Το αντίο του γιου της δημοσιογράφου των Panama Papers

Δεν είναι μόνο ένας συγκλονιστικός αποχαιρετισμός του γιου προς την μάνα, είναι ο αποχαιρετισμός μιας γυναίκας που είχε καταφέρει να κερδίσει τον θαυμασμό και τον σεβασμό των παιδιών της. Και ταυτόχρονα ένα δριμύ κατηγορώ για το κράτος που κλείνει το μάτι στο παρακράτος. Ο «επίλογος» της δολοφονίας της δημοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία από τη Μάλτα μέσα από τα λόγια του γιου της Μάθιου, αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας. Μία βόμβα που έσκασε κάτω από το αυτοκίνητό της, την ώρα που ξεκινούσε από το σπίτι της προκάλεσε τον ακαριαίο θάνατό της. Η 53χρονη δημοσιογράφος είχε αποκαλύψει την σχέση της κυβέρνησης του νυν πρωθυπουργού της χώρας, Ζοζέφ Μουσκάτ με το σκάνδαλο των Panama Papers, γεγονός που οδήγησε σε πρόωρες εκλογές.

«Η μητέρα μου δολοφονήθηκε επειδή βρισκόταν μεταξύ του κράτους δικαίου και εκείνων που προσπάθησαν να το παραβιάσουν, όπως πολλοί ισχυροί δημοσιογράφοι. Εγινε στόχος γιατί ήταν το μοναδικό άτομο που το έκανε. Αυτό συμβαίνει όταν τα θεσμικά όργανα του κράτους είναι ανίκανα: ο τελευταίος που στέκεται όρθιος είναι συχνά δημοσιογράφος. Αυτό την έκανε τον πρώτο άνθρωπο που έπεσε νεκρός.

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την σκηνή, να τρέχω γύρω από το σημείο που μετατράπηκε σε κόλαση , να προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να ανοίξω την πόρτα, την κόρνα που είχε κολλήσει, να ουρλιάζω σε δύο αστυνομικούς που εμφανίστηκαν με ένα πυροσβεστήρα . Να με κοιτούν και να μου λένε: "Λυπάμαι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα", είπε ένας από αυτούς. Κοίταξα κάτω και γύρω μου ήταν διασκορπισμένα τα μέλη του σώματος της μητέρας μου. Συνειδητοποίησα ότι είχαν δίκιο, απελπισία. «Ποιος είναι στο αυτοκίνητο;», με ρώτησαν. "Η μητέρα μου είναι στο αυτοκίνητο. Είναι νεκρή. Είναι νεκρή εξαιτίας της ανικανότητας σας. "Ναι, ανικανότητα και αμέλεια που οδήγησε σε αποτυχία να αποτραπεί αυτό που συνέβη,

Λυπάμαι που είμαι γραφικός, αλλά ο πόλεμος μοιάζει ακριβώς με αυτό και πρέπει να το ξέρετε. Αυτός δεν ήταν ένας συνηθισμένος φόνος, και δεν ήταν τραγικός. Τραγικό είναι κάποιος που τον πατά το λεωφορείο. Όταν υπάρχει αίμα και φωτιά γύρω σας, αυτός είναι ο πόλεμος. Είμαστε ένας λαός σε πόλεμο κατά του κράτους και του οργανωμένου εγκλήματος, που είναι πλέον ένα. .

Λίγες ώρες αργότερα, ενώ αυτός ο κλόουν του πρωθυπουργού έκανε δηλώσεις στο κοινοβούλιο για την δημοσιογράφο που πέρασε πάνω από μια δεκαετία δαιμονοποιώντας και παρενοχλώντας, ένας από τους αστυνομικούς που υποτίθεται ότι ερευνούν τη δολοφονία του, Ramon Mifsud, ανάρτησε στο Facebook, "Ο καθένας παίρνει αυτό που αξίζει, σκ@@α αγελάδων! Νιώθει χαρούμενος :)"

Ναι, σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε: ένα κράτος μαφίας, όπου τώρα μπορείς να αλλάξεις την ταυτότητα φύλου (ευχαριστώ τον Θεό γι 'αυτό!) αλλά μπορεί να καταλήξεις σε κομμάτια επειδή ασκείς τα βασικά σου δικαιώματα.

Πώς φτάσαμε ως εδώ; Στη Μάλτα έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα ατιμωρησίας. Ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν θα ησυχάσει αν δεν βρεθούν οι δράστες, ηγείται όμως μιας κυβέρνησης που ενθάρρυνε την ίδια ατιμωρησία. Πρώτα γεμίζει το γραφείο του με απατεώνες, στη συνέχεια γεμίζει την αστυνομία με απατεώνες, μετά τα δικαστήρια. Εάν τα θεσμικά όργανα λειτουργούσαν δεν θα υπήρχε καμία δολοφονία για να διερευνήσουν - και τα αδέλφια μου κι εγώ θα είχαμε ακόμη μητέρα.

Ο Joseph Muscat, ο Keith Schembri, ο Chris Cardona, ο Konrad Mizzi, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο μακρύς κατάλογος των αστυνομικών που δεν έκαναν τίποτα απολύτως είστε συνεργοί. Είστε υπεύθυνοι γι 'αυτό».

Η Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία ήταν μια από τις πιο γνωστές μπλόγκερ της Μάλτας καθώς ,αποκάλυπτε υποθέσεις διαφθοράς. Είχε εργαστεί πάνω στα Panama Papers, μέσα από τα οποία αποκάλυψε ύποπτες δοσοληψίες μαλτέζων πολιτικών.

Το Politico είχε συμπεριλάβει την δημοσιογράφο στις «28 προσωπικότητες που δονούν την Ευρώπη», χαρακτηρίζοντάς την «ένα WikiLeaks από μόνη της και σταυροφόρο κατά της αδιαφάνειας και της διαφθοράς στη Μάλτα».

Η έκρηξη σημειώθηκε γύρω στις 15:00 της Δευτέρας στο αυτοκίνητο που οδηγούσε η Καρουάνα Γκαλιζία. Το όχημα τυλίχθηκε στις φλόγες και εκτινάχθηκε σε χωράφι, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή της η 53χρονη γυναίκα.