SEVGUL ULUDAG

Αυτό το όμορφο κέντημα το έφτιαξε με τα χέρια της η μαμμού Αρετή για την προίκα του πατέρα μου Niyazi, στο Λευκόνοικο… Υπάρχει ξεκάθαρα το γράμμα «Ν» στη μέση του κεντήματος και αυτό είναι το αρχικό γράμμα του ονόματος του πατέρα μου Niyazi…
24/02/2020 - 12:26

Οι Τουρκοκύπριοι μαζεύτηκαν με βέργες και δρεπάνια μήπως και τους επιτίθονταν οι Ελληνοκύπριοι από τον Μαραθόβουνο… Η ένταση ήταν στα ύψη…
18/02/2020 - 10:49

Συλλυπούμαι από καρδιάς τους συγγενείς των 13 «αγνοουμένων». Ας αναπαυθούν εν ειρήνη… Στον αναγνώστη μου αξίζει ο μεγαλύτερος έπαινος για την ανθρωπιά του
09/02/2020 - 13:00

“Πάνω από μισό αιώνα μετά, ακόμα και η απλή αφήγηση των γεγονότων των ματωμένων Χριστουγέννων του 1963 στην Κύπρο και η έναρξη των διακοινοτικών ταραχών του 1963-64 προσκρούει σε χαώδεις διαφωνίες, όχι μόνο ανάμεσα στις δύο κοινότητες αλλά και στο εσωτερικό τους. Διαφωνούμε ακόμα και στην ονομασία των γεγονότων.
27/01/2020 - 10:46

