Ο cute Οδυσσέας και τα μούτρα της Νομικής Υπηρεσίας

Απάντησε επιτέλους ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης στην αναφορά των δύο Εισαγγελέων στο Ανώτατο οι οποίοι ζητούν την παύση του. Είπε στον «Φιλελεύθερο» ότι η αίτηση παύσης του αποτελεί αντίποινα για την υποβολή της καταγγελίας του στην Αρχή κατά της Διαφθοράς.

Υποστήριξε επίσης ότι τα δύο αυτά μούτρα, δηλαδή οι επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας βασικά τον ζηλεύουν, προφανώς γιατί είναι πιο όμορφος, εξ ου και ζητούν την παύση του. Σ' αυτό το επιχείρημα, ο Οδυσσέας έχει δίκιο αφού από τον καιρό που ήταν στο Υπουργείο Συγκοινωνιών οι συνάδελφοί του, ειδικά αυτοί που αποφοίτησαν από το English School τον αποκαλούσαν «The cute Οdysseus». Στην ένσταση που υπέβαλε στο Ανώτατο επιμένει επίσης ότι αυτό το ανίερο ντουέτο, οι κύριοι Σαββίδης και Αγγελίδης, πέρα από ζηλόφθονες, έχουν και άλλα κίνητρα. Έχουν όπως γράφει «εμπάθεια και μίσος κατά του ιδίου και προς ενίσχυση τούτου, παραπέμπουν σε αναφορές στην αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα στην οποία χαρακτηρίζουν τον Οδυσσέα ανέντιμο και αναξιοπρεπή, ενώ σε όλο τους το κείμενο τον ειρωνεύονται».

Η διασπάθιση

Δεν ήταν δυνατόν να λείψουν τα οικονομικά από την ένσταση του cutie Οδυσσέα. Όπως λένε οι δικηγόροι του η εμπάθεια εναντίον του τεκμηριώνεται «από τις χιλιάδες σελίδες της αίτησης, στο ότι απομαγνητοφωνήθηκαν όλες σχεδόν οι εμφανίσεις σε ΜΜΕ του Γενικού Ελεγκτή και του εκπροσώπου Τύπου και ότι φυλασσόταν σε αρχείο κάθε ανάρτηση, όχι μόνο του Γενικού Ελεγκτή αλλά και των συγγενών του». Ουδέν κακόν αμιγές καλού βέβαια. Εάν ο Οδυσσέας τελικά δικαιωθεί όλο αυτό το υλικό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί. Στη Μοσφιλωτή ιδρύθηκε το Μουσείο Πλατινί, οπότε στην Κοκκινοτριμιθιά μπορούμε να ιδρύσουμε το «Μουσείο Οδυσσέα Μιχαηλίδη του Αδιάφθορου».

Προς το παρόν για να διακριβωθεί αυτή η δημόσια σπατάλη, θα ζητηθεί από το δικαστήριο «να δοθούν στοιχεία για να διαφανεί από πότε στη Νομική Υπηρεσία συλλέγουν στοιχεία, πόσος κόσμος ασχολείται με αυτό το θέμα και πόσο στοίχισε μέχρι τώρα αυτή η αίτηση που καταχώρισε ο Εισαγγελέας».

Από την άλλη βέβαια θα ανέμενα από κάποιο διεισδυτικό δημοσιογράφο να ρωτήσει πόσο θα μας στοιχίσει ο δρόμος Πάφου - Πόλης; Πριν μερικά χρόνια ο Οδυσσέας για 80 εκατ. τον βρήκε ακριβό και τον έκοψε. Σήμερα για να τον κάνουμε (μονής κυκλοφορίας και χωρίς πολλά γεφύρια) θα πληρώσουμε 200 εκατ. αν τελικά γίνει.

Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία εναντίον του πάντως έχει δίκιο. Να τον πληροφορήσουμε ότι στοιχεία άρχισε να μαζεύει εναντίον του και ο Νίκος Αναστασιάδης λίγο μετά το 2016. Το είχε αναθέσει μάλιστα σε έναν επίμονο και διεισδυτικό υπάλληλο στο Προεδρικό ο οποίος κατάφερε τα επόμενα χρόνια να γεμίσει ένα δωμάτιο με έγγραφα το οποίο του έδωσαν και το κωδικό όνομα «η αποθήκη του Οδυσσέα».

