Τι λένε οι υποψήφιοι δήμαρχοι Λέμεσού για την «Ακταία Οδό»;

Η περιοχή μεταξύ νέου και παλιού λιμανιού της Λεμεσού λειτουργούσε για πολλές δεκαετίες ως βιομηχανική περιοχή. Η ανάπτυξη της περιοχής, γνωστή ως ανάπλαση της «Ακταίας Οδού», φέρνει μια σειρά από προκλήσεις. Αναλύσεις δείχνουν ότι στην «ειδική περιοχή μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού» υπάρχει η δυνατότητα ανέγερσης 30-40 νέων πύργων που θα στεγάσουν σε διάφορες υποδομές μέχρι και 20.000 νέους κατοίκους ή χρήστες της περιοχής.

Ενώπιον των τριών υποψηφίων για τη δημαρχία Λεμεσού, ο «Π» έθεσε τα βασικά ζητήματα που υπάρχουν για το μέλλον της «Ακταίας Οδού» και την καινούργια πόλη, μέσα στην πόλη που θα δημιουργηθεί μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού. Οι τρεις υποψήφιοι εξηγούν τις θέσεις τους για τα ψηλά κτήρια στην περιοχή, το κυκλοφοριακό, τις διατηρητέες οικοδομές και παίρνουν θέση για δρόμο τετραπλής κατεύθυνσης ή νέο μόλο σε πέντε ίδια βασικά ερωτήματα που τους τέθηκαν.

1. Συμφωνείτε με το Τοπικό Σχέδιο που προνοεί 300% συντελεστή, 120 μέτρα και 30 ορόφους; Αν όχι, σκοπεύετε να ζητήσετε αλλαγές;

2. Ακταία Οδός: Πώς πρέπει να είναι ο δρόμος; Τετραπλής κατεύθυνσης αυτοκινητόδρομος/λεωφόρος; Δρόμος ήπιας κυκλοφορίας ή αποκλειστικά πεζόδρομος;

3. Τι προτείνετε ως εναλλακτική για να μην προκληθεί κυκλοφοριακό χάος όταν προχωρήσει η ανάπτυξη και εγκατασταθούν στην περιοχή χιλιάδες νέοι ένοικοι ή επιχειρήσεις;

4. Οι διατηρητέες βιομηχανικές μονάδες της περιοχής πώς ταιριάζουν/εντάσσονται στο δικό σας σχέδιο;

5. Το κράτος εδώ και χρόνια δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την Ακταία Οδό και τη «νέα Λεμεσό» που θα δημιουργηθεί εκεί, τι θα κάνετε ως δήμαρχος για να προχωρήσει επιτέλους;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΜΕΥΤΗΣ

«Ανησυχώ για την εξέλιξη της πόλης μας»

1. Θεωρώ ότι πρέπει να δούμε τη χωροταξία της πόλης μας ολιστικά, λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα. Ανησυχώ για την εξέλιξη της πόλης μας και την τροπή που πήραν τα πράγματα τα τελευταία χρόνια από πλευράς σχεδιασμού, με την άναρχη και ανισόρροπη ανάπτυξη που σημειώθηκε. Η θωράκιση της πόλης απέναντι στην κλιματική αλλαγή είναι απαραίτητη. Η Λεμεσός χρειάζεται σύγχρονες υποδομές, μεγάλους πνεύμονες πρασίνου και πάρκα, ποιοτικούς δημόσιους χώρους, καλύτερη συνδεσιμότητα, κινητικότητα και προσβασιμότητα, στοιχεία που συνδέονται με ζητήματα όπως η προώθηση της χρήσης ΜΜΜ, ποδηλάτων η άλλων μέσων. Το φαινόμενο των ψηλών κτηρίων παρατηρείται σε όλες τις πόλεις του κόσμου και είναι μέρος της εξίσωσης των σύγχρονων προκλήσεων. Για εμάς δεν είναι άσπρο ή μαύρο, αλλά θέμα σωστού σχεδιασμού και σωστής χωροθέτησης. Συμφωνούμε με τη χωροθέτηση των ψηλών κτηρίων σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως προνοεί το νέο Σχέδιο Περιοχής Κέντρου, στην περιοχή μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού. Πρέπει να συνδεθεί πρωτίστως με την ποιότητα του δημοσίου χώρου, με μεγάλες εκτάσεις πρασίνου και πάρκα, λιγότερη σφράγιση γης, ισχυρά αντισταθμίσματα, λιγότερα αυτοκίνητα και προώθηση των ΜΜΜ.

