Εισφορά €100.000 στο ΑΚΕΛ από Νίκο Λίλλη

Εισφορά ύψους €100.000 σε μετρητά στο ΑΚΕΛ υποστηρίζει πως έκανε τον Μάιο του 2012 ο επιχειρηματίας Νίκος Λίλλης, λαμβάνοντας μάλιστα απόδειξη από τον τότε υπεύθυνο οικονομικών του κόμματος Βενιζέλο Ζαννέττο. Στην απόδειξη που ο Νίκος Λίλλης έδωσε στον «Π» φαίνεται η εισφορά να έχει γίνει υπό καθεστώς ανωνυμίας. Φέρει αύξοντα αριθμό και υπογραφή, η οποία φαίνεται να ανήκει στον Βενιζέλο Ζαννέττο. Ο κ. Ζαννέττος, με τον οποίο επικοινωνήσαμε, ανέφερε πως δεν μπορεί να θυμάται αν όντως ο Νίκος Λίλλης έκανε εισφορά στο κόμμα, καθώς πολλοί άλλοι έκαναν εισφορές εκείνη την περίοδο. Για την υπόθεση ενημερώσαμε και το ΑΚΕΛ, το οποίο αναμένεται να μελετήσει τα στοιχεία ώστε να τοποθετηθεί με ανακοίνωση σήμερα. Αυτό που ανέφεραν πηγές του κόμματος είναι ότι, αν όντως υπήρξε τέτοια εισφορά, δεν τίθεται κανένα θέμα παρανομίας.

Στα δικαστήρια 

Ο Νίκος Λίλλης, σχολιάζοντας στον «Π» τα όσα ανέφερε ο Βενιζέλος Ζαννέττος σε συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή», δήλωσε πως ο ίδιος είχε αποφασίσει να μην εμπλακεί εκ νέου σε οποιαδήποτε δημόσια αντιπαράθεση για την υπόθεση της Δρομολαξιάς την οποία έχει αφήσει πίσω του. Ωστόσο θεώρησε πως τα όσα ανέφερε ο Β. Ζαννέττος στην «Καθημερινή», ώστε να αφήσει εκτός κάδρου ευθυνών τον Νίκο Κατσουρίδη, τον προσβάλλουν και τον διασύρουν. Υποστηρίζει πως τα €100.000 απαιτήθηκαν από το ΑΚΕΛ όταν έλαβε τη δεύτερη πληρωμή από το Ταμείο Συντάξεων της Cyta για το έργο Aero. Επεσήμανε ότι τα χρήματα ζητήθηκαν σε μετρητά. Ο Νίκος Λίλλης είπε στον «Π» ότι θα πάρει νομικά μέτρα, κάτι το οποίο δεν είχε πρόθεση να κάνει πριν τη συνέντευξη Β. Ζαννέττου. Τέλος, ξεκαθάρισε πως δεν θέλει να τον εμπλέξει κανένας σε εσωτερικά θέματα του ΑΚΕΛ με την αντιπαράθεση που υπάρχει με τον Νίκο Κατσουρίδη.

Δεν καθοδηγούμαι...

Ο Νίκος Λίλλης απέστειλε στον «Π» την ακόλουθη γραπτή δήλωση, την οποία δημοσιεύουμε αυτούσια:

«Έχοντας συνειδητά αποφασίσει να μην απαντώ σε τοποθετήσεις και θέσεις που αφορούσαν το θέμα Δρομολαξιάς, αφενός σεβόμενος τη δικαστική διαδικασία και το αποτέλεσμά της, και αφετέρου γιατί δεν ήταν κάτι ευχάριστο όλο αυτό που συνέβη, διαβάζοντας με έκπληξη τις δημόσιες τοποθετήσεις του κυρίου Βενιζέλου δεν έχω άλλη επιλογή από του να τοποθετηθώ.