Σε αυτό το δωμάτιο έχουν στοιβαχθεί χιλιάδες έγγραφα και καταγγελίες από υπουργούς, βουλευτές και κυρίως δημόσιους υπάλληλους. Εκείνος ο διευθυντής του Κτηματολογίου έστειλε 20 σελίδες για υποθέσεις που πάγωσε η Ελεγκτική, βάζοντας εκατοντάδες υπαλλήλους και το Κτηματολόγιο στα πιτς. Είχαν μαζευτεί δεκάδες εκθέσεις και επιστολές από το ΤΕΠΑΚ, το Πανεπιστήμιο Κύπρου, τους δήμους, τις κοινότητες, αλλά και από το Τμήμα Περιβάλλοντος γιατί τελικά μείναμε χωρίς ΧΥΤΥ και τελικά επιστρέψαμε στην ταφή των σκουπιδιών. Δημόσιοι υπάλληλοι θα μου πείτε! Όποιος από αυτούς τολμούσε να διαμαρτυρηθεί, την επόμενη μέρα ένα ολόκληρο κλιμάκιο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας του κτυπούσε την πόρτα. Όλο και κάτι θα έβρισκε, αφού, όπως διευκρίνισε ο εκπρόσωπος του Οδυσσέα, ο κ. Πετρίδης, αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μεγάλο πρόβλημα αφού ποτέ δεν τηρούν τις προδιαγραφές και κάνουν γενικά της κκελλές τους με αποτέλεσμα ο Οδυσσέας να τους τιμωρεί.

Το κώλυμα

Έχουν πολλοί ράμματα για τη γούνα του κύριου Οδυσσέα, πάντως. Ο άνθρωπος είναι όντως πολυμήχανος. Διορίστηκε Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας αλλά αυτός την είδε κυβερνήτης, οπότε μπήκε στη σπηλιά της Κυπριακής Δημοκρατίας τύφλωσε τον Πολύφημο Αναστασιάδη και ανέλαβε να κυβερνά αυτός τα γίδια. Δουλειά του με βάση το Σύνταγμα είναι να ελέγχει αν το δημόσιο χρήμα, δηλαδή τα λεφτά που πληρώνουν τα γίδια υπό μορφή φόρων ξοδεύονται σωστά. Δηλαδή αν τα χρήματα που αποφασίστηκε να δοθούν για την κατασκευή ενός δρόμου, ενός νοσοκομείου, ενός σχολείου ξοδεύτηκαν με το σωστό τρόπο κι αν είχαμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να αποφασίζει αν θα γίνει ένας δρόμος όπως έκανε στην περίπτωση του δρόμου Πάφου - Πόλης. Δεν μπορεί να λέει στις πρυτανικές αρχές του ΤΕΠΑΚ ή του Πανεπιστημίου Κύπρου τι έργα πρέπει να κάνουν και ποια όχι. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να αποφασίζει πώς, πόσο και πότε θα λειτουργούν τα διάφορα ΧΥΤΥ της χώρας.

Ποιος τον λαμβάνει υπόψη;

Θα σχολιάσει κάποιος ποιος τον λαμβάνει υπόψη. Αν όντως όλα αυτά γίνονται από τον ίδιο καταχρηστικά γιατί δεν τον βάζει κάποιος στη θέση του; Στ' αλήθεια ποιος θα τον έβαζε στη θέση του μετά το 2013 όταν η Κύπρος είχε καταρρεύσει οικονομικά με τα κουρέματα και τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα Αναστασιάδη; Πολλοί μάλιστα λένε και ίσως έχουν κάποιο δίκιο: Ήταν προτιμότερο να αφεθεί ο Αναστασιάδης να αλωνίζει ή να παρέμβει ο Οδυσσέας έστω με τις εμμονές του;

