Το λαμπρόν τζει που ππέφτει κρούζει!

Τι απασχόλησε το τελευταίο διάστημα τη δημόσια σφαίρα, τα εκλογικά επιτελεία και τα ΜΜΕ; Η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας για τα λεφτά της μαμάς, ο χαρτοπόλεμος των επιτελείων Μαλά - Παπαδόπουλου για το ποιου η υποψηφιότητα είναι πιο… βγαλμένη από το παρελθόν ή ποιου η τελική συγκέντρωση είχε περισσότερο κόσμο, το καθρεφτάκι του εκπροσώπου Τύπου του ΔΗΚΟ, η καταγγελία, που έμεινε στον δρόμο, του υποψήφιου Γ. Λιλλήκα για προσέγγισή του από το επιτελείο Νικόλα με πρόθεση την απόσυρση της υποψηφιότητάς του και διάφορα άλλα, εξαγγελίες, αριθμοί και στατιστικές ως επί το πλείστον. Ζητήματα και πολιτικές αντιπαραθέσεις τα οποία στα μάτια των απλών πολιτών, των ανθρώπων των επαρχιών και της υπαίθρου, του μεροκάματου, αυτών που δεν έχουν την πολυτέλεια να κονταροχτυπιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για θέματα υψηλής πολιτικής, ούτε να σπεύδουν να δηλώσουν παρόντες σε τελικές προεκλογικές συγκεντρώσεις φαντάζουν το ολιγότερο… αστεία! Αστεία διότι τη δική τους ουσία, το πρόβλημα που τους απασχολεί, ουδείς την προσεγγίζει με ειλικρίνεια. Γεγονός που αντιλαμβάνονται και οι έχοντες, από τα επιτελεία, το πρόσταγμα να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα, από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό προς άγρα ψήφων. «Αντρεπούμαστεν πολλές φορές», λέει βουλευτής στον «Π» που κάνει αυτή τη δουλειά στηρίζοντας συγκεκριμένο υποψήφιο τις τελευταίες μέρες, «διότι πάμε και βλέπουμε ανθρώπους που τους διαβεβαιώναμε για τα ίδια πράγματα και στις προηγούμενες εκλογές. Και στις εκλογές πριν από αυτές».

Κάποτε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει πως «πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε». Λοιπόν, αυτό το αύριο που δεν… έγινε καλούνται οι εκπρόσωποι κομμάτων και υποψηφίων να εξηγήσουν στη μεγάλη αυτή μερίδα πολιτών που αν και εκλέγει κάθε φορά Πρόεδρο πάντα νιώθει το ίδιο, εξαπατημένη. Και το πρόβλημα δεν το αντιμετωπίζει μόνο η απερχόμενη κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση, διότι, πέραν του ότι είναι συμμέτοχη στη Βουλή, έχει στο πρόσφατο παρελθόν συμμετάσχει σε κυβέρνηση…

Το στοίχημα

Όταν περιμένεις το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και αυτό δεν έρχεται λόγω φόρτου εργασίας στην αρμόδια υπηρεσία, όταν περιμένεις μήνες για ένα ραντεβού στον γιατρό, όταν ο ένοικος του πάνω διαμερίσματος στην προσφυγική πολυκατοικία τραβάει το καζανάκι και βγαίνει το…. περιεχόμενο του αποχωρητηρίου στη βρύση σου, όταν δεν έχεις να πληρώσεις το ρεύμα, όταν καταδικάζεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου 3-4 ώρες τη μέρα σε ένα αυτοκίνητο για να τα μεταφέρεις από το σχολείο στα ιδιαίτερα επειδή επέλεξες να ζήσεις λίγο πιο έξω από τα αστικά κέντρα, όταν σου ανεβαίνει η πίεση κάθε πρωί περιμένοντας στο μποτιλιάρισμα για να πας δουλειά, αν έχεις δουλειά, αν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με το κουτσούρεμα του μισθού σου, έχεις δίκιο να μην έχεις όρεξη όταν σου χτυπά την πόρτα ο… δικός σου για να σε υπενθυμίσει να ψηφίσεις, να ακούσεις πώς θα χειριστεί το Κυπριακό ή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ως έννοιες αφηρημένες!

