Τα οφέλη της άσκησης στο σακχαρώδη διαβήτη

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική πάθηση που χαρακτηρίζεται από αδυναμία του οργανισμού να παραγάγει ή να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την ινσουλίνη. Η συστηματική άσκηση είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά, μη φαρμακευτικά, μέσα πρόληψης και θεραπείας του σακχαρώδους διαβήτη. Κατά τη διάρκεια της άσκησης οι μύες χρειάζονται γλυκόζη για να ενεργοποιηθούν και να παραγάγουν ενέργεια. Με την άσκηση αυξάνεται η «ευαισθησία» των μυών στην ινσουλίνη. Η αυξημένη ευαισθησία διατηρείται για αρκετές ώρες μετά το πέρας της άσκησης, με συνέπεια τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η άσκηση βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς και την ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου, αυξάνει τη μυϊκή μάζα και τη δύναμη, μειώνει το ποσοστό σωματικού λίπους, συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης κ.ά.

Κατάλληλα είδη άσκησης

• Η αερόβια άσκηση (περπάτημα, τρέξιμο κ.ά.), η άσκηση με αντιστάσεις (βάρη, λάστιχα κ.λπ.) και ο συνδυασμός τους έχουν θετικά οφέλη.


• Εάν δεν παρουσιάζετε επιπλοκές, μπορείτε να ακολουθήσετε οποιοδήποτε είδος άσκησης σας ευχαριστεί, ανάλογα με τη φυσική σας κατάσταση, διαφορετικά συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Εβδομάδα ευαισθητοποίησης για το Σακχαρώδη Διαβήτη
Δευτέρα μέχρι Κυριακή 09-15 Νοεμβρίου 2020

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι αφιερωμένη στο νοσηλευτικό προσωπικό. Η όλη εκστρατεία στοχεύει στην ευαισθητοποίηση κοινού και όλων μας για τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι νοσηλευτές στην υποστήριξη ατόμων με διαβήτη.



Τι είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη, ή όταν το σώμα δε μπορεί να χρησιμοποιήσει με αποτελεσματικό τρόπο την ινσουλίνη που παράγεται.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και καθιστά τα κύτταρα ικανά να προσλαμβάνουν γλυκόζη από το αίμα και να τη χρησιμοποιούν για ενέργεια. Η ανεπάρκεια παραγωγής ινσουλίνης, δράσης της ινσουλίνης ή και των δύο, οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία).



Βασικές μορφές διαβήτη:

Ο διαβήτης τύπου 1 (ΣΔτ1): τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 παράγουν πολύ λίγη ή καθόλου ινσουλίνη και χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης για να επιβιώσουν. Είναι ο συχνότερος τύπος σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.

Ο διαβήτης τύπου 1,5 (LADA), είναι ένας μη επίσημος όρος που μερικές φορές χρησιμοποιείται για να περιγραφή μιας μορφή διαβήτη τύπου 1 γνωστή ως Λανθάνων Αυτοάνοσος Διαβήτης σε Ενήλικες (Latent Autoimmune Diabetes in Adults – LADA). Διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσης και έχει μια επίσης αργή εμφάνιση, όπως και οι περισσότερες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2. Είναι επίσης μια αυτοάνοση ασθένεια, όπως ο διαβήτης τύπου 1 και απαιτεί θεραπεία με ινσουλίνη κάποια στιγμή στο μέλλον.

Ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2): τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ινσουλίνη με αποτελεσματικό τρόπο. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την πάθησή τους μόνο με μέτρα που αφορούν στον τρόπο ζωής. Συχνά απαιτούνται από του στόματος φάρμακα και σπανιότερα ινσουλίνη.

Διαβήτης κύησης: και οι δύο τύποι διαβήτη είναι εξίσου σοβαροί. Ένας τρίτος τύπος εμφανίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά συνήθως υποχωρεί με το πέρας της.

Προ-Διαβήτης: Επιστημονικά δεν στέκει ο όρος προ-διαβήτης ωστόσο εργαστηριακά μπορεί να διαπιστωθεί εφόσον το άτομο έχει προδιάθεση να εκδηλώσει στο άμεσο μέλλον Διαβήτη Τύπου 2.