Προειδοποιεί και προτείνει λύσεις για την αύξηση του κρατικού μισθολογίου ο τέως ΥΠΟΙΚ

Τον κώδωνα κρούει ο τέως υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Πετρίδης σχετικά με την αύξηση του κρατικού μισθολογίου κατά 15% στον κρατικό προϋπολογισμό του 2024 συγκριτικά με τον προϋπολογισμό του 2023.

Σε ανάρτηση στο Χ (πρώην Twitter), ο κ. Πετρίδης προτείνει την επαναφορά του νομοσχεδίου που είχε καταθέσει ως Υφυπουργός Παρά τω Πρόεδρω το Δεκέμβριο του 2016 και οποίος «δυστυχώς λόγω ατολμίας καταψηφίστηκε από τη Βουλή (εκτός από ΔΗΣΥ και Αλληλεγγύη)».

Αυτούσια η ανάρτηση:

Ο Π/Υ του 2024 αυξάνει το κρατικό μισθολόγιο κατά 15% ή περίπου €500 εκ. σε σχέση με το 2023.

Ορθά ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ εξέφρασαν ανησυχία και προβληματισμό. Πέραν από ανησυχία πρέπει να προτείνονται και λύσεις.

Προτείνω επαναφορά του σημαντικού νομοσχεδίου που κατέθεσα ως Υφυπουργός Παρά τω Πρόεδρω και δυστυχώς λόγω ατολμίας καταψηφίστηκε από τη Βουλή (εκτός από ΔΗΣΥ και Αλληλεγγύη) το Δεκέμβριο του 2016.

1. Το νομοσχέδιο αυτοματοποιεί μια οροφή στην αύξηση του κρατικού μισθολογίου σύμφωνα με τις δυνατότητες της οικονομίας (αύξηση του ΑΕΠ). Δεν θα επιτρέπει τον εκτροχιασμό των δημοσίων οικονομικών, τη δυσανάλογη αύξηση του σε σχέση με τα έσοδα (που συσχετίζονται με το ΑΕΠ). Δεν θα επιτρέπει τα λάθη του παρελθόντος που εκτόξευσαν το μισθολόγιο στη δεύτερη θέση στην ΕΕ.

2. Αν ο νόμος ήταν σε εφαρμογή τότε δεν θα μπορούσε να αυξηθεί το μισθολόγιο σε τέτοιο βαθμό. Αντίθετα θα υπήρχε δημοσιονομικός χώρος για περισσότερα στοχευμένα μέτρα ανακούφισης

3. Το νομοσχέδιο είναι το μόνο που μπορεί να θέσει φραγμό σε διασφαλίσει ότι δεν θα γίνονται προσλήψεις / αύξηση θέσεων προαγωγής / αναβαθμίσεις προαγωγών κλπ με ένα ασύδοτο τρόπο λόγω πελατειακών σχέσεων, κάτι που αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, διασφαλίζοντας την ίδια ώρα το δίκαιο μερίδιο των δημοσίων υπαλλήλων από την οικονομική ανάπτυξη

4. Από την αύξηση του κρατικού μισθολογίου κατά 150% την περίοδο 2001-2011 η μισή αύξηση οφείλεται στην ΑΤΑ. Η ΑΤΑ πληρώνεται από τον φορολογούμενο, το 60% εκ των οποίων που δεν λαμβάνει ΑΤΑ, στον (συνήθως) πιο ψηλά αμειβόμενο υπάλληλο που λαμβάνει ΑΤΑ και ο οποίος δημιουργεί περεταίρω αύξηση των τιμών λόγω της αύξησης των εισοδημάτων και της κατανάλωσης του, η οποία συρρικνώνει περεταίρω το εισόδημα του χαμηλά αμοιβόμενου που δεν λαμβάνει ΑΤΑ. Η πρόσφατη συμφωνία της κυβέρνησης για αύξηση της ΑΤΑ θα επιδεινώσει αυτή την κοινωνική ανισότητα αλλά και τα δημόσια οικονομικά. Το νομοσχέδιο βάζει τουλάχιστον μια ασφαλιστική δικλείδα μέσω της οροφής. Ένας υψηλόβαθμος του δημοσίου θα πάρει αύξηση μισθού πέραν των 500 ευρώ λόγω ΑΤΑ. Παράλληλα επωφελείται από τα (πληθωριστικά) οριζόντια μέτρα της κυβέρνησης. Το τίμημα του πληθωρισμού δεν τον αγγίζει. Πέφτει σε αυτούς που δεν λαμβάνουν ΑΤΑ. Είναι αυτό δίκαιο σε συνθήκες αβεβαιότητας, κρίσης και πληθωρισμού

5. Η αύξηση του κρατικού μισθολογίου είναι δαπάνη ανελαστική. Είναι επίσης (παγκοσμίως) η πιο ευάλωτη δαπάνη στην μικροπολιτική και στο πελατειακό κράτος αφού λειτουργεί ο ως λάφυρο στα χέρια των πολιτικών. Εύκολα αυξάνεται, πολύ δύσκολα μειώνεται. Γι’ αυτό η νομοθετική πρόληψη της αύξησης του είναι ουσιώδης.