Να μπουν περιορισμοί στην περιεκτικότητα της ζάχαρης

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως είναι εσφαλμένη η εντύπωση πως ένας υγιής άνθρωπος που τρώει πολλή ζάχαρη θα πάθει και διαβήτη. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια νόσος που οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η κληρονομικότητα, η καθιστική ζωή και η παχυσαρκία. Και η παχυσαρκία, που στις μέρες μας παίρνει επιδημικές διαστάσεις, οφείλεται, όπως προείπαμε, σε μεγάλο βαθμό και στην αυξημένη κατανάλωση και της ζάχαρης.

Ο διαβητολόγος δρ Κώστας Τουφεξής σημειώνει πως επειδή τα στοιχεία της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2 είναι ανησυχητικά και στον τόπο μας πρέπει να μπουν κάποιοι περιορισμοί στη χρήση της ζάχαρης. Ήδη, όπως σημειώνει, άρχισαν να μπαίνουν κάποιοι περιορισμοί σε διάφορες χώρες, όπως για παράδειγμα στη Βρετανία… «Θα δεις π.χ. περιορισμό στη διαφήμιση των τροφίμων υψηλής ενεργειακής περιεκτικότητας, όπως τα junk food (πρόχειρο φαγητό), με τις διαφημίσεις να λαμβάνουν χώρα μετά τις 10 βράδυ. Θα δεις επίσης ότι σε ορισμένα εστιατόρια μπαίνει το περιεχόμενο των θερμίδων δίπλα από το τρόφιμο. Υπάρχουν επίσης σκέψεις όπως τα προϊόντα τα οποία είναι πλούσια σε γλυκόζη να έχουν πιο ακριβή τιμή, ώστε να μην είναι τόσο προσιτά».

Τρία μέτρα

Όπως επισημαίνει, πρέπει το κράτος και στην Κύπρο να παρέμβει και να βάλει κάποιους περιορισμούς στην περιεκτικότητα ζάχαρης στα τρόφιμα, προσθέτοντας πως μπορεί να επιβληθούν και αυξημένες τιμές σε όσα προϊόντα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Το τρίτο μέτρο που προτείνει είναι να θεσμοθετηθεί η ενημέρωση του κοινού όσον αφορά τη θερμιδογόνο αξία του προϊόντος που αγοράζει. «Διότι ο άλλος που πάει να αγοράσει ένα γλυκό και αυτό περιέχει, όπως θα αναγράφεται δίπλα, 500-1.000 θερμίδες, θα το σκεφτεί δύο φορές πριν το αγοράσει», εξηγεί…

Σε ποιους τα υποκατάστατα;

Στο ερώτημα εάν ο δρ Τουφεξής συστήνει τα υποκατάστατα της ζάχαρης, απάντησε θετικά για κάποιες κατηγορίες ασθενών: « Η μία κατηγορία είναι ο διαβητικός, γιατί στη δική του περίπτωση ο οργανισμός δεν μεταβολίζει τη ζάχαρη. Βλέπετε, δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από το αίσθημα της γλυκιάς γεύσης και ο διαβητικός για να απολαύσει τη γλυκιά γεύση πρέπει να πάρει ένα υποκατάστατο. Υπάρχουν διάφορα υποκατάστατα και προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε τους διαβητικούς ώστε να τα αναγνωρίσουν πάνω στην ετικέτα του προϊόντος γιατί δεν όλα εντελώς αθώα… Ορισμένα υποκατάστατα», επισημαίνει, «όπως η στέβια, θεωρείται αρκετά ασφαλές και αρκετά δημοφιλές. Υπάρχει γενικά μια τάση από τη βιομηχανία τεχνολογίας τροφίμων να στρέφονται από τις παραδοσιακές γλυκαντικές ουσίες στο στέβια. Υπάρχουν και άλλες ουσίες, αλλά ορισμένες δεν είναι εντελώς αθώες. Αν πάρουμε τη φρουκτώζη για παράδειγμα. Αυτή μετατρέπεται από τον οργανισμό μας σε γλυκόζη. Έτσι δεν είναι εντελώς αθώα για έναν διαβητικό. Άλλη γλυκαντική ουσία, όπως π.χ. η σορπιτόλη, σε αυξημένη κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει ευκοιλιότητα».

Μεσογειακή διατροφή

Καταλήγοντας επισημαίνει πως σίγουρα ο ελεύθερος χρόνος μας είναι μεν περιορισμένος, αλλά με όλες αυτές τις ασθένειες που οφείλονται στον τρόπο ζωής μας να έχουν αυξητικές τάσεις συρρικνώνοντας το βιοτικό μας επίπεδο, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να επιστρέψουμε στο παλιό, παραδοσιακό μαγείρεμα στο σπίτι ακολουθώντας τη μεσογειακή δίαιτα.