Cyta: πιο κερδοφόρα με ιδιώτες στο πηδάλιο

Έστω κι εάν η cyta αυτή τη στιγμή εμφανίζεται κερδοφόρα κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει ότι αυτή η πορεία θα συνεχίσει και στο μέλλον εάν παραμείνει κρατική επιχείρηση. Την πεποίθηση αυτή εξέφρασε ο Παναγής Βουρλούμης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ στην Ελλάδα από το 2004 έως το 2010. Ο κ. Βουρλούμης, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, μάλιστα τη χαρακτηρίζει ως τη μεγαλύτερη και πιο σύνθετη ιδιωτικοποίηση που έγινε ποτέ στη χώρα, βρέθηκε στην Κύπρο την περασμένη βδομάδα προσκεκλημένος από το Πανεπιστήμιο Κύπρου και τον Σύνδεσμο Αποφοίτων του LSE για να μας μεταφέρει την εμπειρία του.

Όπως εξήγησε, «η πείρα έχει δείξει ότι μια κρατική επιχείρηση μπορεί να πηγαίνει καλά, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα συνεχίσει να πηγαίνει καλά. Διότι οι κυβερνήσεις και τα κεφάλαια αλλάζουν. Και τα κίνητρα δεν είναι πάντα το συμφέρον της επιχείρησης, αλλά οι πολιτικές σκοπιμότητες». Υποστήριξε ότι η cyta θα γίνει πολύ πιο κερδοφόρα και θα αποκτήσει περισσότερη δύναμη αντοχής εάν περάσει σε ιδιωτικό μάνατζμεντ ή σε ένα μάνατζμεντ που θα γίνεται με κανόνες ιδιωτικής οικονομίας.

Θα ήταν πολύ αργά…

Ερωτηθείς τι θα ήταν σήμερα ο ΟΤΕ εάν δεν προχωρούσε η ιδιωτικοποίηση -η Deutsche Telekom είναι σήμερα ο μεγαλύτερος μέτοχος της εταιρείας- αναφέρθηκε στο παράδειγμα της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού της χώρας του. «Η ΔΕΗ είναι μια υπερχρεωμένη εταιρεία που δεν μπορεί να εισπράξει τους λογαριασμούς της και που δεν έχει λεφτά για να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζεται. Είναι σε τραγική κατάσταση. Ο ΟΤΕ τα πάει καλά. Τον προλάβαμε την τελευταία στιγμή. Δυστυχώς τη ΔΕΗ δεν την προλάβαμε και είναι αργά πια γι' αυτήν».

Εμπόδιο το πελατειακό σύστημα

Όπως εξήγησε η ιδιωτικοποίηση είναι μια κατεξοχήν πολιτική πράξη και απόφαση και αφορά τον έλεγχο της οικονομίας. «Για τον έλεγχο αυτό παλεύουν από τη μια ο κρατισμός και από την άλλη η ελεύθερη αγορά. Μέχρι πρόσφατα επικρατούσαν αυτοί που ήθελαν τον κρατισμό. Το ρεύμα έχει αντιστραφεί για δύο κυρίως αιτίες: Πρώτον, εκείνο που επεδίωκε η επέκταση του κράτους έχει σε μεγάλο βαθμό συντελεστεί. Και δεύτερον τα κράτη βλέπουν την ανάγκη να αντεπεξέλθουν στον διεθνή ανταγωνισμό. Ενώ όμως οι συνθήκες ευνοούν την ιδιωτικοποίηση στην πράξη υπάρχει ένα σοβαρό εμπόδιο: Το ίδιο το κράτος, ανεξάρτητα από το δόγμα εκείνων που κυβερνάνε, αυτονομείται και απλώνει τα πλοκάμια του. Πίσω απ’ αυτό βρίσκονται άνθρωποι, ομάδες και συμφέροντα. Στενός σύμμαχος του κράτους το πελατειακό σύστημα»...

