Όσοι γνώρισαν το λιμανάκι της Κερύνειας μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, θα συμφωνήσουν πως η εικόνα την οποία παρουσιάζει από την περασμένη Παρασκευή, με τίποτα δεν θυμίζει πια αυτό που συνήθισαν. Από την άλλη, βέβαια, εκείνοι οι οποίοι θυμούνται αυτό το γραφικότερο μάλλον σημείο ολόκληρης της Κύπρου πριν από την εισβολή, θα ταυτιστούν πολύ περισσότερο με την εικόνα την οποία παρουσιάζει πια και θα την παρουσιάζει για κάποιους μήνες ακόμα. Απαλλαγμένο από τις κακόγουστες ως επί το πλείστον κατασκευές και τις ομπρέλες των χώρων εστίασης.
Το ενδιαφέρον, όσο και ανησυχητικό, είναι το πώς θα μοιάζει ο χώρος μετά από έξι μήνες, όταν προγραμματίζεται να ολοκληρωθούν οι «εργασίες αποκατάστασης», σύμφωνα τουλάχιστον με το ψευδοκράτος, του παλιού λιμανιού. Όλες οι πρόσθετες κατασκευές έχουν κατεδαφιστεί μεν και όλα τα κέντρα έχουν κλείσει προκειμένου, κατά τις «αρχές», να επανακτήσει ο χώρος μετά από την εξάμηνη αποκατάσταση «την ιστορική του όψη», όμως, ελλείψει πρόσβασης στα σχέδια όσο και της όποιας επίβλεψης από τις Αρχές της Δημοκρατίας –ή έστω την ένταξη του project σε κάποιο από τα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ και τον ΟΗΕ προγράμματα με τον ανάλογο έλεγχο– κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα είναι η κατάληξη και πόσο τελικά θα αναδειχθεί η ιστορικότητα αυτή, παρά τις δηλώσεις από τουρκοκυπριακής πλευράς. Το μόνο που έγινε άμεσα γνωστό είναι η αναστολή των εργασιών όλων των επιχειρήσεων στο λιμανάκι, η διάρκεια του έργου αλλά και το ότι το «σχέδιο αποκατάστασης» προνοεί την επιδιόρθωση των προσόψεων όλων των ιστορικών κτηρίων, την απομάκρυνση των όσων προστέθηκαν σε αυτά σε μορφή πινακίδων και άλλων αναγραφών και παράλληλα την αναβάθμιση των υποδομών, με έμφαση στις αποχετεύσεις, την ύδρευση, την ηλεκτροδότηση και την τηλεφωνία.
Όλες αυτές οι αλλαγές δεν είναι, βέβαια, άσχετες με τον ευρύτερο οικοδομικό οργασμό, ο οποίος καταγράφεται ειδικά τα τελευταία χρόνια στην Κερύνεια και ο οποίος έχει αλλάξει ήδη ριζικά την όψη της πόλης: πολυώροφες πολυκατοικίες με ακριβά διαμερίσματα ξεφυτρώνουν παντού και στοχεύουν εύπορους κοσμικούς Τούρκους οι οποίοι τα βλέπουν ως επένδυση, αλλά και ως ευκαιρία να απομακρύνονται όσο μπορούν από το ολοένα και πιο ασφυκτικό κλίμα στην Τουρκία, όπως εσχάτως και για εύπορους Ρώσους, ο αριθμός των οποίων έχει εκτιναχθεί ειδικά τα τελευταία χρόνια, πολύ δε περισσότερο μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Είναι χαρακτηριστικό πως, όπου πάει κανείς, ειδικά στην Κερύνεια, η ρωσική είναι η δεύτερη γλώσσα που ακούει στον δρόμο μετά την τουρκική.
Η «αποκατάσταση» λοιπόν του λιμανιού συνδέεται με ένα ευρύτερο master plan το οποίο καλύπτει ολόκληρη την περιοχή της Κερύνειας και των περιχώρων και το οποίο είναι ήδη γνωστό ότι περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την επέκταση του υφιστάμενου λιμανιού –του νέου λιμανιού για πλοία, όχι του ιστορικού- όπως και την κατασκευή μαρίνας για μικρά σκάφη στα Καζιβερά. Παράλληλα, το ψευδοκράτος, όπως είχε γράψει ο «Πολίτης» και πριν από λίγο καιρό, έχει ήδη δρομολογήσει την κατασκευή τελεφερίκ το οποίο θα συνδέει την Κερύνεια με το Μπέλαπαϊς, ενώ, σύμφωνα με αναφορές στον τ/κ Τύπο, παρόμοια σχέδια υπάρχουν και για την κατασκευή ακόμα μεγαλύτερου τελεφερίκ από τον Άγιο Ιλαρίωνα στην άλλη πλευρά της πόλης. Στόχος, όπως και οι «αρχές» κατ’ επανάληψη δηλώνουν, να γίνει η Κερύνεια το τουριστικό κέντρο της «ΤΔΒΚ». Με όσα, βέβαια, αυτό συνεπάγεται.