με καθαρά (κεντρο)ξεξιό προσανατολισμό» ανέφερε στον «Π» ηγετικό στέλεχος του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ποιες είναι, λοιπόν, οι φυλές του ΔΗΣΥ που αντιμάχονται μέσα στο κόμμα; Σίγουρα η πληγή της διάσπασης μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών του περασμένου Φεβρουαρίου, δεν έχει κλείσει.

Οι Χριστοδουλιδικοί

Θέλει να ρυμουλκήσει το κόμμα προς την κυβέρνηση και τον Χριστοδουλίδη, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επίτιμος πρόεδρος τού ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος δημιούργησε τον Νίκο Χριστοδουλίδη, και τον άφησε στη θέση του εκλέγοντάς τον Πρόεδρο. Ο κ. Αναστασιάδης κατάφερε, με τους τακτικισμούς του, να επιβάλει τους ανθρώπους του μέσα στην ηγετική ομάδα του Συναγερμού, οι οποίοι έχουν επικρατήσει στην Πινδάρου δημιουργώντας τη φυλή των Χριστοδουλιδικών. Μέσα σε αυτή τη φυλή περιλαμβάνονται και στελέχη που καθόλου δεν ενθουσιάζονται με τον Αναστασιάδη, αλλά την παρούσα χρονική στιγμή ταυτίζονται τα πολιτικά τους συμφέροντα. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Ευθύμιος Δίπλαρος, ο κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματος, Νίκος Τορναρίτης, οι τρεις αντιπρόεδροι που συντονίστηκαν και αλληλοβοηθήθηκαν στις εσωκομματικές εκλογές: Μάριος Πελεκάνος, Σάβια Ορφανίδου και Γιώργος Κάρουλλας. Στόχος είναι μια παραγωγική συνεργασία με το ΔΗΚΟ στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ένας μεγάλος συνασπισμός, ο οποίος θα καταφέρει εκλέξει δίδυμα σε όλους τους σημαντικούς δήμους. Για παράδειγμα στη Λευκωσία το δίδυμο Γιωρκάτζης – Νουρής, ο ένας δήμαρχος και ο άλλος πρόεδρος του Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης (θα είναι μικροί πρόεδροι/φεουδάρχες με τις εξουσίες που θα έχουν αυτές οι θέσεις). Και η επιτυχία σε αυτό τον σχεδιασμό θα μπορούσε να διευκολύνει ένα επόμενο βήμα, που εν ευθέτω χρόνω μπορεί να είναι μια φόρμουλα συνεργασίας ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ – Προέδρου Χριστοδουλίδη σε μια κοινή κυβέρνηση. Τις γέφυρες μεταξύ ΔΗΣΥ – Προέδρου Χριστοδουλίδη τις κτίζει και τις συντηρεί, άτυπα λόγω και των στενών φιλικών σχέσεων που έχει με στελέχη του Συναγερμού, ο νυν υπουργός Εσωτερικών και υπουργός Υγείας του Αναστασιάδη, μέλος του ΔΗΣΥ, Κωνσταντίνος Ιωάννου, ο οποίος άλλωστε δεν το κρύβει. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κύπρου και τον Ανδρέα Κημήτρη (2/7/2023): «Ο ΔΗΣΥ έχει αποδείξει με έργο ότι είναι μια σοβαρή πολιτική δύναμη και μια τέτοια σοβαρή παράταξη έχει να προσφέρει σε μια διακυβέρνηση. Με αυτή την έννοια, θεωρούσα και θεωρώ ότι ο ΔΗΣΥ θα μπορούσε να μετέχει στην κυβέρνηση». Σημειώνεται ότι πηγές κοντά στον Χριστοδουλίδη που μίλησαν στον «Π» υπό το καθεστώς της ανωνυμίας, παίρνουν όρκο ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέλει τον Συναγερμό στην κυβέρνηση το συντομότερο δυνατόν – αντιλαμβάνεται πλήρως ότι με ΔΗΠΑ και ΕΔΕΚ η βαλίτσα δεν μπορεί να πάει μακριά.

