Όλοι επιθυμούν επανάληψη των συνομιλιών. Ακόμα και αυτοί που έβλεπαν πως μέσα από αυτές οδηγούμαστε, υποτίθεται, σε μιαν άθλια λύση, καλούν τον Μουσταφά Ακιντζί να αφήσει τα τερτίπια και να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών. Και καλά κάνουν. Διότι, προφανώς, όλοι αντιλαμβάνονται πως η κατάρρευση της διαδικασίας δεν οδηγεί σε κάτι καλύτερο. Μάλλον φέρνει πιο κοντά τον εφιάλτη της οριστικής διχοτόμησης ή προσάρτησης. Ειδικά σε μια περίοδο που ο ορθολογισμός δείχνει να έχει εκλείψει από την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν.
Πως επιλύεται όμως αυτό το πρόβλημα; Πως μπορούν να επαναρχίσουν οι συνομιλίες όταν ο Ακιντζί μουλάρωσε με την απόφαση της Βουλής και ο Αναστασιάδης αισθάνεται ότι ο συνομιλητής του θέλει να τον εξευτελίσει στα μάτια της ελληνοκυπριακής κοινότητας; Θυμάμαι παλιά, σε μιαν ανάλογη περίοδο στασιμότητας, ο Γλαύκος Κληρίδης ο οποίος αντιλαμβανόταν τις αρνητικές συνέπειες αυτής της κατάστασης, ανέλαβε την πρωτοβουλία και προσκάλεσε για δείπνο στο σπίτι του τον Ραούφ Ντενκτάς. Ήταν η πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο και αμέσως το γεγονός δημιούργησε ένα διαφορετικό κλίμα. Ξέρω, πολλοί θα σπεύσουν, αφελώς, να ρωτήσουν «και που το έκανε, τι πέτυχε;». Επειδή η πολιτική ασκείται σε ένα πολυδιάστατο σκηνικό το οποίο δεν εξαντλείται στο θέμα των συναντήσεων των δύο ηγετών, θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει ότι ο Κληρίδης με τη συνολική διαχείριση των πραγμάτων, οδήγησε στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Το θέμα είναι εάν μπορεί ένας πολιτικός, μπροστά στα αδιέξοδα, να γεννά ιδέες ή αν παρακολουθεί απαθώς τα δεδομένα.
Μπορεί να κάνει σήμερα μιαν ανάλογη κίνηση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης; Δεν ξέρω αν αυτή θα αφορά δείπνο ή κάποιου άλλου είδους πρόσκληση παρόμοιου περιεχομένου. Θα έχει όμως κάνει το πρώτο βήμα. Θα αποδείξει ότι ο ίδιος εννοεί αυτά που λέει και δεν στράφηκε στις προεδρικές εκλογές. Θα κινητοποιήσει εκείνες τις δυνάμεις μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα που δεν είναι καθόλου ευτυχείς με τη στάση Ακιντζί και παλεύουν να μη χαθεί και αυτή η ευκαιρία. Θα δείξει στη διεθνή κοινότητα ότι ο ίδιος εξαντλεί όλες τις πιθανότητες για μια θετική κατάληξη. Κι ας αναλάβουν να μεταφέρουν την πρόσκλησή του αυτή οι εκπρόσωποι των τ/κ φιλειρηνικών ομάδων με τους οποίους συναντήθηκε τις προάλλες. Έτσι, για να μην είναι καθόλου επίσημο και να υποχρεωθεί ο κ. Ακιντζί να κοιτάξει τους δικούς του ανθρώπους στα μάτια.
Είπαμε, υποτίθεται όλοι θέλουμε την επανέναρξη των συνομιλιών. Μη χαθούμε σε εγωισμούς και αναμονή του ποιος θα κινηθεί πρώτος...
