Ενώπιον μιας απίστευτα δογματικής πρακτικής, η οποία ανατρέπει όλους τους σωστούς, κατά γενική ομολογία, χειρισμούς για το μεταναστευτικό το τελευταίο διάστημα, βρίσκεται η κυβέρνηση και συνολικά η Κυπριακή Δημοκρατία. Η υπόθεση με τους 33 μετανάστες, μεταξύ των οποίων και παιδιά, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι στη νεκρή ζώνη και να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, δεν προκαλεί μόνο διάσταση μεταξύ της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και αυτών που πήραν τις αποφάσεις στην κυπριακή κυβέρνηση. Ταυτοχρόνως, όπως πληροφορείται ο «Π», υφίσταται έντονος προβληματισμός και διχοστασία για τους χειρισμούς μεταξύ στελεχών της ίδιας της κυβέρνησης από τη μια, με διπλωμάτες και τεχνοκράτες του Υπουργείου Εξωτερικών από την άλλη.
Με μια άκρατη δόση λαϊκισμού ο οποίος εκπορεύεται από την εμμονή του υπουργού Εσωτερικών Κωνσταντίνου Ιωάννου με την κάλυψη και του Προέδρου, η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει να αρνείται την υποδοχή και τη μεταφορά των μεταναστών στις προσφυγικές δομές.
Η ανεξήγητη αυτή στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία προφανώς είναι αποτέλεσμα και προσωπικών ατζέντων, προκαλεί έντονες αντιδράσεις όχι μόνο από πλευράς της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και του γραφείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και από πλευράς Κυπρίων διπλωματών και τεχνοκρατών.
Υπό αμφισβήτηση
Με την άρνηση των αρμοδίων φορέων να επιλύσουν το πρόβλημα τίθενται υπό αμφισβήτηση όλες οι προσπάθειες που έγιναν στο θέμα των χειρισμών του μεταναστευτικού. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η άρνηση των αρμοδίων φορέων να υποδεχθούν την ομάδα των μεταναστών υποστηρίζοντας ότι ήρθαν από τα κατεχόμενα, αφήνοντάς τους εντός της νεκρής ζώνης, δημιουργεί μια έντονη αμφισβήτηση της περιοχής που ελέγχει η ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Μιας περιοχής για την οποία διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών για να διευκολύνεται το έργο της ΟΥΦΝΙΚΥΠ. Η απόφαση της ΚΔ να κλείσει τη δίοδο και να αρνείται την υποδοχή μερικών δεκάδων μεταναστών σημαίνει ταυτοχρόνως ότι απεμπολεί το δικαίωμά της για έλεγχο του 5-6% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η στάση των αρμοδίων, οι οποίοι αρνούνται να κοιτάξουν τι πραγματικά συμβαίνει στη νεκρή ζώνη, ανατρέπει όλες τις διαχρονικές προσπάθειες για να υποδειχθεί στη διεθνή κοινότητα και στα Ηνωμένα Έθνη ότι η περιοχή δεν είναι υπό κατοχή αλλά έχει παραχωρηθεί προσωρινώς στα Ηνωμένα Έθνη. Με την τακτική που ακολουθεί η ΚΔ στην πραγματικότητα δίνει και ερείσματα στον κατοχικό στρατό να επιβουλεύεται το πλάτος της γραμμής αντιπαράταξης.
Η άρνηση της ΚΔ να αναλάβει την ευθύνη για το συγκεκριμένο ζήτημα εντός της νεκρής ζώνης δεν διαφέρει σε τίποτε από την πολιτική των φρακτών που έστησε ο προηγούμενος υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής. Όπως δε υποστηρίζουν οι διαφωνούντες με αυτές τις πρακτικές, κινδυνεύει η Κύπρος να χαλάσει ό,τι έχει κτίσει το τελευταίο διάστημα σε σχέση με τη μεταναστευτική πολιτική, η οποία προκάλεσε θετική αποτίμηση από πλευράς των Ευρωπαίων εταίρων της.