Οι Κληριδικοί

Η άλλη φυλή του ΔΗΣΥ, είναι οι «θανάσιμοι» πολιτικοί εχθροί του Χριστοδουλίδη, που φωναχτά ή σιωπηρά στήριξαν Μαυρογιάννη (ή και κανέναν, έμειναν στη αποχή) τη δεύτερη Κυριακή των προεδρικών εκλογών και έχουν τη θέση ότι ο ΔΗΣΥ πρέπει να κρατάει ξεκάθαρες πολιτικές αποστάσεις από τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ασκεί σκληρή κριτική εκεί και όπου πρέπει στην κυβέρνησή του, και όχι να σχολιάζει τα κυβερνητικά έργα και ημέραι, άνευρα, άγευστα, άοσμα. Αβέρωφ Νεοφύτου, τέως πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Κωνσταντίνος Πετρίδης, τέως υπουργός Οικονομικών, Μιχάλης Σοφοκλέους, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου «Γλαύκος Κληρίδης, Αναστασία Ανθούση, τέως υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας, είναι μερικά από τα μέλη αυτής της συναγερμικής φυλής, τα οποία θεωρούν ότι είναι νερόβραστη η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη για τα μεγάλα θέματα όπως για παράδειγμα το Κυπριακό. Και βεβαίως ούτε να ακούσουν θέλουν για το ενδεχόμενο να πλησιάσουν έστω και λίγο την κυβέρνηση. Θέλουν ένα καθαρά κληριδικό Συναγερμό και δεν θεωρούν ότι το κόμμα πρέπει να πορεύεται ερμαφρόδιτα για να μην χάσει τους Συναγερμικούς που συμπορεύθηκαν και ψήφισαν από την πρώτη Κυριακή Χριστοδουλίδη, τους οποίους αποκαλούν ακόμη προδότες και αποστάτες. Επίσης, δεν έχουν αφήσει καθόλου περιθώριο χρόνου στη νέα ηγεσία, για να δώσει δείγματα γραφής – με το καλημέρα την έπιασαν από το λαιμό.

Πικρίες;

Υπάρχουν, βέβαια, και αυτοί στον ΔΗΣΥ που αποδίδουν σε αυτή τη φυλή όχι και τόσο ευγενή κίνητρα, όπως ότι η στάση που κρατούν έχει να κάνει με πικρίες και προσπάθεια να δικαιωθούν, σπρώχνοντας την ηγεσία στο να ασκεί σκληρή κριτική στον Πρόεδρο και την κυβέρνησή του, αποξενώνοντας έτσι το κομμάτι του Συναγερμού που πιστεύει και στηρίζει ακόμα Χριστοδουλίδη – κάτι που ενδεχομένως να σημαίνει μείωση των ποσοστών του ΔΗΣΥ. Σημειώνεται με ενδιαφέρον, το γεγονός ότι στελέχη, όχι απαραίτητα της πρώτης γραμμής -μέχρι πρόσφατα πιστοί υποστηρικτές τού Αβέρωφ Νεοφύτου- σήμερα φλερτάρουν/περιτριγυρίζουν τον Χριστοδουλίδη και υπουργούς του είτε γιατί θέλουν να εκλεγούν/επανεκλεγούν στις διπλές εκλογές του 2024 (αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές) είτε γιατί θέλουν να έχουν εύκολη πρόσβαση στην εξουσία για ευνόητους λόγους.

Οι αυτόνομοι

Υπάρχει και μια τρίτη φυλή στον ΔΗΣΥ που μαζεύει διάφορες αυτόνομες προσωπικότητες που δεν έχουν ίδιες θέσεις και ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ τους. Η νυν πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου, ο τέως εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ και ανθυποψήφιος τής κας Δημητρίου για την προεδρία του κόμματος, Δημήτρης Δημητρίου, ο τέως αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος και υπουργός Οικονομικών κατά τα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης και της πανδημικής που ακολούθησε, Χάρης Γεωργιάδης. Στην κα Δημητρίου θα αναφερθούμε πιο κάτω, ο κ. Δημητρίου ακόμα ψάχνει τα πατήματά του και το πως θα πορευθεί μέσα στο κόμμα μετά που έχασε τις εσωκομματικές εκλογές, ενώ ο κ. Γεωργιάδης, ο οποίος έχει δηλώσει ότι θα αποχωρήσει από τον πολιτικό στίβο με το τέλος της παρούσας βουλευτικής του θητείας, στηρίζει την νέα πρόεδρο του κόμματος, είναι σταθερός στις πάγιες θέσεις του Συναγερμού σε ότι αφορά την οικονομία (συμφωνεί με την κληριδική φυλή) και έχει χαράξει τη δική του γραμμή στο Κυπριακό (είναι η διαφωνία του με την αβερωφική σχολή), ενώ προσεγγίζει μέχρι στιγμής την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη με όρους «υπεύθυνης αντιπολίτευσης». Σημειώνεται ότι φαιδρές καταστάσεις που υπάρχουν στον ΔΗΣΥ, δεν θεωρούνται ότι έχουν επιρροή.

