Παυλόπουλος: Ελλάδα και Κύπρος επέλεξαν την οδό συνεργασίας

Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν από καιρό επιλέξει την οδό της συνεργασίας με κάθε γειτονική χώρα και τον λαό της, χωρίς οιασδήποτε μορφής προκαταλήψεις και διαχωρισμούς, σεβόμενες την ιδιαιτερότητα των χωρών και των λαών πάνω στη βάση του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, δήλωσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Κατά την αντιφώνησή του σε γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Λιβάνου, στρατηγός Μισέλ Αούν, στη Βηρυτό, ο κ. Παυλόπουλος παρατήρησε πως «Ελλάδα και Κύπρος έχουν καταστήσει σαφές, `urbi et orbi`, ότι οι συνεργασίες αυτές δεν στρέφονται εναντίον κανενός, ούτε έχουν ως στόχο -ούτε κατά διάνοια- ν` απομονώσουν ή ν` αποδυναμώσουν άλλες χώρες», προσθέτοντας ότι «όλως αντιθέτως, τέτοιες συνεργασίες πρέπει να συνθέτουν έναν διαρκώς διευρυνόμενο ιστό παράλληλων πρωτοβουλιών με τελικό στόχο τη σύγκλισή τους, έτσι ώστε να εμπεδωθεί, με προοπτικές διάρκειας, η ειρηνική συνύπαρξη των λαών και η κοινή δημιουργική τους πορεία σε όλα τα επίπεδα».

Ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε επίσης στο εξαιρετικό επίπεδο των σχέσεων Ελλάδας-Λιβάνου και στα πολύ θετικά αποτελέσματα της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας-Λιβάνου-Κύπρου.

Παράλληλα, υποστήριξε ότι οι σχέσεις των τριών χωρών θα βελτιώνονται συνεχώς στο μέλλον, καθώς στηρίζονται σε βαθιές ρίζες και σε μια διαδρομή αιώνων, κατά τη διάρκεια της οποίας οι λαοί μοιράσθηκαν κοινές αρχές και αξίες ενώ, παραλλήλως, οι πολιτισμοί μας έχουν αναπτύξει έναν διάλογο ουσίας. «Διάλογο, ο οποίος είναι γόνιμος και ουσιαστικός, πολλώ μάλλον όταν συμβάλλει, καθοριστικώς, στην ειρηνική συνύπαρξη και στην κοινή δημιουργία, μέσα από την υπεράσπιση του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατ` εξοχήν, δε, της Δικαιοσύνης, με επίκεντρο την κοινωνική δικαιοσύνη» πρόσθεσε.

Τέλος, αναφερόμενος στα εκκρεμή ζητήματα στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων όσων αφορούν τον Λίβανο, επισήμανε την ανάγκη να λυθούν με εποικοδομητικό πνεύμα στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. «Και μια τέτοια λύση μπορεί να εξευρεθεί μόνον όταν από την μια πλευρά διασφαλίζεται η εδαφική ακεραιότητα του Λιβάνου, σε όλο το πλάτος και το μήκος των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων του. Και, από την άλλη πλευρά, εξίσου διασφαλίζεται το αναφαίρετο, κατά το Διεθνές Δίκαιο, δικαίωμα όλων, ανεξαιρέτως, των κρατών της περιοχής να ζουν με ασφάλεια εντός των αναγνωρισμένων συνόρων τους» υποστήριξε.