Επανεκλογή διεκδικεί ο Μουσταφά Ακιντζί

ΓΡΑΦΟΥΝ

ΚΑΤΙΑ ΣΑΒΒΑ,
ΜΙΡΑΝΤΑ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ

Την απόφασή του να επαναδιεκδικήσει τον «προεδρικό» θώκο στις «εκλογές» που θα πραγματοποιηθούν το 2020 ανακοίνωσε σε κλειστό κύκλο συνεργατών του ο Μουσταφά Ακιντζί διαβλέποντας πως οι συνθήκες απαιτούν αλλά και ευνοούν την παραμονή του στο πηδάλιο της τ/κ κοινότητας.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», σε διαβούλευσή του με κλειστή ομάδα συνεργατών του διαπιστώθηκε ότι οι παρούσες πολιτικές σε Κύπρο και κατεχόμενα δεν έχουν αλλάξει εις βάρος του και πως αντιθέτως συγκεκριμένες εξελίξεις στα τουρκοκυπριακά κόμματα επιτρέπουν την επανεκλογή του. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Ακιντζί εμφανίστηκε πιο βέβαιος για την επαναδιεκδίκηση μετά το τετ α τετ που είχε με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τις επαφές με την κ. Λουτ. Αυτό το τελευταίο απαιτεί ιδιαίτερη ανάγνωση αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η εκλογή του Τ/Κ ηγέτη ανέκαθεν συνδεόταν με το Κυπριακό και το κατά πόσο οι υποψήφιοι είχαν να προτείνουν κάτι ή έστω ταίριαζαν οι φιλοσοφίες τους με τις ανάγκες και τις εξελίξεις της κάθε φάσης του Κυπριακού. Ο κ. Ακιντζί έχει πλέον εδώ και αρκετές βδομάδες αυξήσει τις δημόσιες παρεμβάσεις του σε θέματα που «καίνε» την τ/κ κοινότητα λέγοντας πράγματα που η «κυβέρνηση» αδυνατεί να πει! Σε αυτή λοιπόν τη φάση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Κυπριακό ο κ. Ακιντζί εξακολουθεί να έχει αρκετά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τους επίδοξους ανθυποψηφίους του καθώς:

• Σε περίπτωση συνέχισης του διαλόγου υπό τον ΟΗΕ στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες (όπως κι αν το αντιλαμβάνονται οι δυο πλευρές αυτό) ο κ. Ακιντζί εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος γνώστης της κατάστασης και εκφραστής των θέλω της τ/κ κοινότητας.


• Ακόμα κι αν η συζήτηση επεκταθεί προς τα μονοπάτια της χαλαρής ομοσπονδίας ο ίδιος δηλώνει έτοιμος να προσαρμόσει την προσέγγισή του.


• Σε περίπτωση οριστικού ναυαγίου η τ/κ κοινότητα ανησυχεί περισσότερο για τον βαθμό αφομοίωσής της με την τουρκική πραγματικότητα παρά για τα όποια -ουτοπικά εν πολλοίς- μοντέλα συνέχισης και ενίσχυσης της «ΤΔΒΚ».

Δύσκολη κούρσα με αντίπαλο τον Όζερσαϊ

Οι τελευταίεςεξελίξεις στα κατεχόμενα (σύλληψη στελέχους του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος για δήθεν σύνδεσή του με το PKK με τεκμήριο βιβλίο σχετικά με τον κουρδικό αγώνα, η ψυχρή δολοφονία Τ/Κ επιχειρηματία από τη μαφία που επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα της εγκληματικότητας αλλά και η συζήτηση για το εύρος του εποικισμού των κατεχομένων), συσπειρώνουν τη βάση ψηφοφόρων του κ. Ακιντζί η οποία εξακολουθεί να αποζητά διάσωση της τ/κ ταυτότητας όχι μέσω εκπροσώπων που εκφράζουν τη γραμμή της Άγκυρας.

Αδύναμο το ΡΤΚ

Κανείς βέβαια δεν λέει ότι η προσπάθεια του κ. Ακιντζί θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Αντίπαλο δέος στην κούρσα για το 2020 δεν είναι άλλος από τον Κουντρέτ Όζερσαϊ ο οποίος κατάφερε μέσα από τη συμμετοχή του στη «συγκυβέρνηση» να προσδώσει στο Κόμμα του Λαού στοιχεία που έχουν και τα συστημικά τ/κ κόμματα όπως κομματική βάση! Επίσης ο Όζερσαϊ έχοντας αναλάβει τη θέση του «υπεξ» έχει ενισχύσει το ηγετικό του προφίλ, έχει αποδείξει ότι είναι ο νούμερο ένα συνομιλητής της Άγκυρας στα κατεχόμενα, διατηρεί κανάλια επικοινωνίας με τα Ηνωμένα Έθνη ενώ βρίσκει συνομιλητές και στην ε/κ πλευρά. Τα μειονεκτήματα βέβαια του κ. Όζερσαϊ παραμένουν: ταυτίζεται υπερβολικά με την κυβέρνηση Ερντογάν στα μάτια των Τ/Κ ψηφοφόρων, έχει αβέβαιη πολιτική όσον αφορά το Κυπριακό, η φιλοσοφία του απέχει από το μοντέλο της ομοσπονδίας (χαλαρής ή μη), αρκείται στο να προτείνει συνεργασία με την ε/κ πλευρά χωρίς πλαίσιο λύσης ενώ είναι και αρκετά «επιθετικός» ως προς τα θέματα της ΑΟΖ και όχι μόνο. Ο κ. Όζερσαϊ θα πρέπει να λύσει και τον γρίφο της τ/κ Δεξιάς από την οποία αντλεί μεγάλο μέρος της δύναμής του.
Αυτή τη στιγμή το Κόμμα Εθνικής Ενότητας δεν διαθέτει τον ισχυρό ηγέτη ο οποίος παραδοσιακά είναι αυτομάτως διεκδικητής του «προεδρικού» θώκου (ο Ερσίν Τατάρ δεν πείθει ότι μπορεί να εκλεγεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα αφήσει εκτός δεύτερου γύρου τον Όζερσαϊ σε περίπτωση που κατέλθει υποψήφιος). Το παρασκήνιο στον χώρο της τ/κ Δεξιάς είναι πλούσιο με εμπλοκή πεπειραμένων σε παρασκηνιακές κινήσεις πολιτικών όπως οι Έρογλου και Σ. Ντενκτάς αλλά και ιθύνοντες στην Άγκυρα.

Στην αντίπερα όχθη αδύναμο φαντάζει και το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα, με τον ηγέτη του Τουφάν Ερχιουρμάν να ισορροπεί χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία μεταξύ αφενός του ρόλου του ηγέτη του κόμματος της λύσης (η πρότασή του για νέα «ΤΔΒΚ» προκάλεσε ακόμα και χλευασμό ανάμεσα σε ψηφοφόρους του) και αφετέρου του ρόλου του ως «πρωθυπουργού» που δεν μπορεί να αντιδράσει έναντι συγκεκριμένων πολιτικών της Άγκυρας. Πολιτικοί κύκλοι αναφέρουν ότι ο Ερχιουρμάν δεν θέλει να καεί βάζοντας υποψηφιότητα και αποτυγχάνοντας και συζητήσει άλλες λύσεις υποψηφίων τύπου Σιμπέλ Σιμπέρ.