Αγαπητοί συναχάπαροι, εβάλαμεν ακόμα έναν χρόνον πας την ράσιην μας, τριάντα τρία κιλά μες σε θκυό εφτομάες, τες ρυτίδες εσταμάτησα να τες μετρώ προ πολλού. Ευτυχώς έχουμεν άλλην μια δικαιολογία για φαΐν αύριο που έν' τα Φώτα τζιαι θωρούμεν πάρατζει τι θα σκαρφιστούμεν για να μεν κλείει η μασέλα μας. Ό,τι τοπικό τζιαι εισαγόμενο έθιμο υπήρχεν διαθέσιμο το οικειοποιηθήκαμεν, εγοράσαμεν το μισό Τέμου, εφκιερώσαμεν τες αποθήκες του Τζιάμπο, εγλύψαμεν τζιαι το τελευταίον κόκαλον που το 99% των πρώην ζωντανών τετράποδων τζιαι δίποδων, ανταλλάξαμεν τζινούρκους τζιαι παλιούς ιούς σε κάθε μας συνεύρεση και έξοδο τζιαι νιώθουμε πλήρεις, ατενίζοντας τον καινούργιο χρόνο με μιαν ακατανόητην αισιοδοξία τζιαι σιουρκάν πως φέτος θα είναι η χρονιά μας, φέτος θα αλλάξουμε τζιαι μεις τζιαι ο κόσμος όλος προς το καλύτερο. Που μακάρι δηλαδή, αλλά δίχα διαθέσιμα εγκεφαλικά κύτταρα μάλλον χλoμό το βλέπω.
Οι αλλαγές δεν πουλιούνται ούτε χονδρικώς, μα ούτε τζιαι λιανικώς δυστυχώς. Οι αλλαγές δεν γίνονται μες σε μιαν νύχταν τζιαι σίουρα δεν είναι ούλλες για το «καλό» μας. Εννοείται πως δεν γεννιούνται μες τον δικόν μας εγκέφαλον αυτοβούλως τζιαι εννοείται πως δεν παίρνουμεν χαπάριν πότε τζιαι πώς οι συνάψεις μας εκαταφέραν να «δημιουργήσουν» ούλλες τούτες τες φαεινές ιδέες που νομίζουμεν πως κατεβάζουμεν. Ανέκαθεν ήμασταν προϊόντα του περιβάλλοντός μας, όμως η σημερινή εποχή έχει αναγάγει τούτον το θέμα σε υπερθέαμα. Τουτέστιν, η βιομηχανία της ψυχαγωγίας έχει πλέον εξ ολοκλήρου αναλάβει την «μόρφωσή» μας. Αλλάζει τζιαι διαμορφώνει τις αντιλήψεις μας, τις πεποιθήσεις μας, τη συμπεριφορά μας.
Δεν είναι ότι δεν συνέβαινε ανέκαθεν. Για παράδειγμα, οι αρχαίες τραγωδίες τούτον είχαν ως σκοπό, ψυχαγωγία που την μιαν, συζήτηση τζιαι επιμόρφωση που την άλλην. Η διαφορά τώρα βρίσκεται στο ότι δεν υπάρχει ούτε μέτρο, ούτε συζήτηση, ούτε καν χρόνος διαθέσιμος για αναστοχασμό στο τι έχουμε δει τζιαι ακούσει. Δεν είναι προαπαιτούμενο για την «ψυχαγωγία» μας. Όπως π.χ. οι συζητήσεις για ένα βιβλίο που θκιεβάσαμεν ή μιαν ταινία που είδαμεν. Το ίντερνετ τζιαι οι αλγόριθμοι του μας ταΐζουν τα ίδια τζιαι τα ίδια αναλόγως πως εσυγκώψαν το τζέλιν που κουβαλούμεν μεταξύ του δεξιού τζιαι αριστερού αφκιού μας ενώ η τηλεόραση τζιαι το ράδιο εγεμώσαν αμοιβάδες που ψάχνουν το γλήορο χρήμα τζιαι την έστω μικρής διάρκειας φήμη. Έχοντας ήδη εθιστεί στη συνεχή εναλλαγή διότι πλέον το χρονικό όριο συγκέντρωσής μας είναι κοντά στην θερμοκρασία πήξης του νερού, σε συνδυασμό με την ακατάπαυστη πλέον ανάγκη μας για αμοιβή ντοπαμίνης η οποία αλλάζει το κεντρικό νευρικό μας σύστημα, είμαστε μάλλον καταδικασμένοι να αποτύχουμε στην ήδη ξεκινημένη κούρσα Άνθρωπος versus ΑΙ.
Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου ως ον που αποδέχεται τα καινούργια. Η αλλαγή δεν με φοβίζει. Απεναντίας, θεωρώ πως υπάρχουν ιδέες, αντιλήψεις τζιαι συμπεριφορές που δεν βοηθούν στο να είσαι πολίτης του σημερινού κόσμου. Όμως, η κατάκτηση γνώσης δεν μπορεί να αφεθεί στους αλγόριθμους. Δεν μπορεί να έχει ως συστατικό της τη συνεχή έκκριση ντοπαμίνης, όπως το να κάμνουν π.χ. τους κλόουν οι εκπαιδευτικοί για να μεν βαρκούνται τα μωρά πέραν των 10 χρονών. Η γνώση απαιτεί βαριεστημάρα, υπομονή, κόπο. Δεν είναι διασκέδαση, αν τζιαι ένα κομμάτι της μπορεί να συνδυαστεί για λίον χρόνο. Ένα ανθρώπινο ον δεν μπορεί να βρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση ευφορίας. Είναι καταστροφικό για την υγιή δημιουργία σκέψης, κρίσης, ανάλυσης τζιαι εξαγωγής συμπερασμάτων. Σκεφτείτε τι ζημιά έχουμεν πάθει με τη συνεχή μας αναζήτηση για ψυχαγωγία εμείς που δεν αναγιωθήκαμεν με το κινητό στο σιέριν, τζ'αι σκεφτείτε τι γίνεται με τα κοπελούθκια τα οποία κανένας δεν ρωτά τι βλέπουν ούλλη μέρα.
Ένιγουεϊ, επολλολόϊσα τζιαι ακόμα τωρά εμπήκεν ο χρόνος. Χρόνια πολλά εύχομαι σε κάθε ιθαγενή της Μεγαλόνησου. Μακάρι να κερδίσετε ούλλοι το Τζόκερ, να γίνετε οι κολλητοί του μάστρου σας πέρκι τζιαι δώσει καμιάν αύξηση, να έβρετε το άλλο σας μισό τζιαι να είσαστε υγιείς τζ'αι ωραίοι όπως τους ίνφλουεσερς το πρωί. Καλή χρονιά.