2. Προτείνω τη δημιουργία ενός Γραμμικού Πάρκου, έναν νέο μόλο μήκους 1,5 χλμ., όπου οι κάτοικοι των δυτικών συνοικιών και όχι μόνο θα απολαμβάνουν να περπατούν, να ποδηλατούν, να αθλούνται, να κολυμπούν χωρίς την παρουσία αυτοκινήτων που συνήθως λειτουργούν ως εμπόδιο σύνδεσης του παραλιακού μετώπου με την πόλη. Θέλουμε να μετατρέψουμε την Ακταία Οδό σε έναν ποιοτικό δημόσιο χώρο αποκλειστικά για πεζούς, ποδήλατα και άλλα μέσα μικροκινητικότητας, με χρήση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

3. Το πλάνο και οι προγραμματικές μας θέσεις περιλαμβάνουν τη μείωση στο ελάχιστον της χρήσης αυτοκινήτου και την κατασκευή μεγάλων πολυωρόφων χώρων στάθμευσης ανατολικά ή δυτικά του νέου λιμανιού, που να λειτουργούν ως «Park and ride». Θα εξυπηρετούν τους χρήστες και επισκέπτες της περιοχής, αλλά και του κέντρου της πόλης. Άρα δεν χρειάζεται να επενδύσουμε σε νέους δρόμους τετραπλής κατεύθυνσης ή σε κατασκευή πολυεπίπεδων υπογείων χώρων στάθμευσης εντός των ιδιωτικών αναπτύξεων δίπλα από τη θάλασσα, γεγονός που θα έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Αλλά να επενδύσουμε σε έργα όπως η κατασκευή του Γραμμικού Πάρκου της Ακταίας Οδού, τα «Park and ride» και το τραμ που θα χρηματοδοτηθούν από το πραγματικό κόστος των 10.000 θέσεων χώρων στάθμευσης, που θα απαιτηθούν και θα εξαγοραστούν από τους ιδιοκτήτες/επενδυτές, αλλά και όσους θα ήθελαν να συμμετέχουν σε αυτό το μεγαλόπνοο έργο που θα αλλάξει την πόλη μας.

4. Οι διατηρητέες βιομηχανικές μονάδες αποτελούν ιστορικό απόθεμα της βιομηχανικής κληρονομιάς και ιστορίας της πόλης μας. Είναι με δική μας πρωτοβουλία, το δημοτικό συμβούλιο Λεμεσού της πενταετίας 2011-2016 που κήρυξε όλα αυτά τα κτήρια στην περιοχή ως διατηρητέα. Θεωρώ ότι αυτά τα κτήρια όχι μόνο πρέπει να διατηρηθούν, αλλά και να επαναχρησιμοποιηθούν με κατάλληλες χρήσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, π.χ. να μετατραπούν σε μουσεία, πολυχώρους πολιτισμού κ.λπ. Τα κτήρια αυτά πρέπει να αναδεικνύουν την ταυτότητα της πόλης μας. Δυστυχώς, χάσαμε ευκαιρίες για συμμετοχή του δήμου μας στην ιδιοκτησία αυτών των κτηρίων μετά το κλείσιμο του Συνεργατισμού, σε συνεργασία με το κράτος, γιατί για άλλη μια φορά δεν δείξαμε πυγμή και αποφασιστικότητα. Και αυτή η αδράνεια στοιχίζει ακριβά.

5. Για να ενδιαφερθεί το κράτος, χρειάζεται σχέδιο, όραμα, δυναμισμός και αποφασιστικότητα από πλευράς δημάρχου και δημοτικής αρχής. Αν δεν ενδιαφέρεται το κράτος, δεν πρέπει απλά να διαμαρτυρόμαστε, αλλά να προβληματιστούμε γιατί συμβαίνει αυτό. Τροχοπέδη στην ανάπτυξη είναι το καρνάγιο, που η βιομηχανική του χρήση δεν συνάδει ούτε με την περιοχή και ρυπαίνει και τη θάλασσα. Θα πρέπει πρώτα να δούμε τη μετακίνηση και τη νέα χωροθέτηση ενός καρνάγιου ή ενός σύγχρονου ναυπηγείου που να εξυπηρετεί ολόκληρη την Κύπρο. Αυτή η εξέλιξη θα δώσει νέες δυνατότητες σε αυτούς τους ανθρώπους, τους οποίους θέλουμε να βοηθήσουμε να μετεγκατασταθούν σε σύγχρονες υποδομές και να αναπτυχθούν. Θα προωθήσουμε όσα σας έχω αναφέρει προηγουμένως. Απ’ εκεί και πέρα, είναι σημαντική η ενσωμάτωση των αλλαγών στο Σχέδιο Περιοχής Κέντρου, η δημιουργία ενός Φορέα Υλοποίησης του Έργου με τη συμμετοχή κυβέρνησης-δήμου και επενδυτών, η προκήρυξη ενός διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, η οριστικοποίηση των μελετών και ασφαλώς η έναρξη του έργου. Θα προωθήσουμε άμεσα την κατασκευή υποδομών όπως: χωμάτινος πεζόδρομος, ποδηλατόδρομος, ξύλινο γεφύρι πάνω από Γαρύλλη ώστε να καταστεί εφικτή η σύνδεση της περιοχής με το νέο λιμάνι, τη μαρίνα και το κέντρο της πόλης.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