Δυστυχώς είναι ξεκάθαρο ότι η απόφαση ενός Κακουργιοδικείου αλλά και ενός Εφετείου δεν ήταν και δεν είναι σεβαστή!! Στις δύσκολες ήμερες και καταστάσεις που ζούμε θεωρώ ότι είναι το τελευταίο που έμεινε για να διαφυλάξουμε.

Σεβόμενος την ιδεολογία και τις καταβολές μου, αλλά και της οικογένειάς μου, παρ' όλες τις προκλήσεις και προσπάθειες σπίλωσής μου δεν αντέδρασα ποτέ. Έχω όμως πλέον αποφασίσει να κινηθώ νομικά τόσο για τον διασυρμό τον οποίο έχω υποστεί αλλά και για τις οικονομικές αποζημιώσεις από όσους έχουν εκβιαστικά αποσπάσει χρήματα από εμένα και τις εταιρείες μου. 

Για παράδειγμα, παρουσιάζω στη δημοσιότητα την απόδειξη που μου έδωσε ο κύριος Βενιζέλος για τις €100.000 μετρητά που του παρέδωσα. Δυστυχώς την ανακάλυψα ανάμεσα σε πολλά έγγραφα σε μεταγενέστερο στάδιο από την αποπεράτωση της υπόθεσης για την οποία ο κ. Βενιζέλος καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλάκιση. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να τη συμπεριλάβει και αυτήν στο βιβλίο του σε ένα ειδικό κεφάλαιο αναφέροντας φυσικά ποιος την υπέγραψε, γιατί απαίτησε και πήρε σε μετρητά αυτά τα χρήματα και τι έγινε με τα χρήματα αυτά. Θεωρώ ότι το οφείλει στον μέσο τίμιο Αριστερό πολίτη της εργατιάς τον οποίο εκπροσωπεί από τις ανώτατες βαθμίδες του κόμματος.

Υ.Γ. 1: Ίσως και για αυτό άλλα και για πολλά άλλα να φταίει ο «προστάτης καθοδηγητής» μου.

Υ.Γ. 2: Δεν καθοδηγήθηκα και δεν θα καθοδηγηθώ ποτέ και από κανέναν. Έχω δική μου άποψη και κρίση».

Πέρασαν 8 χρόνια

Επικοινωνήσαμε με τον Βενιζέλο Ζαννέττο και θέσαμε υπ' όψιν τους ισχυρισμούς του Νίκου Λίλλη. Ο κ. Ζαννέττος ανέφερε πως δεν μπορεί να θυμάται μετά από 8 χρόνια αν ο κ. Λίλλης έκανε εισφορά €100.000 ευρώ στο κόμμα. Όπως είπε ο κ. Ζαννέττος, εκείνη την περίοδο (Μάιος 2012) βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές του 2013 και γινόντουσαν εισφορές από πολλούς ώστε να ενισχυθεί η εκστρατεία του ΑΚΕΛ. Κατέστησε σαφές ότι με τα όσα ίσχυαν τότε αυτές οι εισφορές ήταν και νόμιμες και νομότυπες.

Είμαι στο στόχαστρο

Ο Βενιζέλος Ζαννέττος, σχολιάζοντας το ευρύτερο θέμα της Δρομολαξιάς, ανέφερε πως από όλη αυτή την υπόθεση ο ίδιος είναι ο πιο ταλαιπωρημένος και αδικημένος. «Δεν πήγε άλλος φυλακή, εγώ πήγα για 3,5 χρόνια» ανέφερε, συμπληρώνοντας πως αν και έχουν περάσει τρία χρόνια από την αποφυλάκισή του συνεχίζει να βρίσκεται στο στόχαστρο κάποιων. Εξέφρασε πικρία γιατί εδώ και χρόνια υφίσταται επιθέσεις, σημειώνοντας πως όλες τις λεπτομέρειες θα τις καταγράψει στο βιβλίο που πρόκειται να εκδώσει.

