Η πρώτη μέρα προεδρίας του Τραμπ αν εφαρμοστεί το Project 2025

Είναι μια κρύα μέρα στην Ουάσινγκτον στα τέλη Ιανουαρίου του 2025. Αν και ο Ντόναλντ Τραμπ έχασε τη λαϊκή ψήφο για τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, η οριακή κατάκτηση του εκλεκτορικού σώματος του έδωσε την προεδρία. Και το Project 2025, το σχέδιο πολιτικής υπό την ηγεσία του Ιδρύματος Heritage για την επόμενη ρεπουμπλικανική κυβέρνηση τίθεται σε εφαρμογή. Πρώτα έρχονται οι απολύσεις. Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι -ρυθμιστές για το περιβάλλον και την ασφάλεια των τροφίμων- αρχές για τον συντονισμό της βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών- δικηγόροι που επιβλέπουν τις πολιτικές κατά των διακρίσεων στη στέγαση, την εκπαίδευση και την απασχόληση- ιατρικοί και επιστημονικοί ερευνητές- λαμβάνουν άμεσα ειδοποιητήρια απόλυσης. Πολλοί δεν θα αντικατασταθούν, καθώς ολόκληρα ομοσπονδιακά προγράμματα και υπηρεσίες κλείνουν.

Ακολουθούν οι συλλήψεις. Όπως σχεδιάστηκε από τον Στίβεν Μίλερ, ένα ευρύ φάσμα των αρχών επιβολής του νόμου, από τον στρατό μέχρι την πολιτειακή και τοπική Αστυνομία, ανατίθενται σε έναν νέο στρατό απέλασης. Δημιουργούνται κέντρα κράτησης σε στρατιωτικές βάσεις και ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις με γρήγορη πρόσβαση σε αεροδρόμια για την εκτέλεση μαζικών μετακινήσεων. Σχεδόν ένα εκατομμύριο νόμιμα παρόντες μετανάστες στερούνται της νομικής τους προστασίας, με αποτέλεσμα να υπόκεινται σε άμεση απέλαση. Ακολουθούν περικοπές στους εταιρικούς φόρους τόσο γενναιόδωρες που θα έκαναν τους ληστές βαρόνους να κοκκινίσουν. Ένα τέλος στην ομοσπονδιακή χρηματοδότηση της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας που αναγκάζει πολλούς τοπικούς σταθμούς να κλείσουν. Η πορνογραφία ποινικοποιείται. Το ίδιο ισχύει και για τα δικαιώματα στην άμβλωση, την επείγουσα αντισύλληψη και πολλά προγράμματα αναπαραγωγικής υγείας. Αντίο, επίσης, στα περισσότερα συνδικάτα του δημόσιου τομέα, στα δικαιώματα οργάνωσης της εργασίας και στα προγράμματα κατά της φτώχειας.

Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τις υπερβολές του Τραμπ και του κινήματος MAGA από τα πραγματικά σχέδια διακυβέρνησης. Το «Χτίστε το τείχος» ήταν πάντα περισσότερο μια προεκλογική παράσταση και ένα κόλπο για τη συγκέντρωση χρημάτων παρά ένα πολιτικό σχέδιο. Αλλά, αφού παρακολούθησα αρκετά συνέδρια και συγκεντρώσεις της Δεξιάς για έρευνα τον τελευταίο χρόνο, δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω για τις προθέσεις τους αυτή τη φορά. Ίσως το πιο τρομακτικό είναι ότι έχω παρατηρήσει ολοένα και περισσότερους νέους, έγχρωμους και άλλους εκτός της παραδοσιακής συντηρητικής βάσης, να εντάσσονται στους πιστούς του MAGA και να ασπάζονται τον κυνισμό και τη δαιμονοποίηση που είναι ο παλμός της καρδιάς της σύγχρονης Δεξιάς. Η λεηλασία είναι η κυρίαρχη αρχή. Και αυτές οι ιδέες δεν περιορίζονται μόνο στο Ίδρυμα Heritage ή στον Τραμπ. Έχουν αγκαλιαστεί σε ένα δίκτυο δεξιών σχηματισμών, μερικοί με ατζέντες ακόμη πιο ακραίες από το Project 2025.

Ούτε αυτή η ατζέντα μπορεί να περιγραφεί ως λαϊκιστική. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μεγάλες πλειοψηφίες του αμερικανικού κοινού αντιτίθενται βαθιά στο Project 2025. Τα επιχειρηματικά δώρα, οι δραστικές περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και οι νομιμοποιημένες διακρίσεις κατά των ομοφυλόφιλων, δεν θα ανακουφίσουν καμία από τις πολύ πραγματικές κρίσεις που αντιμετωπίζουν μάζες ανθρώπων στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Το 920 σελίδων έγγραφο πολιτικής του Project 2025 δεν είναι πολιτικό θέατρο, και η απειλή του για την καθημερινή ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων πρέπει να εκτίθεται με σκληρούς όρους. Αυτές οι ρωγμές πρέπει να αποκαλυφθούν. Αν προειδοποιούμε μόνο για την απειλή του φασισμού, κινδυνεύουμε να αφήσουμε τους ανθρώπους ακόμα πιο φοβισμένους και απομονωμένους, κυνικούς απέναντι στην προοπτική οποιασδήποτε συλλογικής αλλαγής ή αντίστασης. Και αν η μόνη εναλλακτική λύση που προσφέρεται είναι ένα κάλεσμα για την υπεράσπιση ενός παρακμάζοντος φιλελευθερισμού, ενός φιλελευθερισμού που ο ίδιος είναι κορεσμένος από τη βία, την επισφάλεια και τον πρόωρο θάνατο, η αντιδραστική απειλή σίγουρα θα επιταχυνθεί. Η φασιστική απειλή καταρρέει όταν οι απλοί άνθρωποι έχουν ουσιαστικές ευκαιρίες για κοινωνική σύνδεση και σκοπό, τα θεμέλια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Daniel Martinez HoSang | Καθηγητής στο Yale και Race and Democracy Fellow στο Roosevelt Institute. Είναι συνεκδότης του επερχόμενου τόμου The Politics of the Multiracial Right (Η πολιτική της πολυφυλετικής Δεξιάς)