Όλοι συγκλονίστηκαν αλλά εκ των υστέρων

Συγκλονίζουν τα όσα δηλώνει στον «Π» από την Ελλάδα για την αδικοχαμένη Έλενα Φραντζή ο ψυχίατρος Γεώργιος Νικολαΐδης, πρόεδρος της Επιτροπής Λανζαρότε του ΣτΕ, αρμόδιας για την κακοποίηση παιδιών.

Ο δρ Νικολαϊδης είναι ο ψυχίατρος τον οποίο μετακάλεσε το 2011 ο μητροπολίτης Ταμασού για να γνωμοδοτήσει για λογαριασμό της Ιεράς Συνόδου σχετικά με την υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης της Έλενας από τον ιερέα και σήμερα χρησιμοποιείται από την Εκκλησία ως το εξιλαστήριο θύμα. Συγκεκριμένα, είναι τις δύο εκθέσεις του (η δεύτερη συμπληρωματική αφού για την εκπόνηση της πρώτης δεν συνεργαζόταν ο ιερέας) τις οποίες επικαλείται σήμερα ο μητροπολίτης Ταμασού ως τον κυριότερο λόγο αθώωσης του ιερέα από την Ιερά Σύνοδο, παρά τη δική του διαφωνία, όπως δήλωσε χθες στο ΡΙΚ.

«Είχα δει και την κοπέλα και τρία πράγματα είχα γράψει. Πρώτον, ότι σίγουρα αυτό το παιδί είχε κακοπεράσει πάρα πολύ, από πλευράς σωματικής βίας και παραμέλησης. Δεύτερον, έγραφα ότι η αφήγηση του κοριτσιού για το ιστορικό της σεξουαλικής κακοποίησης από τον ιερέα, όπως το εξιστορούσε, είχε τα χαρακτηριστικά αληθούς μνήμης. Τρίτον, σημείωσα βεβαίως πως με μία μόνο μαρτυρία και 15 χρόνια μετά -όπως κλήθηκα εγώ να γνωμοδοτήσω- δεν μπορούσε κανένας να είναι 100% βέβαιος, δεν υπάρχει τέτοια επιστημονική μέθοδος για να πεις με βεβαιότητα ότι, ναι, έγινε ή δεν έγινε σεξουαλική κακοποίηση. Τώρα, αν αξιοποιήθηκε αυτό το τελευταίο σημείο για να θεωρηθεί ως τεκμήριο αθωότητας, δεν μπορώ να σας πω επ’ αυτού γιατί δεν είμαι εγώ που το έκρινα». Όπως τονίζει ο δρ Νικολαΐδης, «ο επιστήμονας δεν είναι δικαστής, δεν βγάζει απόφαση. Μπορεί να πει με βάση την επιστημονική μεθοδολογία μέχρι εκεί που μπορεί. Και μέχρι εκεί που μπορούσα να πω, δηλαδή, ότι τα χαρακτηριστικά της εξιστόρησης έμοιαζαν να είναι αληθής μνήμη και όχι φανταστική. Αυτό το έγραψα και το υπέγραψα».

«Με μία μόνο μαρτυρία και 15 χρόνια μετά -όπως κλήθηκα εγώ να γνωμοδοτήσω- δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος για να πεις με βεβαιότητα ότι έγινε ή δεν έγινε σεξουαλική κακοποίηση. Αν αξιοποιήθηκε αυτό το σημείο ως τεκμήριο αθωότητας, δεν μπορώ να σας πω επ’ αυτού γιατί δεν είμαι εγώ που το έκρινα».

Η κατάληξη

Ο δρ Νικολαΐδης δηλώνει βαθιά συντετριμμένος από τότε που έμαθε για τον θάνατο της Έλενας. «Είναι πραγματικά κρίμα, πολύ κρίμα. Τέτοια παιδιά η κοινωνία πρέπει να τα προστατεύει. Και την Έλενα όχι μόνο δεν την προστάτευσε, την εξώθησε σε ό,τι χειρότερο». Για τον ιατρό δεν είναι μόνο ένας ο φταίχτης. «Μην νομίζετε. Υπάρχει σωρεία ευθυνών και από θεσμούς και από πρόσωπα. Αλλά το τραγικό αποτέλεσμα δυστυχώς μένει το ίδιο. Ότι ένα παιδί που χρειαζόταν προστασία και φροντίδα τελικά οι θεσμοί και η κοινωνία δεν λειτούργησαν ως προς να το προστατεύσουν, λειτούργησαν ως προς το να το εξωθήσουν στο χειρότερο».

Ο ιατρός παραπέμποντάς μας στις δύο εκθέσεις (σ.σ. αποσπάσματα αποκάλυψε χθες η ιστοσελίδα Offsite) υπογραμμίζει πως τελείωνε κάνοντας έκκληση προς την Εκκλησία «να συνδράμει αυτό το κορίτσι. Παρακαλούσα να βοηθήσουν το κορίτσι αυτό. Γιατί πέρα από οτιδήποτε άλλο, εγώ την ένιωθα. Ήταν συναισθηματικά πάρα πολύ επιβαρυμένη και όλη αυτή η υπόθεση, έπαιρνε και λίγο τον χαρακτήρα της προσωπικής δικαίωσης, την οδηγούσε στο χείλος του γκρεμού», καταλήγει ο ιατρός, που από τότε είχε προειδοποιήσει για τη μοιραία κατάληξη.

