Του ποδηλατόδρομου το... κάγκελο

Βράδυ, Δεκέμβριος του 2005, και κίνησε από τη Λάρνακα για τα Λατσιά για να κάνει ποδήλατο σε ποδηλατόδρομο που εγκαινιάστηκε την ίδια μέρα. Πρόκειται για μια γυναίκα, το εγχείρημα της οποίας στην ποδηλασία την οδήγησε στο νοσοκομείο με τραύματα στο κεφάλι και τον αυχένα. Η ιστορία θα μπορούσε να τελειώνει εκεί αλλά τέλειωσε μετά από 12 χρόνια, με την τελεσίδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που αποφάνθηκε ότι δεν έχει ευθύνη το κράτος. Είχε προηγηθεί επίσης απορριπτική απόφαση πρωτόδικου δικαστηρίου με το ίδιο αποτέλεσμα η οποία εφεσιβλήθηκε.

Ορθοπεταλιές

Η γυναίκα από τη Λάρνακα στις 3 Δεκεμβρίου του 2005 πήγε στα Λατσιά, για να κάνει ποδήλατο σε ποδηλατόδρομο που μόλις είχε εγκαινιαστεί. Ωστόσο σε κάποιο σημείο του ποδηλατόδρομου, όπου υπήρχε μικρή ανηφόρα, έχασε την ισορροπία της και έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε. Νοσηλεύτηκε στον νευροχειρουργικό θάλαμο για 9 μέρες και της έγιναν ακτινογραφίες και αξονική τομογραφία. Λόγω του τραυματισμού, της δόθηκε αναρρωτική άδεια για δυόμισι μήνες και παρέμεινε για αρκετούς μήνες φορώντας κολάρο κ.λπ. Η γυναίκα αντιμετώπισε προβλήματα λόγω των τραυμάτων με μόνιμη βλάβη στον αυχένα.

Το κάγκελο

Η γυναίκα στην κατάθεσή της στο δικαστήριο περιέγραψε το πώς έπεσε από το ποδήλατο στον ποδηλατόδρομο, ο οποίος «σε κάποιο σημείο ήταν ανηφορικός. Ένιωσα τη φόρα του ποδηλάτου να ελαττώνει και άρχισε να στραβώνει το τιμόνι. Ένιωσα κάτι, δεν ξέρω τι, δεν μπορούσα να συγκρατήσω το ποδήλατό μου. Στην προσπάθειά μου να πιαστώ κάπου στο κάγκελο, δεν ήξερα ότι δεν υπήρχε και έδωσα μέσα. Έγειρε το ποδήλατό μου και έπεσα μέσα».

Αυτό το κάγκελο, λοιπόν, που κατά την άποψή της έπρεπε να υπάρχει και δεν υπήρχε για να πιαστεί, ήταν ο λόγος που έκανε αγωγή στο κράτος και στον Δήμο Λατσιών. Αργότερα απέσυρε την αγωγή για τον δήμο. Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή της κρίνοντας ότι «στη βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, η παράλειψη τοποθέτησης κάγκελου δεν είχε ουσιώδη συνάφεια με το ατύχημα και δεν ήταν η αιτία του ατυχήματος και κατ’ επέκταση των σωματικών και άλλων ζημιών που υπέστη». Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στα κατασκευαστικά σχέδια του ποδηλατοδρόμου δεν είχε συμπεριληφθεί προστατευτικό κάγκελο, καθώς τα χαρακτηριστικά του έργου παρείχαν επαρκή ασφάλεια. Παρά το ότι δεν διαπιστώθηκε ευθύνη του κράτους, η γυναίκα αποζημιώθηκε με 20.000 ευρώ συν 378 λίρες Κύπρου για τα ιατρικά έξοδα.

Αααα… είχε και τσιακίλι

Παρά το ότι στην έκθεση απαίτησης δεν γινόταν καμία άλλη αναφορά πλην της απουσίας του κάγκελου, κατά την πρωτόδικη διαδικασία η πλευρά της γυναίκας απέδωσε την πτώση στην ύπαρξη τσιακιλιού στον ποδηλατόδρομο. Κάποιες φωτογραφίες που παρουσιάστηκαν έδειχναν να υπάρχει τσιακίλι αλλά δεν κρίθηκε ότι αυτός ήταν ο λόγος του ατυχήματος. Το Εφετείο έκρινε πως ήταν λανθασμένη η αποδοχή μαρτυρίας για το τσιακίλι καθώς αυτή δεν είχε δικογραφηθεί και γι' αυτό και δεν έλαβε υπόψη του τη σχετική αναφορά κατά την έφεση. Άλλωστε δεν έγινε αποδεκτό ότι το ποδήλατο γλίστρησε στο τσιακίλι και η γυναίκα έχασε την ισορροπία της με αποτέλεσμα να χτυπήσει αφού δεν υπήρχε κάγκελο να πιαστεί. Η ίδια υποστήριξε πως αν υπήρχε κάγκελο ίσως να έπεφτε, αλλά θα τραυματιζόταν ελαφρύτερα, αλλά κάτι τέτοιο δεν προέκυπτε από καμία μαρτυρία ή εύρημα του δικαστηρίου. Όπως σημειώνει στην απόφασή του το Ανώτατο, «όλα αυτά αποτελούσαν θεωρητικές πλέον θέσεις με αποτέλεσμα να μην μπορούσε ούτε να προβλεφθεί η έκταση των τραυματισμών, ακόμη και αν υπήρχε κάγκελο».

Δική της ευθύνη

Ένα άλλο στοιχείο που επισημάνθηκε, τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ’ έφεση, είναι ότι η γυναίκα δεν φορούσε κράνος που θα μπορούσε να την προστατεύσει και αυτό -σύμφωνα με την πλευρά της Νομικής Υπηρεσίας- ήταν δική της αμέλεια, όπως δική της αμέλεια ήταν ότι πήγε να ποδηλατήσει βράδυ, Δεκέμβριο μήνα, την πρώτη μέρα λειτουργίας του ποδηλατόδρομου. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφασή του σημειώνει πως είναι πρόδηλο ότι η γυναίκα δεν έλεγξε επαρκώς το τιμόνι και το σώμα της, έχασε την ισορροπία της και έπεσε και κτύπησε. «Δεν ευθύνεται όμως για τη δική της αμέλεια η Δημοκρατία και αναμφίβολα δεν είναι η απουσία προστατευτικού κιγκλιδώματος που ήταν το αίτιο της πτώσης και των ζημιών της».

Τελικώς το Δικαστήριο και απέρριψε την έφεση και κάλεσε την παραπονούμενη να πληρώσει και τα δικαστικά έξοδα.