Οι εποχές έρχονται και φεύγουν, ο καιρός αλλάζει, έχει περισσότερο κρύο, τα σύννεφα έρχονται για να γράψουν τις δικές τους ιστορίες, η γη ζωγραφίζει τον ουρανό όπως κανένας άλλος ζωγράφος και προσπαθούμε να επιβιώσουμε, δημιουργώντας ελπίδες από το τίποτε, προσπαθούμε να υψώσουμε το ανάστημά μας, προσπαθούμε να είμαστε αυτοί που είμαστε, παρ’ όλες τις αντιξοότητες που έφερε στο κατώφλι μας το στάτους κβο… Οι ελληνοκυπριακές αρχές έχουν τη «θαυμάσια» ιδέα να αναθέσουν στον στρατό και την Αστυνομία να «περιπολούν» την Πράσινη Γραμμή για να «αποτρέπουν» τους μετανάστες… Υπάρχει τόσο πολύ κρυμμένο μίσος, κρυμμένη προκατάληψη, κρυμμένη ηλιθιότητα που είναι δύσκολο να φανταστούμε ένα μέλλον όπου αυτό μπορεί να καθαριστεί… Θα παραμένουν εκεί για να εμποδίζουν τη μετάβασή μας στην ειρήνη, τέτοιες προκαταλήψεις και τέτοια ηλιθιότητα σε όλες τις πλευρές που εμπλέκονται σε αυτό το νησί και δεν αφορά μια μακρινή σύγκρουση, αφορά το σήμερα, αφορά συγκεκριμένα συμφέροντα διαφόρων δυνάμεων στη Μεσόγειο… Πρωτίστως η Τουρκία φυσικά, αλλά και άλλοι εμπλεκόμενοι… Οι ίδιοι οι Κύπριοι, οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι, αφού δεν έχουν μάθει να μοιράζονται την εξουσία και να μοιράζονται το δικό τους νησί, όχι, είναι η σειρά των άλλων να αναλάβουν και να διαμορφώσουν το τι θα έρθει σε αυτό τον τόπο… Νέες συγκρούσεις, νέες εντάσεις, νέα παιγνίδια εξουσίας, πάρα πολύ «ανδρικό στυλ» και όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι δεν έχουμε πουθενά να πάμε, κανέναν στον οποίο να στραφούμε, κανέναν να μας προστατεύσει από τέτοια ηλιθιότητα, εκτός από τους εαυτούς μας… Μόνο εμείς μπορούμε να θεραπεύσουμε την ηλιθιότητα, μόνο εμείς μπορούμε να βρούμε τρόπους συνεργασίας για να απαλλαγούμε από την προκατάληψη και το μίσος και τα εμπόδια που στέκονται μπροστά στην ειρηνική ζωή σε αυτό το νησί… Εμείς είμαστε η θεραπεία, αλλά δεν το γνωρίζουμε ή καλύτερα προσποιούμαστε ότι δεν το ξέρουμε… Και η αλαζονεία που κυβερνά τη γη αυτή συνεχίζει να επιβιώνει με ή χωρίς τη συγκατάθεσή μας, με τη μορφή απειλών, συνεχών εντάσεων, συνεχής καταστροφής της ειρηνικής ατμόσφαιρας που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε… Μια συνεχής υπενθύμιση ότι ο κανόνας είναι η ηλιθιότητα, όχι η σοφία… «Σκάβουμε» την αλήθεια σαν να σκάβουμε πηγάδια με μια καρφίτσα και έχουν περάσει δεκαετίες, πέρασαν και έφυγαν τόσες εποχές, έχουν πεθάνει τόσοι άνθρωποι, ακόμα και τα παιδιά των «αγνοουμένων» πεθαίνουν λόγω γήρατος… Πόσα πολλά χρόνια πρέπει να περάσουν για να καθαρίσει αυτή η πληγή σύμφωνα με τους αξιωματούχους των δύο κύριων κοινοτήτων της γης αυτής; Πόσα πολλά χρόνια, πόσες δεκαετίες, πόσα παιδιά και συγγενείς «αγνοουμένων» πρέπει να πεθάνουν πριν να τους παραδώσουν τα οστά, για να πλυθούν και να καθαριστούν και να παρθούν δείγματα DNA για να σταλούν σε ένα εργαστήριο στις ΗΠΑ, αντί να το κάνουν στην Κύπρο στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου, και τα αποτελέσματα να έρχονται κάθε τρεις μήνες για να τα ελέγξουν, να τα ταυτοποιήσουν και να ενημερώσουν τις οικογένειες ότι ναι, τελικά, μπορούν να κάνουν την κηδεία του αγαπημένου τους οι οποίοι έχει εξαφανιστεί πριν από 56 ή 45 χρόνια… Η Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων διεκπεραιώνει το έργο της αργά, τόσο αργά που οι ίδιοι οι συγγενείς πεθαίνουν… Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες για τον λόγο που το έργο της επιτροπής διεκπεραιώνεται αργά και από τη δική μου εμπειρία, εξαιτίας της γραφειοκρατίας θα χάσει την ουσία του, θα χάσει το πνεύμα του, θα χάσει την πραγματική του κινητήρια δύναμη… Μόλις το μετατρέψεις σε ένα είδος «βιομηχανίας», παρά να είναι η ανθρωπιστική αναζήτηση της αλήθειας, αυτά τα πράγματα αναπόφευκτα θα συμβούν, αφού το πνεύμα θα έχει φύγει και οι άνθρωποι θα ψάχνουν για άλλα κίνητρα σε μια τέτοια δομή με ετήσιο προϋπολογισμό εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και δωρεές από όλο τον κόσμο… Και ακούω πολλές τέτοιες ιστορίες που τώρα, κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι προέρχονται από το εξωτερικό σκέφτονται να συστήσουν κέντρο που θα προσφέρει «κατάρτιση και εμπειρογνωμοσύνη» στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, αντί τον αρχικό λόγο που είχε συσταθεί η επιτροπή αυτή: να ανακαλύψει τη μοίρα των «αγνοουμένων» της Κύπρου! 
20/01/2020 - 14:36

Έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και δεν μπορεί να ταξιδέψει μόνος του από την Αμμόχωστο στη Λευκωσία και το Μπογάζι…
15/01/2020 - 15:58

Πριν να τους πάρουν στο στρατόπεδο στη Βώνη, ο Γιώργος Λιασής αναγνώρισε ποιοι ήταν οι δολοφόνοι και τους υπέδειξε στον Τούρκο διοικητή που ήρθε στο χωριό και είχε μάθει τι είχε συμβεί
05/01/2020 - 16:00

Ήταν μόλις 8 μηνών βρέφος όταν έχασε τον πατέρα της στη σφαγή από την ΕΟΚΑ Β στην Τόχνη το 1974.
29/12/2019 - 12:15

'Τηλεφωνώ για να σου πω ότι αυτά που έγραψες για την ομάδα των 14 Ελληνοκυπρίων «αγνοουμένων» που είναι θαμμένοι στο Μπογάζι είναι αλήθεια'
23/12/2019 - 10:20

