Δεν αξίζει στην Μαριάννα Παφίτη η τυποποιημένη περιγραφή του ρεπορτάζ για ανθρώπους με ασθένειες οι οποίοι έχουν διεκδικήσεις. Η κατά πλάκας σκλήρυνση, δεν είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Μαριάννας, παρόλο που η ασθένεια είναι πλέον εμφανής και επηρεάζει την καθημερινότητά της. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Μαριάννας είναι η ζωντάνια, η λάμψη, η θετική ενέργεια, η αγωνιστικότητα, και στο πλαίσιο αυτό, η διεκδίκηση.
Εδώ και 16 χρόνια έχει διαγνωσθεί με κατά πλάκας σκλήρυνση και δεν είναι η πρώτη φορά που διεκδικεί δυναμικά για την αξιοπρεπή διαβίωσή της και των συνασθενών της. Προηγούμενη αξίωσή της ήταν η χορηγία από το κράτος φαρμάκου αγωγής, το οποίο δόθηκε τελικά λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Τώρα, παλεύει για τη χορήγηση από το κράτος ενός φαρμάκου που βελτιώνει την κινητικότητα των ασθενών στα άκρα, αλλά και τις αντοχές τους.
Η Μαριάννα αγοράζει αυτό το φάρμακο εδώ και τρία χρόνια. Πληρώνει 300 ευρώ το μήνα μόνο γι’ αυτό. Τα επιχειρήματα που δίδονται για την απόρριψη είναι ότι προκύπτουν φαρμακο-οικονομικοί λόγοι, ότι δεν ενδείκνυται και ότι είναι επικουρικό. Τον Μάιο του 2017 η ΕΕ έδωσε το πράσινο φως για τη χορήγηση του φαρμάκου, το οποίο ήδη χορηγείται δωρεάν στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία και η Ιρλανδία.
Εδώ ολόκληρη η συνέντευξη στην εκπομπή Stories.