«Τηρούν όλοι μια παράξενη σιγή ιχθύος»

1. Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω ούτε ότι συμφωνώ ούτε ότι δεν συμφωνώ, καθότι κρατείται μια παράξενη σιγή ιχθύος από δήμο, αρχιτέκτονες και επενδυτές για το τι ακριβώς θα γίνει στην περιοχή. Ό,τι γνωρίζω είναι αποσπασματικό και όχι ολοκληρωμένο, γι' αυτό θα μπορώ να τοποθετηθώ επακριβώς όταν θα έχω την πλήρη πληροφόρηση. Γνωρίζω ότι δόθηκαν πολύ ψηλοί συντελεστές και χαλαρώσεις. Η γενική τοποθέτησή μου είναι να δοθούν κίνητρα εφόσον διασφαλίζεται η πρόσβαση του κόσμου στην παραλία και στα πλούσια αρχιτεκτονικά βιομηχανικά διατηρητέα της περιοχής και εφόσον, ανεξάρτητα από τις αναπτύξεις, θα αποτελέσει και χώρο για ξεκούραση των πολιτών. Αν αυτά δεν διασφαλίζονται, ναι, θα ζητήσω αλλαγές. Η ανάπτυξη της περιοχής ως σύγχρονο κέντρο θα πρέπει να συμπεριλάβει και τη βόρεια πλευρά της Ρούσβελτ. Αλλιώς, θα έχουμε νότια της Ρούσβελτ ουρανοξύστες και βόρεια «γουμάδες». Στον σωστό σχεδιασμό, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται ο εξωραϊσμός του καρνάγιου και να συνδυαστεί με ένα μουσείο της ναυτικής ιστορίας της Κύπρου, μπορεί δηλαδή να γίνει προορισμός.

2. Σίγουρα είναι άσκοπος ο δρόμος τετραπλής κατεύθυνσης. Ιδανικά πρέπει να είναι προκυμαία κατά μήκος της παραλίας στην οποία θα κινούνται πεζοί, ποδήλατα, πατίνια και ΜΜΜ και μικρά λεωφορεία, τα οποία θα ενώνουν το λιμάνι με τα ξενοδοχεία, με καθόλου ιδιωτικά αυτοκίνητα. Στόχος ήταν και πρέπει να παραμείνει η δημιουργία χώρων χαμηλής έντασης, περιπάτου, ξεκούρασης και αναψυχής, χώρος που να μπορεί ο πολίτης να κυκλοφορήσει ανέμελα και να ξεφύγει από την καθημερινότητά του.

3. Εφόσον γίνουν σωστές πολεοδομικές και κυκλοφοριακές μελέτες, μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα κυκλοφορίας στην περιοχή. Μπορούν να προβλεφθούν κάθετοι δρόμοι προς την παραλία οι οποίοι να μην καταλήγουν στην Ακταία Οδό, αλλά σε χώρους στάθμευσης που θα προνοηθούν εκ των προτέρων. Όλες οι νέες αναπτύξεις θα πρέπει να έχουν ικανοποιητικούς χώρους στάθμευσης, πέραν των δημοσίων, για τις δικές τους ανάγκες. Θα πρέπει να γίνει σωστή και επαρκής εξυπηρέτηση με δημόσια συγκοινωνία, ώστε να επιλέγουν οι επισκέπτες τη χρήση λεωφορείων αντί των οχημάτων τους. Να γίνουν ανάλογες ρυθμίσεις και στη λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Αν η ανάπτυξη επεκταθεί βόρεια της Ρούσβελτ με ψηλά κτήρια διαμερισμάτων (πιο φτηνά από αυτά της νότιας πλευράς), τότε θα υπάρχει η πιθανότητα, ένα μεγάλο μέρος αυτών που θα εργάζονται στην περιοχή, να μπορούν να ζήσουν στην περιοχή, άρα να μην χρησιμοποιούν αυτοκίνητα για να πάνε δουλειά. Ταυτόχρονα, θα πρέπει τα δυο σχολεία της περιοχής, για ευνόητους λόγους, να αναβαθμιστούν.