Ένα σπίτι δίπλα από το αρτοποιείο του Κουρτουμπέλλη.
01/12/2019 - 15:57

Λαμβάνω ένα σημαντικό μήνυμα από Ελληνοκύπριο αναγνώστη μου που μπορεί να ρίξει κάποιο φως στην περίπτωση ενός ή περισσοτέρων «αγνοούμενων» Τουρκοκυπρίων, πιστεύω από το 1964. Γράφει: «Αγαπητή Sevgul, Επίτρεψέ μου να σου πω μια ιστορία που έχω ακούσει από την οικογένεια του πατέρα μου πριν από πολλά χρόνια. 
27/10/2019 - 16:30

Το χωράφι είναι πολύ μεγάλο και το πηγάδι που ψάχνουμε πρέπει να είναι στην άκρη του χωραφιού
21/10/2019 - 11:44

Ο Λίγγης το 1974 είχε σκάψει κάποια χαρακώματα με τη μπουλντόζα του στην περιοχή αυτή, όχι μόνο ένα αλλά αρκετά λόγω των προετοιμασιών για τον πόλεμο
13/10/2019 - 14:52

Ένα πρωινό του Νοέμβρη, πριν από δέκα χρόνια, είχα πάει στη Λύση για να συναντήσω έναν αγαπητό φίλο για να ερευνήσουμε για τους «αγνοούμενους» και να κοιτάξουμε κάποιους πιθανούς τόπους ταφής στη Λύση και τη Σίντα… Είχαμε πάει και να πάρουμε έναν Τουρκοκύπριο μάρτυρα από τη Σίντα, ο οποίος ήξερε κάποιους τόπους ταφής και μας έδειξε αυτά τα μέρη… Στον δρόμο μεταξύ Σίντας και Λύσης, που είναι ένας χωματόδρομος, υπήρχε ένα περίπλοκο πηγάδι και είχαμε πάει και εκεί…Ονομαζόταν «πηγάδι του Καλλή»… Μας είχε πει την ιστορία του Δημήτρη Στρούφου, που ήταν ένας ηλικιωμένος άντρας με βράκα, και πως είχε ακούσει ότι τον είχαν ρίξει σε αυτό το πηγάδι και ο ηλικιωμένος άντρας προσπάθησε να σκαρφαλώσει και πως τον ξαναέριξαν σε εκείνο το πηγάδι… Όταν λέω «αυτοί», εννοώ κάποιους Τουρκοκύπριους από τη Σίντα, που είχαν σκοτώσει όχι μόνο τον Δημήτρη Στρούφο, αλλά και κάποιους άλλους Ελληνοκύπριους από τη Λύση…Με τη βοήθεια αυτού του φίλου και του ηλικιωμένου άντρα είχαμε καταφέρει να δείξουμε τους τόπους ταφής αυτών των «αγνοουμένων», και όταν η ΔΕΑ έσκαψε στα μέρη που είχαμε δείξει, βρήκαν τα οστά των περισσότερων «αγνοούμενων» από τη Λύση… Μαζί με τον θαυμάσιο φίλο μας Κυριάκο Αντρέου από τη Λύση συνεχίσαμε να εργαζόμαστε και μαζί μας στα ταξίδια μας στη Σίντα και τις γύρω περιοχές ήρθε και ο Κόκος Γερόπαπας… Όπως τόσοι πολλοί άλλοι, ο Δημήτρης Στρούφος είχε σκοτωθεί διότι οι δολοφόνοι του ήθελαν να πάρουν τα ζώα του… Ο Τουρκοκύπριος μάρτυράς μου, μου είχε πει πριν από δέκα χρόνια ότι τον είχαν σκοτώσει για να πάρουν το κοπάδι του… «Τον πυροβόλησαν και τον έριξαν στο πηγάδι», μου είχε πει, «αλλά δεν πέθανε και ξεκίνησε να σκαρφαλώνει στο πηγάδι…Σε αυτό το μεγάλο πηγάδι υπήρχε και σκάλα. 
22/09/2019 - 15:37

Γεννιέται ένα μωρό στην πόλη, τελείται μια κηδεία. Γεννήσεις και θάνατοι ανακοινώνονται στην εφημερίδα… Οι στρατιώτες αλλάζουν βάρδια στα σύνορα…
25/08/2019 - 16:15

Πριν από έντεκα χρόνια, το 2008, ο Κώστας Έλληνας είχε επικοινωνήσει μαζί μου για τον «αγνοούμενο» αδελφό του Μιλτιάδη Έλληνα…
11/08/2019 - 14:36

Έχουν περάσει 56 χρόνια και οι Huseyin Ibrahim καιCemal Mustafa είναι ακόμα «αγνοούμενοι»…
04/08/2019 - 17:00