«Για το Κυπριακό δεν μας ρωτάνε πολλά, μια κουβέντα πώς πάει και μετά μας λένε τα δικά τους», αναφέρει στον «Π» εκπρόσωπος επιτελείου που ρωτήσαμε. «Μου κάνει εντύπωση που οι πολίτες πλέον δεν έχουν την αισιοδοξία που είχαν παλαιότερα. Να βγάλουμε τον Πρόεδρό μας για να λύσει το Α ή Β πρόβλημα. Θέλουν πλέον απλώς να τους ακούσει κάποιος. Να τα βγάλουν από μέσα τους. Δεν περιμένουν πολλά», λέει εκπρόσωπος από άλλο επιτελείο.

Ο «Π» επικοινώνησε με τα επιτελεία όλων των υποψηφίων, με εκπροσώπους τους που αυτές τις μέρες είναι έξω και δίνουν τον δικό τους αγώνα για να αυξήσουν τα ποσοστά επισκεπτόμενοι ως επί το πλείστον δυσαρεστημένους, αποστασιοποιημένους ή αδιάφορους ψηφοφόρους. Και κρατάνε σημειώσεις, δεφτέρια ολόκληρα με τα προβλήματα των πολιτών. Αυτά που δεν συζητιούνται σε πάνελ, αυτά που δεν θα δεις στα προγράμματα των υποψηφίων, παρότι όπως μας λέει επιτελάρχης «προσπαθούμε να κατηγοριοποιήσουμε τα ζητήματα που μας υποδεικνύουν οι πολίτες και να δώσουμε προτάσεις, να εισηγηθούμε λύσεις».

Τα προβλήματα

Είναι κοινή παραδοχή των επιτελείων ότι το Κυπριακό σε αυτές τις εκλογές περνά σε δεύτερη μοίρα. Το αντιλαμβάνεται βεβαίως κανείς και από τις δηλώσεις για το πολιτικό μας πρόβλημα λίγο πριν τις εκλογές. Σχεδόν ανύπαρκτες. Όσον αφορά την οικονομία, οι εκπρόσωποι επιτελείων και κομμάτων φαίνεται να χάνουν την μπάλα όταν αναφέρονται γενικά και αόριστα στα ζητήματα που προκύπτουν. ΜΕΔ, ανεργία, κοινωνική πολιτική. Ομοίως και για τα επιτεύγματα. Ανάπτυξη, μείωση δημόσιου χρέους, επενδύσεις κ.λπ. Η εξαγγελία για το καζίνο-θέρετρο, παρότι τονωτική ένεση για την οικονομία, είναι ένα από τα παραδείγματα που ως μήνυμα δεν φτάνει στους ψηφοφόρους. Αυτό δεν το λένε μόνο από τα επιτελεία ανθυποψηφίων του κ. Αναστασιάδη, αλλά και από δικούς του συνεργάτες που έρχονται αντιμέτωποι με απλούς πολίτες, όχι βεβαίως από τους δηλωμένους Συναγερμικούς που, όπως μας λέχθηκε, αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα.

Η όποια επένδυση εκατομμυρίων δεν έχει τίποτε να προσθέσει στην οικογένεια εκείνη που μένει σε προσφυγική πολυκατοικία στην Ανθούπολη ή στην Παλλουριώτισσα, π.χ., που δεν έχει ανελκυστήρα και καλείται να μεταφέρει τον δικό της ηλικιωμένο στα χέρια για να μεταβεί στον γιατρό. Σε αυτό υπάρχει επιχείρημα. Διορθώθηκαν πολλές πολυκατοικίες, κτίστηκαν νέες, μπήκαν ανελκυστήρες σε αρκετές. Ναι, αλλά όταν στη δική μου δεν έχει τι να την κάνω του γείτονα…

