Σε λιγότερο από 15 μέρες ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης θα συμπληρώσει έναν ολόκληρο χρόνο στο τιμόνι της διακυβέρνησης του τόπου και ετοιμάζει, όπως προανήγγειλε, συνέντευξη Τύπου για να μας παρουσιάσει τα πεπραγμένα του και να μας επεξηγήσει τα επιτεύγματά του, που θεωρεί πως δεν βλέπουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε.
Δεν θα ασχοληθούμε με τα επιτεύγματά του στην εσωτερική διακυβέρνηση. Αυτά άλλωστε τα βιώνει καθημερινά και τα αισθάνεται στο πετσί του ο λαός και μπορεί να κρίνει.
Θα τον ρωτήσουμε όμως από σήμερα τι έχει πράξει όλον αυτό τον χρόνο και τι θα μας πει για το Κυπριακό, που όταν διεκδικούσε την ψήφο μας το παρουσίαζε ως το ισχυρότερό του χαρτί;
Τι έγιναν όλες εκείνες οι πρωτοβουλίες που θα ξεδίπλωνε από την πρώτη μέρα για να στριμώξει την άλλη πλευρά και να την εξαναγκάσει να ξανακαθήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
Που είναι οι νέες ιδέες και τολμηρές προτάσεις του που θα τάραζαν τα λιμνάζοντα ύδατα του Κυπριακού και θα έπειθαν και την τουρκική πλευρά αλλά και τη διεθνή κοινότητα ότι αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι όχι μόνο για να καθήσουμε σε έναν ειλικρινή διάλογο αλλά και να φτάσουμε στο τέλος;
Πού είναι ο διάλογος που θα εγκαινίαζε με εκπροσώπους της τουρκοκυπριακής κοινότητας και τα γενναία ανοίγματά του προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας;
Τι έγιναν και πού βρίσκεται η στρατιά των ξένων προσωπικοτήτων που είχε έτοιμους για να ασκήσουν το βάρος και την επιρροή τους για να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες;
Πού είναι η διασύνδεση των ευρωτουρκικών και ελλαδοτουρκικών με το Κυπριακό που θα επιτύγχανε;
Πού είναι η συλλογική διαχείριση του Κυπριακού και η ουσιαστική ενεργοποίηση και αξιοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου που υποσχόταν;
Από όλα αυτά στον έναν ήδη χρόνο που έχει την απόλυτη διαχείριση του Κυπριακού, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης κατόρθωσε το απόλυτο τίποτα.
Και ας μην μας παρουσιάσει αύριο ως επιτυχία του τον διορισμό της απεσταλμένης του ΓΓ, γιατί ούτε αυτός αποτελεί προσωπικό του επίτευγμα ούτε όμως και αποτελεί ουσιαστική εξέλιξη, αφού σημασία δεν έχει αυτός καθαυτός ο διορισμός αλλά το πού θα οδηγήσει και καταλήξει αυτός. Γιατί η κ. Ολγκίν αναμένει να διαπιστώσει ουσιαστική διαφοροποίηση στη στάση και των δύο πλευρών αλλά και πραγματική θέληση για επανέναρξη του διαλόγου και αν δεν το διαπιστώσει αυτό, σύντομα θα μας πει αντίο. Και δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι τα αρνητικά μηνύματα που λαμβάνει στις έως τώρα επαφές της είναι μόνο από την πλευρά του Ερσίν Τατάρ.
Ούτε φυσικά να επικαλεστεί αύριο ο Πρόεδρος τα περιβόητα μέτρα του προς τους Τουρκοκύπριους γιατί και αυτά εξελίχθηκαν υπό τον φόβο των συγκυβερνώντων του, σε ένα ακόμα φιάσκο γι’ αυτόν.
Το συμπέρασμα δυστυχώς είναι ότι πέρασε ένας ακόμα χρόνος χωρίς καμία πρόοδο και ουσιαστική διαφοροποίηση στο Κυπριακό. Και αυτό το χρεώνεται φυσικά ο Πρόεδρος, αλλά το πληρώνει ο τόπος και ο λαός που βλέπει άλλον έναν Πρόεδρο να ροκανίζει απλά τον χρόνο και να βολεύεται με τη στασιμότητα, για να μην σπαταλήσει πολιτικό κεφάλαιο...
