Κρίσιμες οι στιγμές

Το μεταναστευτικό βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο αφού είναι πλέον ξεκάθαρο ότι χωρίς την περαιτέρω στήριξη του Λιβάνου, για να μπορεί η χώρα να συγκρατεί στην επικράτειά της τις μεταναστευτικές ροές, το πρόβλημα θα συνεχίσει να εντείνεται με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για τους ίδιους τους μετανάστες, οι οποίοι παίζουν τη ζωή τους κορώνα – γράμματα μέσα στα σαπιοκάραβα (θυμίζουμε τον μικρό Σαΐφ που πέθανε καθοδόν προς την Κύπρο το προηγούμενο διάστημα), όσο και για τις χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή υποδοχής και δέχονται απίστευτες πιέσεις, μεγαλύτερες των δυνατοτήτων τους, όπως είναι η Κύπρος.

Υπέρ της περαιτέρω στήριξης του Λιβάνου από την ΕΕ τάσσεται και η Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ η Κομισιόν ανακοίνωσε νέο πακέτο στήριξης της Βηρυτού εντός του 2024, με την προϋπόθεση ότι θα συνδεθεί η βοήθεια προς τον Λίβανο με την υποχρέωση της χώρας να συγκρατεί στο έδαφός της τις μεταναστευτικές ροές, που αυξάνονται και λόγω του πολέμου στη Γάζα.

Φαίνεται λοιπόν ότι ο Λίβανος δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει μόνος του καθώς η χώρα, στην οποία επικρατεί οικονομική και πολιτική αστάθεια, φιλοξενεί ήδη πάνω από 2 εκατ. πρόσφυγες. Τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις σε περίπτωση κατάρρευσης του Λιβάνου κρούει εδώ και μήνες ο υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ιωάννου, την ώρα που και ο ίδιος ο Λίβανος ξεκαθαρίζει ότι άγγιξε το όριο των δυνατοτήτων του.

Εκμετάλλευση

Αναδεικνύεται την ίδια ώρα άλλη μια παράμετρος που αφορά την κεφαλαιοποίηση και εκμετάλλευση του μεταναστευτικού ζητήματος. Η κατάσταση, όπως εξελίσσεται, είναι εξαιρετικά δύσκολη και κρίσιμη και ως εκ τούτου χρήζει ορθών χειρισμών ώστε να μην γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαϊκιστές που κεφαλαιοποιούν το πρόβλημα προς όφελός τους, αξιοποιώντας τη δικαιολογημένη ανησυχία των πολιτών, χωρίς όμως να έχουν να προτείνουν οτιδήποτε ή προτείνοντας λύσεις-μπούμερανγκ.

Είναι σε αυτό το πλαίσιο εξαιρετικά σημαντικές οι διευκρινίσεις στις οποίες προέβη το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο διαμηνύει ότι «θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η θάλασσα δεν είναι φυσικό σύνορο που μπορούμε να κλείσουμε με τεχνητά μέσα για να αποτρέψουμε τις βάρκες από το να εισέρχονται στα χωρικά μας ύδατα».

Συνεπώς, υπάρχουν δύο επιλογές: Η μια είναι η λαϊκίστικη που καταλήγει πάντα μπούμερανγκ. Η άλλη είναι η ορθολογιστική, που μπορεί να δώσει λύσεις στο πρόβλημα, δεδομένου ότι θα επιδειχθεί καλή θέληση τόσο από πλευράς ΕΕ όσο και από πλευράς Λιβάνου.