Ροκανίζοντας άλλα 50 χρόνια!

Στην επετειακή εκδήλωση του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο κύριος Χριστοδουλίδης προχθές στην ομιλία του, είπε τα εξής: «Μισό αιώνα μετά την πιο τραγική και ολέθρια στιγμή της νεότερης κυπριακής ιστορίας και ευρισκόμενος σήμερα εδώ στην καρδιά του Ελληνισμού, θέλω να τονίσω ότι ο δρόμος για εμάς έχει μία και μόνο κατεύθυνση και είναι ο δρόμος που ακολουθώ και θα συνεχίσω να πορεύομαι. Είναι ο δρόμος της προόδου, της συνεργασίας και της ειρήνης, ο δρόμος της συνέχισης κάθε προσπάθειας για διάρρηξη του αδιεξόδου και επανέναρξη των συνομιλιών το συντομότερο δυνατό…».

Λίγες μέρες πριν από αυτή του την ομιλία, στο Εθνικό Συμβούλιο τα συγκυβερνώντα κόμματα επέμειναν σε κάποιες προτάσεις, όπως την απόρριψη της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά και το μονομερές κλείσιμο των οδοφραγμάτων. Επίσης, λίγες μέρες πριν από αυτή την ομιλία του κ. Χριστοδουλίδη, η ειδική απεσταλμένη σε έκθεσή της που δημοσιεύθηκε στις κυπριακές εφημερίδες την περασμένη Κυριακή, αναφέρει ως υπαίτιους της μη προόδου για επανέναρξη των συνομιλιών τον κ. Χριστοδουλίδη αλλά και τον Τατάρ. Και για να καταφέρει να τους διακόψει το παιγνίδι των αλληλοκατηγοριών (blaming game), που κατά κάποιον τρόπο διατηρεί τη στασιμότητα, τους υπέδειξε ότι αν θέλουν πρόοδο, αναμένει ότι η κάθε πλευρά να κάνει από μόνη της ουσιαστικές κινήσεις που να αποδεικνύει τη θέλησή της για επίλυση του Κυπριακού. Είναι, ειλικρινά, απορίας άξιο αυτή η ομιλία του κ. Χριστοδουλίδη στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Είναι απορίας άξιο, γιατί καμία σχέση δεν έχει αυτή του η ομιλία με το τι πραγματικά πράττει ο Πρόεδρος της Κύπρου. Αρέσκεται βέβαια στα λόγια του αέρα, ήταν ανέκαθεν ο φυσικός του χώρος! Με αυτά τα λόγια του αέρα γέμισε τα μυαλά των Κυπρίων στην προεκλογική του. Ευτυχώς τα μυαλά ξεφούσκωσαν από τον αέρα πολύ γρήγορα και, δυστυχώς, προσγειώθηκαν ανώμαλα στο έδαφος. Το κακό όμως μας έμεινε!

Στήθηκε με ύφος, λοιπόν ο κ. Χριστοδουλίδης, μπροστά στο ελληνικό έθνος που πραγματικά προοδεύει, που πραγματικά μέσα από μια σειρά δράσεων, παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, ισχυρής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής βούλησης έκανε άλματα στις σχέσεις του με την Τουρκία, να τους πει για τον δρόμο που ο ίδιος ακολουθεί! Βέβαια, ξέχασε να τους πει ότι χάθηκε στη διαδρομή και το GPS του, όπως και η επικίνδυνη πολιτική του, που οδηγεί αυτόν και ολόκληρη τη χώρα στην καταστροφή! Πήγε, λοιπόν, στην Ελλάδα να τους μιλήσει για τους αγώνες του, ξεχνώντας να κάνει αναφορά στους πραγματικούς αγώνες που έκανε με τον Αναστασιάδη για να καταστρέψουν οποιαδήποτε προοπτική επίλυσης του Κυπριακού, με αποκορύφωμα τις ενέργειές τους στο Κραν Μοντανά. Προφανώς, στην ομιλία του στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, κανένας δεν τον έλαβε σοβαρά υπόψη. Κάτι το οποίο ο κ. Χριστοδουλίδης άρχισε να συνηθίζει. Άρχισε να αποκτά ανοσία στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του δεν τον λαμβάνουν σοβαρά υπόψη. Δεν φαίνεται να υπάρχει όμως κανένα απολύτως πρόβλημα! Για τον κ. Χριστοδουλίδη, είναι αρκετό να έχει καλές πόζες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Και να συνεχίσουν οι αυλοκόλακες να τον χειροκροτούν τρέφοντάς του την ψευδαίσθηση ότι είναι χαρισματικός ηγέτης.

Ο κ. Χριστοδουλίδης κατέχει πολύ καλά την τέχνη του ροκανίσματος του χρόνου. Έχει θητεύσει πλάι στη μεγαλύτερη πατρόνα της πολιτικής, όπως ό ίδιος ο Αναστασιάδης αποκαλεί τον εαυτό του. Αυτό όμως που διαφεύγει στον Πρόεδρο είναι ότι η βόμβα θα σκάσει στα δικά του χέρια. Η κοινή γνώμη τον έχει καταλάβει, και δεν την ξεγελά πια, όσες φωτογραφίες χαριτωμένες και να ανεβάσει στους λογαριασμούς του. Η μεγαλύτερη πατρόνα τον επέλεξε επίτηδες και έχει διευθετήσει να του φορτώσει το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας. Είναι έτοιμος ο κ. Χριστοδουλίδης να σηκώσει το βάρος μιας τέτοιας έκβασης;