Σπίτι του Παιδιού
Ακόμη άδειο!

Σε χθεσινές της δηλώσεις εξ αφορμής της υπόθεσης της Έλενας Φραντζή, η υπουργός Εργασίας επιβεβαίωσε σχετικό δημοσίευμα του «Π» προ δύο εβδομάδων αναφορικά με το γεγονός ότι το Σπίτι του Παιδιού, που εγκαινίασε προεκλογικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παραμένει μέχρι και σήμερα άδειο. Η καθυστέρηση έγκειται στο ότι εκκρεμούσαν για μήνες για νομοτεχνικό έλεγχο στη Νομική Υπηρεσία οι συμβάσεις εκμίσθωσης και διαχείρισης του οικήματος.

Η κ. Αιμιλιανίδου ανέφερε χθες ότι υπήρξε το θέμα της νομικής εκχώρησης της διαχείρισης του Σπιτιού του Παιδιού στον μη κυβερνητικό οργανισμό (Hope for Children), εξηγώντας πως αυτή τη στιγμή έχει ολοκληρωθεί η νομική επεξεργασία αυτών των συμφωνιών, θα υπογραφούν οι συμφωνίες τις επόμενες μέρες, το Σπίτι έχει στελεχωθεί, έχει εξοπλιστεί κατάλληλα και τις επόμενες μέρες θα είναι σε θέση να λειτουργήσει πλήρως.

Σημειώνεται πως η καθυστέρηση δυσχεραίνει κατά πολύ το έργο του ΜΚΟ «Hope For Children», στον οποίο το κράτος ανέθεσε τον συντονισμό της διαχείρισης των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης ή εκμετάλλευσης παιδιών, συγκεντρώνοντας σε έναν χώρο φιλικό προς τα παιδιά όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται και προσφέροντας ολιστικές υπηρεσίες για το παιδί και την οικογένειά του κάτω από μία στέγη.

Συγκλονισμένη δηλώνει η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας Ζέτα Αιμιλιανίδου

Βάζει χέρι στις Υπ. Κοινωνικής Ευημερίας

Πολύ προσεκτική, αποφεύγοντας να σχολιάσει τη συγκεκριμένη υπόθεση, παρότι η ίδια έχει βοηθήσει και προσωπικά την άτυχη Έλενα Φραντζή, εμφανίστηκε χθες η υπουργός Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου σε δημόσιες δηλώσεις της. Στο μεταξύ φρόντισε να αλλάξει την εκπρόσωπο Τύπου των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας (ΥΚΕ) που είχε οριστεί από τη διευθύντρια Τ. Κούλουμου, δίνοντας αυτόν τον ρόλο στη Μαρία Κυρατζή, Α’ Λειτουργό Κοινωνικών Υπηρεσιών. Η εν λόγω κίνηση, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις της κ. Αιμιλιανίδου για το ότι το υπουργείο βρίσκεται στο τελικό στάδιο αναδιάρθρωσης των ΥΚΕ, μεταφράζεται σε δυσαρέσκεια της πολιτικής προϊσταμένης των ΥΚΕ για τον τρόπο λειτουργίας τους υπό την κ. Κούλουμου, η οποία σημειωτέον σύντομα συνταξιοδοτείται, ενώ για το θέμα που συγκλονίζει το παγκύπριο δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια. «Όλοι μας έχουμε συγκλονιστεί με αυτή την τραγική περίπτωση. Εκείνο το οποίο έχει σημασία και πρέπει να τονίσουμε είναι ότι τα τελευταία χρόνια έγινε μια τεράστια προσπάθεια έτσι ώστε να μπορούν αυτές οι τραγικές περιπτώσεις να αντιμετωπίζονται έγκαιρα, να δίνεται κάθε βοήθεια σε αυτά τα παιδιά με το Σπίτι του Παιδιού, έτσι ώστε να μπορούν επιστημονικές ομάδες να αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα και να επιφέρουν τα ορθά αποτελέσματα», ανέφερε σε δηλώσεις της στη Βουλή η κ. Αιμιλιανίδου. Πρόσθεσε πως σήμερα στις ΥΚΕ υπάρχουν εκπαιδευμένοι λειτουργοί, ενώ και οι νομοθεσίες πλέον προβλέπουν αυστηρότερες ποινές. Υπέδειξε ακόμη ότι δεν θα πρέπει να αναμένεται από μια υπηρεσία όπως οι ΥΚΕ, η οποία αποτελείται από 200 άτομα, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα θέματα χωρίς τη βοήθεια της κοινωνίας των πολιτών.