Μια κίνηση για το Κυπριακό

Βλέποντας κανείς τον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου διακρίνει την Κύπρο στο μέσο, σε ένα στρατηγικό σημείο. Άρα, και με αυξημένη γεωπολιτική σημασία. Αυτά σε όρους γεωγραφίας. Αν κοιτάξουμε τον χάρτη από μεγαλύτερη απόσταση, ο παίκτης - κλειδί είναι η Τουρκία.

Η στάση του Ταγίπ Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, με σημείο καμπής το αποτυχημένο πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016, απομάκρυναν την Τουρκία από τη Δύση και έφεραν προστριβές με τις ΗΠΑ. Το ίδιο διάστημα η απομάκρυνση της Τουρκίας ενίσχυσε τον ρόλο της Ελλάδας και η Κύπρος δημιούργησε μια στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ.

Δεν πρέπει, όμως, να έχουμε ψευδαισθήσεις. Καλλιεργήθηκε, κακώς, η προσδοκία απομόνωσης της Τουρκίας. Τα προσκόμματα που έφερε η Τουρκία στην ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ έδωσαν πρόσθετα επιχειρήματα στην άποψη ότι Δύση θα πάψει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως ένα αναγκαίο κακομαθημένο παιδί.

Πρόκειται για μια αφελή προσέγγιση που διαψεύδεται πανηγυρικά. Στον αμερικανικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Deseret News, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Τζεφ Μπλέικ, αναλύει το γιατί μια ισχυρή σχέση με την Τουρκία είναι προς το συμφέρον της Αμερικής. Αναφέρεται στην ιδιαίτερη γεωγραφική θέση της Τουρκίας, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, αλλά και ανάμεσα σε δύο ανοικτούς πολέμους, στην Ουκρανία και τη Γάζα. Αυτή η ιδιαίτερη γεωγραφία, κατά τον Αμερικανό πρέσβη, είναι ο λόγος που το Κογκρέσο ενέκρινε τα μαχητικά F16 για την Τουρκία καθώς αποτελεί, όπως λέει, μια δέσμευση διμερούς συνεργασίας, αλλά και βελτιώνει την ικανότητα συμμετοχής της Τουρκίας στη συλλογική ασφάλεια του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία, γράφει ο Αμερικανός αξιωματούχος, είναι ένας απαραίτητος σύμμαχος για τις ΗΠΑ.

Βλέπουμε το Ερντογάν να μην εφαρμόζει τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε ότι τηρεί τη Σύμβαση του Μοντρέ αποτρέποντας σε ρωσικά πολεμικά πλοία τη διέλευση στη Μαύρη Θάλασσα.

Η επαναπροσέγγιση Δύσης - Τουρκίας είναι ένα γεγονός που πρέπει να τη λάβουμε υπόψη στην ανάλυσή μας για τις γεωπολιτικές δυναμικές στην Ανατολική Μεσόγειο. Το όλο περιβάλλον δεν είναι κατ΄ανάγκη αρνητικό για την υπόθεση της Κύπρου.

Θα συνεχίσουμε να ακούμε ωραία λόγια -όπως από τον Πρόεδρο της Γερμανίας- αλλά και πάλι δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Ο διεθνής παράγοντας θέλει μια κίνηση - ορόσημο από την πλευρά μας για να σηκώσει το τηλέφωνο και να πει στον Ερντογάν ότι τώρα, που τα ξαναβρίσκουμε, ήρθε η ώρα να λυθεί το Κυπριακό.

Και τα τελευταία μέτρα υπέρ των Τουρκοκυπρίων δεν αποτελούν μια κίνηση ανατροπής.