Στην Κύπρο το 2016, 230.000 άτομα ή ποσοστό 27,7% του πληθυσμού κινδύνευαν να περιέλθουν σε κίνδυνο φτώχειας, αριθμός που είναι αυξημένος κατά 50.000 από το 2008, οπόταν ο αντίστοιχος αριθμός ανερχόταν στα 180.000 άτομα. Το ετήσιο μέσο διαθέσιμο εισόδημα, μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, μειώθηκε στα 14.020 ευρώ από 16.024 το 2008, έτσι το όριο του κινδύνου φτώχειας διαμορφώθηκε για τις μονογονεϊκές οικογένειες στα 8.412 ευρώ από 9.614. Για οικογένειες με δύο παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, το εισόδημα μειώθηκε στις 17.665 ευρώ το 2016 από 20.190 ευρώ το 2008.
Σε ποσοστό, τα άτομα που υπέστησαν σημαντική στέρηση βασικών αγαθών αυξήθηκαν στο 13,6% από 9,1% το 2008, ενώ εξίσου αξιοσημείωτο είναι ότι τα άτομα ηλικίας μέχρι 59 που ζούσαν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας αυξήθηκαν στο 10,6% το 2016 από 4,5% το 2008.
Τα στοιχεία προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), η οποία διευκρινίζει ότι τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο είναι εκείνα που ζουν σε νοικοκυριό με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το κατώτατο όριο κινδύνου φτώχειας, το οποίο ορίζεται στο 60% του εθνικού μέσου ισοδύναμου εισοδήματος μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις. Διευκρινίζει επίσης ότι στον ορισμό «σοβαρά άποροι» εμπίπτουν τα άτομα που έχουν τέσσερα από τα εννέα ακόλουθα στοιχεία στέρησης: α) Δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως τις οφειλές τους (ενοίκια, υπηρεσίες κοινής ωφελείας, φόρους, τέλη κ.λπ.), β) αδυνατούν να αντιμετωπίσουν απροσδόκητα έξοδα, γ) αδυνατούν να έχουν στο τραπέζι τους κρέας, ψάρι ή άλλο ισοδύναμο φαγητό σε πρωτεΐνες κάθε δεύτερη ημέρα, δ) δεν μπορούν να κάνουν διακοπές έστω για μια βδομάδα και ε) δεν έχουν αυτοκίνητο, πλυντήριο ή τηλεόραση.
117,5 εκατ. στην ΕΕ
Σε επίπεδο ΕΕ, τα στοιχεία δείχνουν ότι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2016 βρίσκονταν 117,5 εκατ. άνθρωποι, αριθμός που σε ποσοστό αντιστοιχεί στο 23,4% του συνολικού πληθυσμού. Mια άλλη σημαντική παρατήρηση της Eurostat είναι ότι μεταξύ των ετών 2009-2012 είχαν σημειωθεί τρεις διαδοχικές αυξήσεις που ανέβασαν το ποσοστό των φτωχών στο 25%, σημειώνει όμως ότι έκτοτε μειώνεται. Ωστόσο η μείωση αυτή βρίσκεται μόλις 0,1 εκατοστιαίες μονάδες πάνω από το χαμηλότερο επίπεδο του 2009.
Τα χειρότερα στοιχεία φτώχειας καταγράφηκαν σε Βουλγαρία, Ρουμανία και Ελλάδα σε ποσοστά 40,4%, 38,8% και 35,6% αντίστοιχα. Στις χώρες αυτές, πέραν του 1/3 του πληθυσμού τους βρίσκονται σε κίνδυνο ανέχειας. Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Τσεχική Δημοκρατία (13,3%), τη Φινλανδία (16,6%), τη Δανία (16,7%) και την Ολλανδία (16,8%).
Μεταξύ των κρατών μελών, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε από το 2008 σε δέκα κράτη μέλη. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις σημειώθηκαν στην Ελλάδα (από 28,1% το 2008 σε 35,6% το 2016 ή +7,5 ποσοστιαίες μονάδες), την Κύπρο (+4,4 ποσοστιαίες μονάδες), την Ισπανία (+4,1) και τη Σουηδία (+3,4). Αντίθετα η μεγαλύτερη μείωση παρατηρήθηκε στην Πολωνία (από 30,5% σε 21,9% ή -8,6 ποσοστιαίες μονάδες), ακολουθούμενη από τη Λετονία (-5,7%) και τη Ρουμανία (-5,4%). Σε επίπεδο ΕΕ, το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που κινδυνεύει με φτώχεια μειώθηκε από το 2008 μόλις στις 0,3 ποσοστιαίες μονάδες.
Στα στοιχεία της Eurostat καταγράφεται επίσης ότι σε όλα τα κράτη μέλη, ένα στα τέσσερα άτομα διατρέχουν κίνδυνο εισοδηματικής φτώχειας, ενώ σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Ισπανία, Λιθουανία, Εσθονία, Ελλάδα και Κύπρο, ο κίνδυνος αυτός αφορά έναν στους πέντε.
