Στις 24 Μαΐου 2019, πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, πήγαμε για έρευνες στα τουρκοκυπριακά νεκροταφεία των χωριών Μανδριά και Κολώνη. Πρώτα συναντήσαμε τον αγαπητό μας φίλο Djezar Ekindji και τους φίλους του στα Μανδριά. Στην Πάφο πήγαμε με τον Djemil Sarichizmeli και τον θείο του Nejat Hayatseven, ο οποίος είναι ο δήμαρχος του χωριού Γαλάτεια, όμως δεν πηγαίνει στην Πάφο με αυτή του την ιδιότητα, αλλά για να ερευνήσει για τον «αγνοούμενο» τάφο του πατέρα του.
Ο θείος του Nejat Hayatseven είναι ο αδελφός του πατέρα του Djemil και μας βοήθησε πολύ στη διάρκεια των ερευνών και των εκταφών στο χωριό Γαλάτεια, όπου ένας αρκετά μεγάλος αριθμός Ελληνοκυπρίων έγιναν «αγνοούμενοι». Ο ίδιος είχε χάσει τον δικό του πατέρα όταν ήταν ενός έτους. Έχει μόνο μια φωτογραφία μαζί του. Ο πατέρας του είχε θαφτεί στο τουρκοκυπριακό νεκροταφείο και του είχαν δώσει περιγραφές για τον τόπο όπου είχε θαφτεί γιατί δεν είναι ξεκάθαρο πού βρίσκονται οι τάφοι. Ζητούμε βοήθεια από τον επίτροπο Ανθρωπιστικών Θεμάτων και ο αγαπητός μας φίλος από το Γραφείο του Επιτρόπου Ανθρωπιστικών Θεμάτων Ξενοφών Καλλής έρχεται για να μας συναντήσει.
Ένας ομαδικός τάφος
Στα Μανδριά το 1974 σκοτώθηκαν περισσότεροι από 20 Τουρκοκύπριοι και θάφτηκαν στο τουρκοκυπριακό νεκροταφείο του χωριού. Λένε ότι υπάρχει ένας κατάλογος στον οποίο είχαν γραφτεί τα ονόματά τους, εκτός ενός ατόμου το οποίο είχε θαφτεί εκεί ως «άγνωστος». Την εποχή που ο Rustem Tatar ήταν το τουρκοκυπριακό μέλος της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων είχα ακούσει ότι είχε δώσει έναν κατάλογο στη ΔΕΑ. Δεν έχω περισσότερες πληροφορίες για αυτό, αλλά συνεχίζω να ερευνώ. Στο νεκροταφείο στα Μανδριά πρώτα βρίσκουμε τον τάφο της αδελφής του Djezar - η Sitkiye Abdullah ήταν μόλις 18 χρονών όταν πυροβολήθηκε στα Μανδριά. Ήταν η μοναδική κόρη της οικογένειας Ekindji. Τα παιδιά της οικογένειας ήταν οι Seden, Fuat και Djezar (τα αγόρια) και η Sitkiye (το κορίτσι). Στις 20 Ιουλίου 1974 γύρω στις 10:30-11:00 το πρωί είχαν αρχίσει οι μάχες στο χωριό και γύρω στις 13:00 η Sitkiye πυροβολήθηκε πάνω από τον αριστερό της γοφό. «Δεν υπήρχε γιατρός, της έδωσαν όμως ένεση πενικιλίνης και μετά την πήραμε σε ένα άλλο σπίτι ένα χιλιόμετρο μακριά. Στις 21 Ιουλίου 1974 το χωριό παραδόθηκε».
Περισσότερα για το θέμα στην έντυπη έκδοση του «Π» και για τους συνδρομητές του ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM η ψηφιακή έκδοση της εφημερίδας σε PDF ταυτόχρονα με την έντυπη κυκλοφορία της καθημερινά από τις 05.00 το πρωί.
Ένας ομαδικός τάφος στα Μανδριά - Ο «αγνοούμενος» τάφος ενός πατέρα στην Κολώνη

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.