Χρειάζεται αποφασιστικότητα

Κατά το ελληνικό παράδειγμα, η κυβέρνηση, είπε, έδειξε μεγάλη αποφασιστικότητα παρότι ήταν δύσκολο το εγχείρημα αν αναλογιστεί κανείς ότι τη δεκαετία του '90 η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ είχε ρίξει δύο κυβερνήσεις… Στην αρχή υπήρξαν πολύ βίαιες συγκρούσεις. Αλλά μετά από κάποια φάση άρχισε να κάμπτεται το προσωπικό κι αυτό συνέβη όπως ανέφερε ο Παναγής Βουρλούμης όταν κατάλαβε ότι η διοίκηση δούλευε για το καλό της εταιρείας και είχε το πραγματικό συμφέρον του προσωπικού στην ατζέντα της.

Αυτό που χρειάζεται, επεσήμανε, για να πειστούν οι εργαζόμενοι ότι η ιδιωτικοποίηση δεν είναι ο κακός δαίμονας, είναι να λέγεται η σκληρή αλήθεια στους συνδικαλιστές με τους οποίους θα έρθει σε ρήξη. «Να τους ανοίξεις τα χαρτιά σου. Να τους δείξεις τα νούμερα. Θα βρεις πάντα καλούς και φιλότιμους ανθρώπους ανάμεσά τους για να μπορέσεις να συνεννοηθείς και να συνεργαστείς»…

Αγοραστής και σε ποια τιμή;

Απαντώντας στο ερώτημα κατά πόσο θα βρεθεί σοβαρός αγοραστής για να ενδιαφερθεί για τη cyta σε περίπτωση που προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση, δεδομένης της μικρής αγοράς είπε: «Εγώ πιστεύω πάντα υπάρχει κάποιος αγοραστής σε κάποια τιμή. Πολλές φορές αναγκάζεσαι να δώσεις κάτι σε πολύ χαμηλή τιμή προκειμένου να το σώσεις και να το αναπτύξεις», σημείωσε. Σημείωσε επίσης, απαντώντας στην παρατήρηση ότι έχουμε αργήσει στην Κύπρο για την ιδιωτικοποίηση, πως όντως στην αρχή της χιλιετίας υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για την απόκτηση τηλεπικοινωνιακών εταιρειών και πως αυτό έχει ξεθυμάνει διότι έχει πέσει και η κερδοφορία, κάτι που αποδίδει στη ρύθμιση. «Άρα καμία τηλεπικοινωνιακή εταιρεία δεν είναι τόσο ελκυστική όσο ήταν για αγοραστές ακόμα και πριν από 5-6 χρόνια. Εάν πρόκειται να πουληθεί η cyta μην βάζετε τον στόχο πολύ ψηλά». Το δεύτερο είναι το θέμα του μεγέθους, αν δηλαδή θα είναι μια μεγάλη ή μια μικρότερη εταιρεία. « Ό,τι και να γίνει από τη στιγμή που σε αγόρασε κάποιος πιο μεγάλος από σένα, εκείνος κάνει κουμάντο. Αυτό δείχνει η εμπειρία με την DT», είπε, σημειώνοντας πως ο ΟΤΕ δεν έχασε από αυτό. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισε η εταιρεία με τους Γερμανούς ήταν πως «μόλις δουν ένα καλό στέλεχος στην Ελλάδα το τσιμπάνε και το στέλνουν στη Γερμανία».

Τεχνολογική δύναμη

Σημείωσε επίσης ότι η στρατηγική για την πώληση του ΟΤΕ ήταν να πωληθεί σε μία μεγάλη εταιρεία η οποία να διαθέτει τεχνολογική δύναμη. «Θα μπορούσαμε ίσως να παίρναμε ένα fund. Αλλά δεν μας ενδιέφερε τόσο το τίμημα όσο η δύναμη η τεχνολογική. Σε έναν κλάδο που καλπάζουν οι εξελίξεις συνεχώς, εκεί χρειάζεσαι να έχεις δίπλα σου κάποιον ο οποίος να μπορεί να σε καθοδηγεί. Γι' αυτό και η cyta θα ήταν καλό να επέλεγε για στρατηγικό συνεργάτη έναν μεγάλο ευρωπαϊκό διεθνή τηλεπικοινωνιακό οργανισμό».