Αναρμόδιο δηλώνει το Υπουργείο Οικονομικών να απαντήσει στο ερώτημα του βουλευτή και προέδρου του Κινήματος Οικολόγων- Συνεργασία Πολιτών Γιώργου Περδίκη για το κατά πόσο υπάρχει οποιοδήποτε πρόγραμμα πληθυσμιακής ανάπτυξης των κοινοτήτων της περιοχής Τηλλυρίας και αν υπάρχει ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα του προγράμματος αυτού.
Η ερώτηση του βουλευτή, ο οποίος κατάγεται από την περιοχή διόλου τυχαία, καθώς τα στοιχεία που επίσης ζήτησε για την πληθυσμιακή κατάσταση των χωριών της Τηλλυρίας δείχνουν ότι από το 1960 έως το 2011 (επτά απογραφές πληθυσμού) τα μικρότερα από αυτά τα χωριά έχουν μείνει πλέον με ελάχιστους κατοίκους, στην περίπτωση της Μανσούρας μάλιστα μετρημένους στα δάκτυλα (9).
Μεγαλύτερη κοινότητα της περιοχής παραμένει έκτοτε ο Κάτω Πύργος, ο οποίος με κάποιες αυξομειώσεις διατηρεί τον πληθυσμό του λίγο πάνω από τους 1.000 κατοίκους (1960:1.049, 1976:1.118, 2011:1.036). Ακολουθεί ο Πωμός με τους κατοίκους του να ανέρχονται σε 448 το 2011, από 499 το 1960 και 595, ωστόσο, το 2001.
Από εκεί και πέρα αρχίζει ο μαρασμός. Ο Πάνω Πύργος στην τελευταία απογραφή αριθμούσε μόλις 22 κατοίκους (11 γυναίκες και 11 άντρες) από 244 το 1960.
Τα Πηγαίνια (στην κοινότητα μέχρι το 2001 περιλαμβανόταν και το Χαλέρι) από πληθυσμό 604 κατοίκων κατά την πρώτη απογραφή το 2011 μετρούσε μόλις 107, ενώ το Μοσφίλι για το οποίο δεν υπάρχουν στοιχεία μέχρι το 2001, το 2011 αριθμούσε μόλις 20 κατοίκους.
Τέλος, ο Παχύαμμος έπεσε από τους 281 κατοίκους το 1960 στους 70 το 2011, παρά την ανάπτυξη με την ανέγερση του μεγάλου ναού του Αγίου Ραφαήλ, πόλο έλξης για χιλιάδες πιστούς.
Στη βάση των πιο πάνω θα πρέπει να λεχθεί πως μέχρι το 2001 η απογραφή περιλάμβανε τα χωριά Άγιος Θεόδωρος, Μανσούρα και Μοσφίλι στην κοινότητα Αγίου Θεοδώρου που πλέον δεν υφίσταται.
