Συνεχίζεται η δημόσια συζήτηση για τις υποδομές στο Βασιλικό και την έλευση του φυσικού αερίου, μετά και τις εξελίξεις με την κινεζική κοινοπραξία που οδήγησαν στο διαιτητικό δικαστήριο του Λονδίνου.
«Από το 2007 μέχρι το 2016, είχαν γίνει τρεις αποτυχημένες προσπάθειες κατακύρωσης της προσφοράς» αναφέρει ο πρώην Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας Γιώργος Λακκοτρύπης (01/03/2013-01/01/2019).
Μάλιστα, ο ίδιος εξιστορεί πως την τελευταία φορά, εκείνη του Φεβρουαρίου 2016, «το εγχείρημα ναυάγησε διότι η ΑΗΚ θεωρούσε ότι η τιμή που εξασφαλίστηκε για το φυσικό αέριο θα ανέβαζε τις τιμές αντί να τις μειώσει». 
Το 2017, σημειώνει, ο μέσος όρος ρύπων της ΑΗΚ ήταν έξι ευρώ, που «ενδεχομένως να δικαιολογεί την τότε τοποθέτηση της ΑΗΚ». Προσθέτει δε, πως ο μέσος όρος διάρκειας της κάθε προσπάθειας ήταν τα 2,5 έτη.
«Στις πρώτες τρεις προσπάθειες, η πρόταση αφορούσε διαδικασία αγοράς υποδομών και φυσικού αερίου, κάτι που δεν ισχύει στην τέταρτη προσπάθεια η οποία κατακυρώθηκε».
«Είχαμε τρεις μεγάλες εταιρείες οι οποίες έκαναν προσφορά, οι δύο από δικά τους λάθη αποκλείστηκαν από το διαγωνισμό και έμεινε μία μεγάλη κοινοπραξία κινεζικών, νορβηγικών και ελληνικών συμφερόντων», υπενθύμισε.
Η Συντονιστική Επιτροπή
Όσον αφορά τη σύσταση της Συντονιστικής Επιτροπής Διαχείρισης Έργου, ο ίδιος δήλωσε πως ήταν απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου και η συγκεκριμένη Επιτροπή αποτελείτο από τους Γενικούς Διευθυντές Υπουργείων Ενέργειας και Οικονομικών, Συμβούλους της ΕΤΥΦΑ και από άλλους Γενικούς Διευθυντές Υπουργείων, οι οποίοι, λέει, ήταν απαραίτητοι για τις αδειοδοτήσεις του έργου.
«Για περισσότερη διαφάνεια και να υποστηρίξει το ρόλο της Συντονιστικής Επιτροπής, παρακάθονταν και ως παρατηρητές, εκπρόσωποι του Γενικού Λογιστηρίου, Ελεγκτικής Υπηρεσίας και Νομικής Υπηρεσίας, οι οποίοι είχαν, μεταξύ άλλων, την αρμοδιότητα να ετοιμάσουν τα έγγραφα του διαγωνισμού και γενικότερα να παρακολουθούν την εξέλιξη του έργου. Αναθετούσα αρχή, βέβαια, ήταν η ΕΤΥΦΑ, η οποία αποτελεί τη θυγατρική της ΔΕΦΑ», εξήγησε ο κ. Λακκοτρύπης.
Τα τρία μέρη
Για την πρόταση, ο ίδιος συνέχισε, λέγοντας πως «είχαμε τρία διαφορετικά μέρη, το πιο σημαντικό θεωρώ είναι η πλωτή μονάδα (πλοίο). Το δεύτερο είναι σαφώς οι εγκαταστάσεις και η προβλείτα και το τρίτο αφορούσε την μακροπρόθεσμη διαχείριση και λειτουργία του σταθμού.»
Όσον αφορά την ρύτρα, είπε: «Το σκεπτικό της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ότι δεν ήθελε να βρεθεί στη θέση να ρίχνει ο ένας στον άλλον την ευθύνη. Φανταστείτε να έρθει το πλοίο και να μην προσβαίνει στην προβλήτα. Το ερώτημα είναι αν έπρεπε να θέσουμε τη λογική αυτή ρύτρα για ορισμένο χρονικό διάστημα, π.χ. για ένα, δύο χρόνια ή και καθόλου.»
«Κάτι που θα ήθελα να πω επίσης είναι πως είχαμε αρκετές πιέσεις, από οικονομικούς φορείς - εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας, να βγούμε ταυτόχρονα σε τρεις διαφορετικούς διαγωνισμούς. Έναν για το πλοίο, έναν για τις εγκαταστάσεις και έναν για τη διαχείριση».
Ο κ. Λακκοτρύπης σχολίασε επίσης τις καταγγελίες στην Κομισιόν, τη συζήτηση για την τεχνογνωσία της κινεζικής κοινοπραξίας, τις εκθέσεις της Γενικής Λογίστριας και Γενικού Ελεγκτή, όπως και άλλα θέματα που αφορούν το ζήτημα του τερματικού στο Βασιλικό.
Ακούστε την παρέμβαση του πρώην Υπουργού Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας Γιώργου Λακκοτρίπη στην «Πρωινή Επιθεώρηση» που μεταδίδεται από τον Πολίτη 107.6 & 97.6:
