Την αναστολή της ποινικής δίωξης της Ελπίδας Κεραυνού, τέως πρυτάνεως του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, η οποία κατηγορείτο για παρέμβαση σε προαγωγές προσωπικού και πλαστογραφία πρακτικών, αποφάσισε ο γενικός εισαγγελέας. Μετά από μια μακρά διαδικασία που διήρκεσε τρία και πλέον χρόνια, ο δημόσιος κατήγορος απέσυρε όλες τις κατηγορίες εναντίον της, δηλώνοντας ότι «από το μαρτυρικό υλικό δεν προέκυψε ότι, από οποιαδήποτε ενέργεια της τέως πρυτάνεως, παραβλάφτηκαν τα δικαιώματα οποιουδήποτε από τους υποψηφίους για ανέλιξη».
Η υπόθεση αφορούσε τις προσωποπαγείς διαδικασίες ανέλιξης δεκαεπτά μελών του διδακτικού προσωπικού του πανεπιστημίου, όπου και τα δεκαεπτά μέλη ανελίχθησαν με ομόφωνες αποφάσεις της Συγκλήτου και του Συμβουλίου. Οι κατηγορίες εναντίον της κ. Κεραυνού περιστρέφονταν γύρω από το ότι με ενέργειές της παράβλαψε τα δικαιώματα ατόμων που ήταν υποψήφιοι για ανέλιξη, ή και ότι ωφέλησε άλλα άτομα. Η αιτιολογία που έδωσε ο γενικός εισαγγελέας για την απόσυρση των κατηγοριών προκύπτει και από δύο προγενέστερες ετήσιες εκθέσεις του γενικού ελεγκτή επί του θέματος.
Η κ. Κεραυνού, η οποία ουδέποτε παραδέχθηκε τα όσα της καταλογίζονταν, βρέθηκε αντιμέτωπη με πέντε κατηγορίες που αφορούσαν κατάχρηση εξουσίας, επηρεασμό αρμόδιας αρχής, δόλο και κατάχρηση εμπιστοσύνης από δημόσιο λειτουργό, καταρτισμό εγγράφου χωρίς εξουσία και κυκλοφορία του εγγράφου που καταρτίστηκε χωρίς εξουσία. Οι κατηγορίες βασίζονταν σε μαρτυρίες, σύμφωνα με τις οποίες μεταξύ Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2014 προχώρησε σε αλλαγές στο πρώτο πρακτικό της ad hoc επιτροπής αξιολόγησης, κατά τρόπο που καθόρισαν τη σειρά προτεραιότητας των υποψήφιων λεκτόρων του ΤΕΠΑΚ προς προαγωγή. Στην τελετή αποφοίτησης του ΤΕΠΑΚ τον Ιούνιο του 2015, την τελευταία στην οποία απηύθυνε χαιρετισμό από τη θέση της πρυτάνεως, η Ελπίδα Κεραυνού είχε εκφράσει την πικρία της λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «στην τελετή έναρξης λειτουργίας του ΤΕΠΑΚ, το 2007, δεν μπορούσα να φανταστώ, και στον χειρότερο εφιάλτη μου, την περιπέτεια που θα βίωνα». «Έχω τη συνείδησή μου ήσυχη», ανέφερε τότε η κυρία Κεραυνού, «ότι σε κάθε περίπτωση λειτούργησα αξιοκρατικά, με διαφάνεια, συλλογικότητα, αυστηρώς εντός των αρμοδιοτήτων μου, με απόλυτο σεβασμό προς τον νόμο, και πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον του πανεπιστημίου».