Αναζητούμε «φταίχτες»
Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση διαρρέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το όλο σκηνικό με τους πρόσφυγες, με την πλειονότητά τους να είναι γυναικόπαιδα και οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι σε άθλιες συνθήκες στη νεκρή ζώνη, είναι αποτέλεσμα μιας επιθετικής πολιτικής σε βάρος της Κύπρου από μέρους της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και του ειδικού αντιπροσώπου του ΓΓ στη Λευκωσία Κόλιν Στιούαρτ. Δεν φαίνεται η κυβέρνηση ή μέρος αυτής να προβληματίζεται για το γεγονός ότι ενοχλημένα είναι τα Ηνωμένα Έθνη από τη στιγμή κατά την οποία η πρακτική που εφαρμόζει με θύματα τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες παραβιάζει τις Διεθνείς Συνθήκες που αφορούν το δικαίωμα αίτησης για πολιτικό άσυλο. Η προσπάθεια απαξίωσης του Κόλιν Στιούαρτ είναι ξεκάθαρη μέσα από τις διαρροές του Προεδρικού. Αυτή η μέθοδος δεν είναι πρωτογενής. Η κλασική τακτική στοχοποίησης εκπροσώπων των Ηνωμένων Εθνών είναι γνωστή και καλά εμπεδωμένη σε διάφορους κύκλους στη Λευκωσία.
Διαρροές κατά βούληση
Για να εστιάσουν σε μονομερείς χειρισμούς του εκπροσώπου του ΓΓ στην Κύπρο διαρρέεται, υπό τύπου ερωτημάτων, για το «πώς πέρασαν οι πρόσφυγες από σημεία στα οποία υπάρχει έλεγχος των κατοχικών δυνάμεων». Οι διαρροείς αλλά και όσοι ψάχνουν εχθρούς στο στρατόπεδο των Ηνωμένων Εθνών αγνοούν το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων που βρίσκεται στις δομές έρχεται διά της νεκρής ζώνης γιατί είναι παντελώς αδύνατο να εκλεχθεί στην ολότητά της η Πράσινη Γραμμή.
Οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης αφήνουν ακόμη υπονοούμενα ότι όλα ήταν σκηνοθετημένα ενώ «είχαν ήδη στηθεί σκηνές εντός της νεκρής ζώνης» πριν από την άφιξη των μεταναστών. Δεν απαντάται ωστόσο το οφθαλμοφανές ερώτημα: Από τη στιγμή που το κράτος αρνήθηκε την υποδοχή των μεταναστών, τα Ηνωμένα Έθνη και η Υπάτη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες θα έπρεπε να άφηναν τρεις δεκάδες μετανάστες στην τύχη τους και έρμαιο των καιρικών συνθηκών;
Πρόσφυγες και εκλογές
Το πλέον ωστόσο εξωφρενικό στις διαρροές του Προεδρικού είναι ότι το όλο πρόβλημα προέκυψε λίγες μέρες πριν από τις πρόσφατες εκλογές, κάτι που, όπως διαρρέουν, μπορεί να «ερμηνευτεί και ως άμεση παρέμβαση στα εσωτερικά της Κυπριακής Δημοκρατίας». Οι διαρροείς δεν εξηγούν ωστόσο ποιος θα επωφελείτο από την ύπαρξη μιας τέτοιας «πλεκτάνης» εν μέσω εκλογικής διαδικασίας. Μήπως η αντιπολίτευση ή οι ακροδεξιοί φίλοι της κυβέρνησης;
Οι κυβερνητικοί παράγοντες που ηθελημένα με τις διαρροές τους δημιουργούν ένταση με τα Ηνωμένα Έθνη και τον Κόλιν Στιούαρτ εικάζουν ότι η αντιπαράθεση με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες ίσως τεθεί και στην «έκθεση για τις δραστηριότητες της ΟΥΝΦΙΚΥΠ» την οποία θα ετοιμάσει το επόμενο διάστημα ο Γενικός Γραμματέας και που θα αφορά το πρώτο εξάμηνο από τη δράση της δύναμης. Επί του προκειμένου οι φόβοι ορισμένων εκ των κυβερνητικών κύκλων είναι πραγματικοί. Εκείνο βεβαίως που δεν είναι κατανοητό είναι το ποιο μπορεί να είναι το όφελος από μια κόντρα άνευ λόγου και ουσίας με τα Ηνωμένα Έθνη. Την στιγμή μάλιστα κατά την οποία η Κύπρος άρχισε να δέχεται τα εύσημα για τη στάση της στο μεταναστευτικό.
