Ανατολίτικα παιχνίδια

Τι συνέβη και ενθουσιαστήκατε ξαφνικά; Μήπως επειδή μίλησε γλυκά με τον Μητσοτάκη στην Αθήνα ο Ταγίπ Έρντογαν; Μήπως επειδή προσκάλεσε στην Άγκυρα τον Χριστοδουλίδη φεύγοντας; Αυτά είναι σημάδια για εσάς; Ξέρω ότι όλοι χρειαζόμαστε ελπίδα διότι δεν κουνιέται φύλλο. Αν φυσήξει έστω και λίγο, το αρπάζουμε αμέσως στον αέρα. Ύστερα, τι έγινε; Ο Ταγίπ Έρντογαν κάλεσε εσπευσμένα στην Κωνσταντινούπολη τον Ερσίν Τατάρ και τον Ουνάλ Ουστέλ. Ελάτε αμέσως, τους είπε. Έστειλε και αεροπλάνο. Εκείνοι λένε «εμείς το ζητήσαμε και πήγαμε», όμως εσείς δεν τους πιστέψατε, έτσι δεν είναι; Ακόμα και τα κοράκια στην Αμμόχωστο δεν τους πίστεψαν. Ο δούλος δεν ρωτάει «να έρθω;» Πηγαίνει αν του πει έλα ο αφέντης του. Πηγαίνει πετώντας. Ε, εσείς το θεωρήσατε ως σημάδι αυτό. Και μόνο που δεν είπατε μπράβο στον κύριο Ταγίπ. Τι είπατε; Ο κύριος Ταγίπ είπε «μαζέψου» στον Ερσίν; Δηλαδή του τράβηξε το αφτί; Του είπε μην μιλάς δεξιά και αριστερά; Του είπε μην βγάζεις φωτογραφίες με τον κάθε τυχόντα; Τον συμβούλευσε; Τι θέλετε να πείτε; Δεν είναι ικανοποιημένος από την πορεία των πραγμάτων η αυτού εξοχότητα ο Ταγίπ; Δεν μπορεί να εφαρμόσει εντάξει τις οδηγίες ο καημένος ο Ερσίν; Όχι κύριε, όχι. Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος;  Εκατό φορές την ημέρα λέει «δύο ίσα κυρίαρχα κράτη». Λέει «η μητέρα πατρίδα μας είναι στο πλευρό μας». Εκφράζει ευγνωμοσύνη. Τι άλλο να πει;

Όμως, δεν είναι εκείνο το ζήτημα. