Τα εκπαιδευτικά συστήματα δεν παρέχουν ψηφιακές δεξιότητες στους νέους

Σε πρώιμο στάδιο φαίνεται ότι βρίσκονται τα εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως, όσον αφορά τις ψηφιακές δεξιότητες των μαθητών, σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιοποίησε πρόσφατα η Επιτροπή Ευρυζωνικότητας.

Συγκεκριμένα, τα εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο μόλις που έχουν αρχίσει να βοηθούν τους μαθητές να καλλιεργούν τις ψηφιακές τους δεξιότητες, που θα τους είναι αναγκαίες στο μέλλον προκειμένου να συμβαδίζουν με τις ολοένα και πιο ψηφιοποιημένες κοινωνίες.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται η εμφάνιση ενός νέου παγκόσμιου χάσματος δεξιοτήτων, όπου το φύλο, η τάξη, ο γεωγραφικός παράγοντας και η ηλικία μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στο εάν ένα άτομο είναι σε θέση ή όχι να αξιοποιήσει τις νέες τεχνολογίες. Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης στρατηγικές ώστε όλες οι ομάδες ανθρώπων να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες.

Υπογραμμίζοντας τη σημασία της έκθεσης αυτής, η Ιρίνα Μπόκοβα, Γενική Διευθύντρια της UNESCO, προέτρεψε την Επιτροπή Ευρυζωνικότητας και όλες τις χώρες παγκοσμίως να λάβουν υπόψιν τους τις συστάσεις και να «στηρίξουν την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς» ψηφιακών πολιτών, οι οποίοι «θα έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν τόσο στις καθημερινές προκλήσεις και και την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, όσο και στις online κοινότητες του σήμερα και του αύριο».

Σύμφωνα με τα πορίσματα που προέκυψαν από την έκθεση, η ανάπτυξη αυτών των ψηφιακών δεξιοτήτων εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η έμπρακτη συμμετοχή της εκάστοτε κυβέρνησης, το «πάντρεμα» των «μη ψηφιακών» προσεγγίσεων και των ψηφιακών εφαρμογών, το γεφύρωμα της επίσημης και μη επίσημης παροχής ψηφιακών δεξιοτήτων καθώς και η ενίσχυση των ψηφιακών ικανοτήτων των εκπαιδευτικών.

Στην έκθεση δίνεται επίσης ιδιαίτερη έμφαση στα συχνά παραμελημένα «συμπληρωματικά» προσόντα που απαιτούνται για την πορεία των πολιτών σε κοινωνίες οι οποίες έχουν ως κύριο γνώμονα την τεχνολογία. Αυτά τα προσόντα περιλαμβάνουν την κατανόηση των προβλημάτων που αφορούν στην προστασία της ιδιωτικής ζωής, τους τρόπους με τους οποίους δημιουργούνται υπεύθυνα ψηφιακοί πολίτες και την ευαισθητοποίηση σχετικά με το πώς η ψηφιακή τεχνολογία, τα μεγάλα δεδομένα και οι αλγόριθμοι διαμορφώνουν μία κοινωνία.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται επίσης μια σειρά περιλήψεων από μελέτες που απεικονίζουν επιτυχημένα παραδείγματα συνεργασίας μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα στην Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, με στόχο να εξασφαλιστεί ότι όλοι οι πολίτες έχουν τις δεξιότητες και ικανότητες που χρειάζονται για να συμμετάσχουν μελλοντικά στην Οικονομία της Γνώσης.