Αχιλλέας Δημητριάδης: Το κράτος να μην σφυρίζει αδιάφορα

Το βασικό ζητούμενο σε σχέση με την υπόθεση της περίκλειστης πόλης, είναι το κράτος να πάρει μια θέση στο ζήτημα αυτό και να καθοδηγήσει τους πολίτες, επισημαίνει στον «Π» ο νομικός Αχιλλέας Δημητριάδης σχολιάζοντας την ανησυχία των Βαρωσιωτών για το ενδεχόμενο άνοιγμα των περίκλειστης πόλης. «Να πάνε τα πλάσματα ή να μην πάνε στην επιτροπή ακίνητης ιδιοκτησίας», διερωτήθηκε για να σημειώσει πως κανένας δεν περισσεύει σε αυτή την προσπάθεια. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα καθώς άπτεται τόσο της νομικής όσο και της πολιτικής πτυχής και οι χειρισμοί θα πρέπει να είναι οι καλύτεροι δυνατοί έτσι ώστε να μην επιφέρουν πλήγμα σε καμία από τις δύο πτυχές.

Για την περίκλειστη πόλη

Ο κ. Δημητριάδης ξεκαθαρίζει πως τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών δεν καθορίζουν το καθεστώς, αλλά δίνουν μια λύση. Είναι γεγονός πως η περιφραγμένη πόλη τελεί υπό τουρκικό έλεγχο και δεν εμπίπτει στη δικαιοδοσία της υποτελούς, στην Τουρκία, διοίκησης στα κατεχόμενα, σημειώνει, συμπληρώνοντας πως ο λόγος είναι πως έχει χαρακτηριστεί στρατιωτική ζώνη όπως και άλλες τόσες στρατιωτικές ζώνες στην κατεχόμενη Κύπρο. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο νομικός, «το σχέδιο είναι να αποχαρακτηριστεί η περιοχή από στρατιωτική και έτσι να περιέλθει στον έλεγχο της υποτελούς, στην Τουρκία διοίκησης, η οποία με τη σειρά της θα την ανοίξει χρησιμοποιώντας την επιτροπή ακίνητης ιδιοκτησίας, ως κριτήριο για το ποιος είναι ιδιοκτήτης». Ο κ. Δημητριάδης στάθηκε ιδιαίτερα στο ότι το Εβκάφ ήδη από το 2005 έχει κάνει την προεργασία του εξασφαλίζοντας δηλωτική απόφαση από το «επαρχιακό δικαστήριο Αμμοχώστου» στα κατεχόμενα με την οποία στην ουσία θεωρείται ως ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου μέρους του Βαρωσιού. «Ακριβώς αυτή τη νομικά αβάσιμη θέση είναι που θέλουμε να αποδείξουμε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με στόχο να επιβεβαιωθεί σε ευρωπαϊκό πλέον επίπεδο ότι οι Ε/Κ είναι οι ιδιοκτήτες των περιουσιών και όχι το Εβκάφ», σημειώνει με νόημα.

Περίεργη η αλλαγή στάσης

Σχολιάζοντας την ύπαρξη 17σέλιδης γνωμάτευσης από πλευράς του τέως γενικού εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη, ο Αχιλλέας Δημητριάδης αναφέρει πως έχει ακούσει στο παρελθόν ότι κάτι τέτοιο υπάρχει, ωστόσο δεν του έχει δοθεί ποτέ για να μπορέσει να διαβάσει το περιεχόμενό της. Εξέφρασε την αντίληψη πως ενδεχομένως να πρόκειται για γνωμάτευση που ζητήθηκε από ξένους ειδικούς, ωστόσο ούτε το περιεχόμενο της ερώτησης έγινε γνωστό, όπως ούτε και το ποια είναι η γνωμάτευση.

Ο νομικός χαρακτήρισε μάλιστα περίεργο το γεγονός ότι μια πολιτική για τη νομική θέση της Δημοκρατίας ενώπιον του ΕΔΑΔ, η οποία ακολουθήθηκε με επιτυχία από το 1989, ξαφνικά αλλάζει. Παρέπεμψε μάλιστα σε υποθέσεις από το παρελθόν όπως η Ξενίδη/Αρέστη όπου είχε τεθεί θέμα Εβκάφ και «κερδίσαμε στο σημείο αυτό».

«Ποιος πήρε την πολιτική απόφαση;»

Ο Αχιλλέας Δημητριάδης κάνει λόγο για πολιτική απόφαση η οποία έφερε την αλλαγή στάσης και διερωτήθηκε «ποιου πολιτική απόφαση ήταν η αλλαγή της νομικής στάσης της Δημοκρατίας στο ΕΔΑΔ, όπου με επιτυχία στο παρελθόν υποστήριξε τους Κύπριους αιτητές, ενώ ξαφνικά στην υπόθεση της Κώμας του Γιαλού έγινε στροφή, στην Τύμπου είπαν όχι, ενώ στο Βαρώσι είπαν πως θα βοηθήσουν». Ο ίδιος φυσικά κρίνει ως ανεπαρκή τη βοήθεια που δόθηκε από τη Δημοκρατία και με δόση χιούμορ αναφέρει «μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι ολίγον έγκυος. Ή θα βοηθήσουν ουσιαστικά τους πολίτες ή θα πρέπει να εξηγήσουν στον κόσμο γιατί δεν βοηθούν.

Νομικά μέτρα

Ο κ. Δημητριάδης εξέφρασε την απορία ποια είναι αυτά τα νομικά μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση και τι αποζημίωση θα δώσει στους πολίτες αυτούς που επηρεάζονται, αν τους παροτρύνει τελικά να μην προσφύγουν στην επιτροπή ακίνητης ιδιοκτησίας. «Νομίζω πως ένα από τα ουσιαστικά νομικά προβλήματα που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει ακόμα καταφέρει να διαχειριστεί, είναι το αποτέλεσμα της υπόθεσης Δημόπουλος στην οποία το δικαστήριο αναγνώρισε πως η επιτροπή ακίνητης ιδιοκτησίας ανήκει στην Τουρκία και ότι πρέπει κάποιος που θέλει να φτάσει στο ΕΔΑΔ να εξαντλήσει αυτό το τουρκικό ένδικο μέσο», τονίζει με νόημα. Επιμένει μάλιστα πως δεν τίθεται οποιοδήποτε ζήτημα αναγνώρισης «γιατί η νομολογία του ΕΔΑΔ τόσο στην υπόθεση Λοϊζίδου, όσο και στην 4η διακρατική είναι ξεκάθαρη για το ότι αυτή η διοίκηση που υπάρχει στα κατεχόμενα είναι τοπική και υποτελής στην Τουρκία. Εξ ου και η Τουρκία είναι η εναγόμενη στο ΕΔΑΔ».

Ο κ. Δημητριάδης αναφέρθηκε επίσης στο ότι σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς, θα πρέπει τόσο ο δήμος όσο και η κυβέρνηση να συνεργαστούν, ενώ σημαντική θα είναι και η συνδρομή του Δικηγορικού Συλλόγου, της Νομικής Υπηρεσίας, των οργανωμένων ιδιοκτητών και επιχειρηματιών, έτσι ώστε να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις που να διασφαλίζουν τις περιουσίες των Αμμοχωστιανών. «Η Αμμόχωστος αποτελεί τον φάρο της λύσης του Κυπριακού. Αν χάσουμε το Βαρώσι, χάνουμε ταυτόχρονα και την πορεία προς τη λύση», επεσήμανε ο κ. Δημητριάδης.