Μαζί με τον τότε Γενικό Εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη έστησαν έναν άτυπο αλλά πανίσχυρο μηχανισμό ο οποίος σε μεγάλο βαθμό κατεύθυνε αν δεν υποκατέστησε στη λήψη αποφάσεων την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Στην αρχή είπαμε όλοι, καλά να του κάνουν. Δεν έπαυε όμως να είναι ένας καταχρηστικός μηχανισμός εν ονόματι της λεγόμενης κάθαρσης που ζητούσε ο τόπος εξ ου και τα πρώτα χρόνια της διεφθαρμένης κυβέρνησης του Νίκαρου επιβλήθηκε εύκολα. Μακάρι ο Οδυσσέας να λειτουργούσε με περισσότερη ισορροπία και λιγότερη εμπάθεια. Σήμερα θα ήταν Πρόεδρος της χώρας. Δυστυχώς, τα κουσούρια του είναι μεγαλύτερα από τις όποιες καλές προθέσεις διαθέτει. Τότε στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης Αναστασιάδη, ποιος είχε μάτια να δει καθαρά; Ποιος είχε μάτια να δει ποιους πείραζε, αλλά κυρίως ποιους δεν πείραζε ο Οδυσσέας; Ενόχλησε ποτέ κανένα φίλο του κομματικό ή και επιχειρηματία ή ακόμα τον Αρχιεπίσκοπο;

Αφέθηκε να κτίσει έναν μηχανισμό που στην πορεία πλαισιώθηκε από μια χορωδία πολιτικών και δημοσιογράφων ως άλλα παπαγαλάκια στη χορωδία του Χαρίτωνα. Σε ρόλο τενόρων κάποιοι επιφανείς. Σε τόνους φάλτσο μινόρε η Ειρήνη Χαραλαμπίδου. Σε τσιριλιά μαντζόρε ο Ζαχαρίας Κουλίας. Στο ταμπούρλο ο Γιώργος Καλλινίκου. Όλοι οι υπόλοιποι κάναμε σεκόντο. Όλα θύμιζαν τη λευκή τρομοκρατία των Κουλάκων. Όλοι σε μια προσπάθεια να σώσουμε την Κύπρο από τους καταπατητές.

Το κατεστημένο

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ το ζητούμενο ήταν ποιοι θα πάρουν και ποιοι θα χάσουν. Ποιες προσφορές θα κατακυρώνονταν σε ποιους και ποιοι θα έκοβαν έξω. Η διαφθορά ήταν τόσο διάχυτη σε σημεία που οι δημόσιες σκυλομαχίες του παρελθόντος δεν μπορούσαν να επαναληφθούν. Η τελευταία δημόσια σκυλομαχία δόθηκε για τον έλεγχο της Τράπεζας Κύπρου μετά την κατάρρευση της οικονομίας με θύμα τον Πανίκο Δημητριάδη. Στη συνέχεια δεν τους έπαιρνε. Κάποιος ή κάποιοι υπεράνω έπρεπε να σκρινάρουν τα πάντα, να σταθμίζουν τα πράγματα και στη συνέχεια να βάζουν τα παπαγαλάκια να μιλούν για σήψη και διαφθορά. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης (άθελά του;) ήταν και αυτός μέρος του παιχνιδιού. Κανένας δεν μπήκε στη φυλακή εξαιτίας των καταγγελιών του. Απεναντίας ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε στην πραγματικότητα υποβάθμισε τον θεσμό που κλήθηκε να υπηρετήσει. Καλόν λοιπόν θα ήταν το Ανώτατο να τον στείλει σπίτι του. Καλόν θα ήταν και το δίδυμο της Νομικής Υπηρεσίας να πάει και αυτό σπίτι του. Καλόν θα ήταν και οι δύο θεσμοί να μεταρρυθμιστούν για να γίνουν σύγχρονοι. Καλόν θα ήταν να αλλάξει και το Σύνταγμά μας, μέσω του οποίου εκλέγεται ένας Πρόεδρος αυτοκράτορας, ο οποίος διορίζει θεσμούς που λειτουργούν ως ολιγάρχες. Η αντιπαράθεση Οδυσσέα - Νομικής Υπηρεσίας θυμίζει μάχες εξουσίας και όχι ουσίας. Καιρός να γίνουμε λίγο καλύτεροι.