Δεν είχε προσωπικό κέρδος

Στην απόφαση του Κακουργιοδικείου για την υπόθεση της Δρομολαξιάς αναφέρθηκε για τον Βενιζέλο Ζαννέττο ότι αυτός «δεν προσκτήθηκε προσωπικώς οικονομικό κέρδος από την κακουργηματική του συμπεριφορά. Επιδίωξη του Βενιζέλου Ζαννέττου δεν ήταν το χρηματικό κέρδος για τον εαυτό του ή για την οικογένειά του. Ο κατηγορούμενος δεν απείλησε τον Νίκο Λίλλη με σωματική βία ή επέφερε σε αυτόν σωματικούς τραυματισμούς ή κατέστρεψε κακοβούλως κινητή ή ακίνητή του περιουσία ή τον απείλησε ποτέ με τέτοιας μορφής ενέργειες». Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση, «δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι το χρηματικό αντικείμενο της εκβίασης που αποσπάσθηκε από τον Νίκο Λίλλη ανήλθε στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 650 χιλιάδων ευρώ».

Στο κείμενο της απόφαση αναφερόταν ότι ο Βενιζέλος Ζαννέττος, «κατά τους κρίσιμους χρόνους, ενήργησε με αποφασιστικότητα, προσχεδιασμό και προγραμματισμό, με τρόπο ψυχρό και κυνικό, εκβιάζοντας τον Νίκο Λίλλη ενώπιον δύο μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΑΤΗΚ» και χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του κατηγορουμένου «εγκληματική».

«Ελαφρυντικό» η μη δίωξη Λίλλη

Η χρησιμοποίηση του Νίκου Λίλλη ως μάρτυρα κατηγορίας επιμετρήθηκε στα ελαφρυντικά των κατηγορουμένων στην υπόθεση της Δρομολαξιάς. Όπως είχε σημειώσει στην απόφασή του το Κακουργιοδικείο, «η κατηγορούσα αρχή επέλεξε να μην κατηγορήσει τον Νίκο Λίλλη για τα ποινικά αδικήματα που παραδέχθηκε πως τέλεσε στην υπόθεση, αποφασίζοντας απεναντίας να του παράσχει πλήρη ασυλία και να τον χρησιμοποιήσει ως μάρτυρα κατηγορίας, κάτι που συνιστά, διαχρονικώς, μια καλώς αναγνωρισμένη, θεμιτή και κατ’ επανάληψιν ακολουθητέα διωκτική ενέργεια και πρακτική».

Σημειωνόταν πως «είναι αναγκαίο να επισημανθεί πως ο ρόλος του Νίκου Λίλλη δεν ήταν τέτοιος ώστε να επιτρέπει τον χαρακτηρισμό του ως ιθύνοντος νου, ούτε η καταδικαστέα συμπεριφορά του αποκαλύπτει πως ο Νίκος Λίλλης υπήρξε ο εγκέφαλος πίσω απ' ό,τι απετέλεσε επίδικο».

Καταδίκες κατ' έφεση

Όλοι οι καταδικασθέντες στην υπόθεση είχαν κάνει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η έφεση του Βενιζέλου Ζαννέττου είχε απορριφθεί και είχε επικυρωθεί η καταδίκη του σε 3,5 χρόνια φυλάκιση. Ο Στάθης Κιττής είχε απαλλαχθεί από μία κατηγορία, ωστόσο δεν είχε μειωθεί η ποινή των 8 ετών που ήταν μεγαλύτερη από τις συντρέχουσες ποινές. Ο Ορέστης Βασιλείου, από 9 χρόνια που ήταν η αρχική του καταδίκη, τελικά καταδικάστηκε σε 7 χρόνια. Για τον Γρηγόρη Σουρουλά, από 6,5 χρόνια, η ποινή του μειώθηκε στα 4,5 χρόνια. Απορριπτική ήταν η απόφαση και για την έφεση του Χαράλαμπου Τσουρή ο οποίος ωστόσο είχε ήδη αποφυλακιστεί.