Και οι φύλαρχοι

Στον κόσμο των ορατών και αοράτων του Δημοκρατικού Συναγερμού, υπάρχουν σίγουρα δύο σκιώδεις φύλαρχοι, και η νέα και νεαρή πρόεδρος του ΔΗΣΥ και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Αννίτα Δημητρίου. Ο Νίκος Αναστασιάδης της φυλής των Χριστοδουλιδικών παραμένει ζωντανός πολιτικά -χωρίς πολιτικές βλέψεις, είναι 77 χρόνων- και ασχολείται με τρία μεγάλα… πρότζεκτ: (α) Να μην αφήσει θεσμούς και άλλους που το επιδιώκουν διακαώς, να τον οδηγήσουν στο δικαστήριο για αμαρτίες της εποχής της προεδρίας του, (β) Να συνεχίσει να κάνει κάποιες από τις «δουλειές του», και (γ) Να περισώσει την υστερόφημία του – δεν το αντέχει το ότι μετά από δεκαετίες στην πολιτική ζωή ως πρωταγωνιστής, δεν χαίρει εκτίμησης εντός και εκτός κόμματος (και εντός και εκτός Κύπρου). Ο Αβέρωφ Νεοφύτου (62 ετών) θέλει να παραμείνει επίκαιρος και όχι απόμαχος, έγκυρος και όχι άκυρος, και πανέτοιμος για παν ενδεχόμενο (π.χ. να μην πάει καλά το κόμμα του χρόνου, στις διπλές εκλογές). Η Αννίτα Δημητρίου (γεννήθηκε το 1985), που εξακολουθεί να είναι το αστέρι της δεξιάς παράταξης, δεν δείχνει να έχει βρει τα πατήματά της, δεν έχει επιδείξει μέχρι στιγμής πολιτική αυτοπεποίθηση, δεν φαίνεται να έχει αποκτήσει πολιτικό κόκαλο (δεν είναι και σίγουρο και ότι θέλει να αποκτήσει, αφού τις βγαίνει το απολιτίκ). Δεν ξέρει κανείς τι έχει στο νου της, τι σκέφτεται πραγματικά - οι κακές κομματικές γλώσσες ισχυρίζονται ότι λέει σε όλους «ναι», στην κυριολεξία. Και έχουν ήδη αρχίσει να κουβεντιάζουν/σχολιάζουν μέσα στο κόμμα αυτή της τη στάση. «Ναι, ναι, έχετε απόλυτο δίκαιο» στους θιασώτες της σκληρής αντιπολίτευσης, «ναι, ναι, έχετε δίκαιο, να δούμε τις θα κάνουμε με τους αντιδραστικούς» στους Χριστοδουλιδικούς του ΔΗΣΥ που την πιέζουν να μπει το κόμμα στην κυβέρνηση. Με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, η κα Δημητρίου δείχνει να είναι ζεστή και θετική.

*Συμπληγάδες Πέτρες στην ελληνική μυθολογία ονομάζονταν δύο πολύ μεγάλοι βράχοι προ θαλάσσιου στενού (διαύλου), που ενώνονταν και αποχωρίζονταν συνεχώς, ώστε να ήταν αδύνατο το ασφαλές πέρασμα ενός πλοίου. Το πρώτο πλοίο που κατάφερε τελικά τον ασφαλή διάπλου ήταν το πλοίο «Αργώ» με τους Αργοναύτες.