4. Τα βιομηχανικά συγκροτήματα να αποκατασταθούν στο σύνολό τους και όχι τμήματα αυτών, και να ενθαρρυνθούν νέες χρήσεις οι οποίες να έχουν δημόσιο χαρακτήρα όπως χώροι πολιτισμού & αναψυχής, συνεδριακοί κ.λπ. και να συμπληρωθούν με νέα κτήρια υψηλής αισθητικής και μεικτών χρήσεων, δηλαδή οικιστικά, γραφεία, ξενοδοχεία. Να μην υπάρχουν περιφράξεις, να κινείται ο κόσμος ελεύθερα από το ένα συγκρότημα στο άλλο. Όλα αυτά, σε μια καταπράσινη έκταση. Να δημιουργηθεί δηλαδή η σύγχρονη Λεμεσός η οποία θα συνδυάζει την αρχιτεκτονική κληρονομιά και ιστορία με τα σύγχρονα κτήρια. Οι βιομηχανικές μονάδες της περιοχής είναι αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της πόλης μας και προσθέτουν στον χαρακτήρα και την ιδιαιτερότητα της περιοχής. Να δοθούν κίνητρα στους ιδιοκτήτες ώστε να τις διατηρήσουν και να τις εξωραΐσουν για να γίνουν πόλος έλξης αλλά και στοιχείο που θα προσθέτει αξία στην ανάπτυξή τους. Να αναλογιστούμε πόσα κτήρια έχουν κατεδαφιστεί στην πόλη μας που θα ήταν στολίδι για την πόλη. Η Λεμεσός είχε τον μεγαλύτερο αριθμό αρχοντικών κτηρίων στην Κύπρο, αλλά δυστυχώς ένας μεγάλος αριθμός έχει ήδη χαθεί. Ο Δήμος Μασσαλίας έχει κάνει θαύματα με αντίστοιχη περιοχή που μας την παρουσίασε το 2016. Ένα τέτοιο υπόδειγμα θέλουμε.

5. Η καλύτερη μέθοδος είναι η συνεργασία με τους ιδιοκτήτες της περιοχής. Ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που κινεί την οικονομία (και ιδιαίτερα της πόλης μας που δεν είναι η πρωτεύουσα με τα υπουργεία και τις κυβερνητικές υπηρεσίες). Να ακούσουμε τα σχέδιά τους και συλλογικά να φτιάξουμε ένα αποδεκτό πλάνο εργασίας με όραμα τη νέα Λεμεσό. Μας δίνεται η ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε την περιοχή αυτήν ως μια παρθένα περιοχή η οποία μπορεί να πολεοδομηθεί από την αρχή. Στόχος μας θα πρέπει να είναι να φτιάξουμε μια περιοχή σαν καμία άλλη στην Κύπρο ή και στη Μεσόγειο. Το γεγονός ότι υπάρχουν τεράστια κομμάτια γης που μπορούν να γίνουν συγκροτημένες αναπτύξεις μεγάλης κλίμακας, μας επιτρέπει και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Χρειάζεται σωστό όραμα, προγραμματισμός, σχεδιασμός και win win για τον δήμο, δηλαδή τους πολίτες και τους επενδυτές.

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

«Κρίσιμο αυτό το μεγάλο έργο πολλαπλής ανάπτυξης»

Με διαφορετικό τρόπο απαντά στα ερωτήματα ο νυν δήμαρχος. Ο κ. Νικολαΐδης τοποθετήθηκε συνολικά για την περιοχή, χωρίς να δώσει απαντήσεις στο κάθε ερώτημα που δόθηκε και ο «Π» δημοσιεύει αυτούσια την τοποθέτησή του.

