Η δική μας γραμμή είναι αλλιώτικη. Δεν έχει εκείνο το βαρύ, το οριστικό, το αμετάθετο. Δεν σφραγίζει τα μάτια και δεν κτίζει την καρδιά. Η δική μας γραμμή έχει κάτι από την ψυχοσύνθεσή μας. Είναι άτακτη, πρόχειρη, σχεδόν υποτυπώδης. Η όραση μπορεί να τρυπώσει και να περάσει στην αντίπερα όχθη χωρίς να τη σταματήσουν στρατιώτες και σκοπιές. Σκυλιά και γατιά πηγαινοέρχονται καταργώντας την. Και μαζί την έννοια της αυστηρότητας που υποτίθεται θέλει να δηλώσει. Στη δική μας γραμμή η φύση δεν εξοντώθηκε από τα χέρια των ανθρώπων. Γι’ αυτό και καταφέρνει να στολίζει εκείνους τους χώρους που μυρίζουν ακόμα αίμα και θάνατο. Να τους ντύνει με χρώματα λες και θέλει να υποδείξει πως η ζωή δεν σταματά στα όρια που θέτουν οι όποιες σκοπιμότητες των ανθρώπων.
Η δική μας γραμμή δεν είναι (ακόμα τουλάχιστον) ένα συμπαγές τείχος όπως αυτό που είχε κάποτε το Βερολίνο. Κάποιοι θα το ήθελαν. Δεν είναι όμως έτσι. Δεν σφραγίστηκαν τα γύρω κτήρια για να αποτρέπουν ακόμα και την οπτική επαφή με την άλλη πλευρά. Κι ούτε είναι φορτωμένη ηλεκτροφόρα καλώδια προς εξόντωση κάθε ζωντανού οργανισμού που την πλησιάζει. Κι ίσως γι’ αυτό οι άνθρωποι εκεί δεν χάνουν οριστικά το συναίσθημα. Μπορεί να βρίζονται, να πετάνε πέτρες ο ένας στον άλλο αλλά και να φιλιώνουν, να ανταλλάζουν πράγματα και αναμνήσεις, ακόμα και να ερωτεύονται μέσα στα τρυπημένα κτήρια του πολέμου. Δεν κατάφερε να σκοτώσει τον άνθρωπο, όση αυστηρότητα και αν επιχειρούν να υπαγορεύσουν τα όπλα και τα φυλάκια.
Την ιστορία αυτής της (πράσινης) δικής μας γραμμής αναπτύσσει με τρυφερότητα, με χιούμορ, με ιστορικές αναδρομές, με πολλά συναισθήματα στην ταινία του ο Πανίκκος Χρυσάνθου. Μια ταινία απ’ αυτές που θα έπρεπε να βλέπουμε συχνά και η οποία όμως αποτελεί ουσιαστικά την εξαίρεση σ’ ένα περιβάλλον που δείχνει να αναπολεί τις μάχες που τη χάραξαν. Αξίζει! Όχι ως προς τα πολιτικά της μηνύματα αλλά κυρίως ως προς το δίωρο εκείνο που προσφέρει στον καθένα τη δυνατότητα να ανταμώσει με τον εαυτό του και να επαναπροσδιοριστεί.
Η δική μας γραμμή είναι πράσινη. Και για πρώτη φορά σκεφτόμουν πως αυτό δεν έχει να κάνει με το μελάνι που χρησιμοποίησαν οι Εγγλέζοι χαράζοντάς την. Είναι πράσινη γιατί στην πραγματικότητα κρύβει μέσα της την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. Κι ίσως γιατί οι άνθρωποι δεν κατάφεραν ποτέ να την αποξενώσουν από τη φύση αλλά και την ανάγκη τους να έρθουν σε επαφή με το άλλο μισό...
Η δική μας Γραμμή... (Του Γ.Κασκάνη)
Η δική μας γραμμή είναι αλλιώτικη. Δεν έχει εκείνο το βαρύ, το οριστικό, το αμετάθετο. Δεν σφραγίζει τα μάτια και δεν κτίζει την καρδιά.
ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.