Τα προβλήματα των πολιτών διαφέρουν βεβαίως αναλόγως του αν προέρχονται από τα αστικά κέντρα ή από την ύπαιθρο. Τα προβλήματα της υπαίθρου, βεβαίως, είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Νέοι που κρατιόνται με νύχια και με δόντια στα χωριά τους είναι στα όριά τους. Πώς μπορούν να μεγαλώσουν παιδιά χωρίς σχολεία, όταν πρέπει να μεταβούν στην πόλη για εργασία, όταν δίνουν για τη συντήρηση και τα καύσιμα του οχήματός τους τον μισό μισθό; Είναι και πιο συγκεκριμένα θέματα. Κύριος που επισκέφτηκε επιτελείο αντιμετωπίζει το εξής πρόβλημα με την Πολεοδομία. Για να του επιτρέψει να κτίσει σε χωράφι στο χωριό του, μετατρέποντάς το σε οικόπεδο, πρέπει να διαθέσει το 1/3 του για χώρο πρασίνου. Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά είναι πως το εν λόγω χωράφι γειτνιάζει με… δάσος. «Σε τέτοιες περιπτώσεις δίνουμε προτάσεις», μας λέχθηκε, «όπως η τροποποίηση των πολεοδομικών κανονισμών που είναι ραμμένοι για τις πόλεις».

Το μήνυμα ότι η διαδικασία για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος πάσχει δόθηκε σε όλα τα επιτελεία. Καθυστερήσεις, συμπεριφορές προσωπικού, ενστάσεις είναι θέματα τα οποία υπογραμμίζουν οι ψηφοφόροι. Ύστερα έρχεται η ανεργία. Ψάχνουν δουλειές, θέλουν εισοδήματα. Δεν τους αρκούν. Πολλές οικογένειες δεν έχουν να πληρώσουν ρεύμα και νερό, αρκετοί δεινοπαθούν με τα δάνειά τους. Δεν είναι σε θέση να καταβάλουν τη δόση, ακόμη και με αναδιάρθρωση.

Τα θέματα υγείας είναι επίσης προτεραιότητα των πολιτών «παρότι από αξιοπρέπεια λίγα λένε για αυτό», μας αναφέρθηκε. Και όμως, διαλύονται οικογένειες από την απουσία δομών για φιλοξενία ηλικιωμένων μακροχρόνια άρρωστων τους οποίους οι δικοί αναγκάζονται να προσέχουν οι ίδιοι, αφήνοντας δουλειές, παραμελώντας συζύγους και παιδιά. Μεγάλο μέρος του εισοδήματος δαπανάται σε επισκέψεις σε ιδιώτες γιατρούς και φάρμακα καθώς οι λίστες αναμονής στα νοσοκομεία παραμένουν μεγάλες.

Περί ρουσφετιού

Υπάρχουν βεβαίως και οι περιπτώσεις που οι ψηφοφόροι επιζητούν, μέσα στην απόγνωσή τους, συναλλαγές, ενώ δεν είναι λίγες οι καταγγελίες που φτάνουν και στον «Π» ακόμη και για χρηματισμό ψηφοφόρων, τα ψώνια του μήνα, για να ψηφίσουν συγκεκριμένο υποψήφιο.

«Να ψηφίσω αν βάλουν τον γιο ή την κόρη μου στην τάδε δουλειά», η άλλη… λύση. Σαφώς και πέφτουν τηλεφωνήματα. Όχι μόνο για δουλειές αλλά και για έναν σωρό άλλα αλισβερίσια πολιτών με το κράτος. Σαφώς και ετοιμάζονται επιστολές. Σαφώς και τα επιτελεία αυτές τις μέρες στήνουν μηχανισμούς δεύτερης κρατικής μηχανής προσπαθώντας να σπρώξουν αιτήσεις, να αλλάξουν αποφάσεις, ακόμη και για να δώσουν προτεραιότητα στη λίστα αναμονής στα νοσοκομεία. Δεν είναι τυχαία τα ευρήματα του γενικού ελεγκτή για παρεμβάσεις στις λίστες αναμονής για το 2016. Άλλωστε και τότε είχαμε βουλευτικές εκλογές. «Το ευτύχημα», μας λέχθηκε από εκπρόσωπο του επιτελείου του Προέδρου Αναστασιάδη, είναι ότι πλέον δεν μας ζητάνε μεταθέσεις για τον στρατό. «Έχει εμπεδωθεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει πλέον»… Έχει όμως;