Η διαμόρφωση του παραλιακού μετώπου μεταξύ μαρίνας και νέου λιμανιού, της λεγόμενης περιοχής της Ακταίας Οδού, είναι αναμφίβολα το καθοριστικότερο έργο στρατηγικής σημασίας για την παραπέρα πορεία της Λεμεσού. Η ανάπτυξη του τελευταίου αυτού θαλάσσιου μετώπου μέσα στα αστικά όρια της Λεμεσού αποτελεί μια μοναδική, ιστορική ευκαιρία για τη δημιουργία μιας αστικής περιοχής νέας αντίληψης, η οποία θα έχει τα πιο σύγχρονα, πρωτοποριακά, φιλικά προς στον άνθρωπο στοιχεία, με μεγάλους δημόσιους χώρους, με ήπια κυκλοφορία και με την ανάδειξη της βιομηχανικής πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής.

Οι απόψεις του δημοτικού συμβουλίου Λεμεσού δόθηκαν αρχικά στις 4/5/15 από το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο. Το νυν δημοτικό συμβούλιο, στις 12/5/17, τοποθετήθηκε με ομόφωνες αποφάσεις του επί θεμάτων της αρχικής τοποθέτησης του πρώην δ.σ., που παρουσίαζαν σύγκρουση απόψεων. Τον Δεκέμβριο του 2022 δημοσιεύτηκε το αναθεωρημένο Σχέδιο Περιοχής Κέντρου Πόλης, που προδιαγράφει τα πολεοδομικά δεδομένα των αναπτύξεων στην περιοχή.

Σε ό,τι αφορά το επιτρεπόμενο ύψος των κτηρίων στην περιοχή, η εισήγηση του δημοτικού μας συμβουλίου ήταν για μέγιστο αριθμό ορόφων 25. Τελικά η πρόνοια του ΣΠΚΛ για τα ύψη και τους συντελεστές καθορίστηκε στο 300% συντελεστή, 120 μέτρα ύψος και μέγιστος αριθμός 30 ορόφων. Όσον αφορά τις οδικές ρυθμίσεις, η εισήγηση του δημοτικού συμβουλίου για την Ακταία Οδό ήταν για έναν δρόμο 2 λωρίδων κυκλοφορίας, σε ένα επίπεδο, με πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, ενιαίες δεντροφυτεύσεις, με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον και μέτρα κυκλοφοριακής ύφεσης. Η δημοσίευση του ΣΠΚΛ προβλέπει δρόμο δύο λωρίδων από τη μαρίνα μέχρι την Αλεξανδρείας και 2+2 από την Αλεξανδρείας μέχρι το νέο λιμάνι. Εμείς θα επιμένουμε όλες οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις να αποτελέσουν μέρος μελέτης, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις πρόνοιες του ΣΒΑΚ, που θα πρέπει να έχουν επίκεντρο και στόχο την ανθρωποκεντρική φυσιογνωμία της περιοχής.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι 13 διατηρητέες οικοδομές με στοιχεία της βιομηχανικής κληρονομιάς της περιοχής εντάσσονται στην περιοχή με ειδικά κίνητρα του ΣΠΚΛ.

Εκείνο που χρειάζεται να γίνει άμεσα και τάχιστα είναι η προώθηση από την κυβέρνηση των έργων υποδομής, όπως δρόμοι, επιχώσεις και έργα παραλίας, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, μετακίνηση του καρνάγιου κ.λπ., και προς αυτήν την κατεύθυνση ο δήμος ασκεί συνεχώς πίεση. Η προώθηση των προνοιών του ΣΠΚΛ θα πρέπει να γίνει με σεβασμό και χωρίς παρεκκλίσεις από τη φιλοσοφία του Σχεδίου Περιοχής, όπως το εισηγηθήκαμε ως δήμος και υιοθετήθηκε από το Πολεοδομικό Συμβούλιο και την Πολεοδομία. Γνωρίζουμε ότι έχουν κατατεθεί ενστάσεις στο δημοσιευθέν ΣΠΚΛ με εισηγήσεις, όπως για παράδειγμα η κατάργηση του μέγιστου ορίου των 30 ορόφων, και άλλες. Εμείς θεωρούμε ότι δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές τέτοιου είδους εισηγήσεις. Είναι κρίσιμο αυτό το μεγάλο έργο πολλαπλής ανάπτυξης να γίνει με όρους διαφάνειας και με στόχο την εξυπηρέτηση του συμφέροντος όλης της πόλης. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να επικρατήσουν λογικές άναρχης ανάπτυξης, που μπορεί να εξυπηρετούν κάποιους, αλλά όχι το συμφέρον των πολλών.