Με διακτινισμό να μεταφερόμαστε σε άλλες διαστάσεις, ακόμα να το πετύχουμε. Και σε άλλες εποχές προφανώς, στο παρελθόν και στο μέλλον, είναι ακόμα όνειρο θερινής Τεχνητής Νοημοσύνης.
Τα βιβλία και οι ταινίες, είναι ένα τεχνητά μέσα που βρίσκεται στη διάθεσή μας εδώ και πολύ καιρό. Το περιφρονημένο βιβλίο αντιστέκεται ακόμα ηρωικά στην επέλαση της τεχνολογίας και τώρα με την ΑΙ οι συνθήκες γίνονται ακόμα πιο αντίξοες.
Θέλει πολύ κουράγιο για να αποτολμήσεις σήμερα να εκδόσεις ένα βιβλίο. Και πείσμα και θράσος, αλλά και τεράστια αγάπη για το περιεχόμενό του…
Χρόνια τώρα τον παρακολουθούσα να κρατάει μια πένα και ένα κόφτη…Αυτήν τη λεπίδα που βρίσκεις σχεδόν παντού, και τη χρησιμοποιείς σε αμέτρητες ανάγκες…
Ο Δημήτρης Δημητρίου, για χρόνια αρχισυντάκτης του αθλητικού «Πολίτη», δεν πετούσε τίποτα. Όλα έμπαιναν σε ένα αρχείο και περίμεναν την ώρα τους…Τα χρόνια περνούσαν, μέχρι που ο συνάδελφος πριν από κάμποσο καιρό μάς έριξε την είδηση. «Σύντροφοι, ετοιμάζω ένα βιβλίο. Θέλει όμως πολλή δουλειά ακόμα».
Τη δουλειά δεν την φοβότανε ο Δημητρίου. Η καθημερινότητα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για έναν δημιουργό για έναν συγγραφέα και μάλιστα του αθλητικού ρεπορτάζ. Τα κατάφερε και μπράβο του!
Ήμουν από τους τυχερούς που έμαθα από πρώτο χέρι τον τίτλο του βιβλίου και τον βρήκα εύστοχο σαν πέναλτι στην αντίθετη πλευρά που πέφτει ο τερματοφύλακας. «ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ» και επεξηγηματικό υπότιτλο: Η ποδοσφαιρική ένωση Κύπρου Ελλάδας 1967-1974» Όση και η διάρκεια της χουντικής επταετίας…
Το εξώφυλλο, για όσους δεν έζησαν αυτήν την περίοδο δεν λέει μάλλον τίποτα. Αλλά για όλους εμάς που τρέχαμε στο παλιό και ανύπαρκτο πλέον ΓΣΠ, είναι μια συγκινητική επαναφορά σε στιγμές που ζήσαμε και δεν θα επαναληφθούν.
Στο εξώφυλλο φιγουράρουν ο κοντοστούπης αρχηγός και στρατηγός του Παναθηναϊκού Μίμης Δομάζος και ο αρχηγός του Ολυμπιακού Λευκωσίας Πανίκος Ευθυμιάδης.
Ακόμα μπορώ να μυρίσω το άρωμα από τα Καρέλια που κάπνιζαν οι Ελδυκάριοι φαντάροι! Μαζεύονταν πάντα στην ανατολική κερκίδα του ΓΣΠ πάνω από το φημισμένο λοκματζίδικο Κυριλλή…
Ήταν η κυριακάτική τους έξοδος. Και όποια ομάδα ερχόταν από την Ελλάδα, από την ΑΕΚ μέχρι τον Φωστήρα, την υποστήριζαν πάντα και ήταν εκκωφαντικοί οι πανηγυρισμοί τους!..
Μια ματιά που έριξα στα προσχέδια των σελίδων σας υπόσχομαι πως πρόκειται για ένα υλικό δουλεμένο με πολλή αφοσίωση και αγάπη.
Υπάρχει και μια πληγή στο εξώφυλλο. Η επταετία 67-74 ήταν ό,τι καταστροφικότερο για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για την Κύπρο. Το όνειρο έγινε εφιάλτης που ούτε οι θεοί του Ολύμπου δεν κατάφεραν να περισώσουν…Πάρτε το βιβλίο! Αξίζει πολύ περισσότερα από την τιμή του…
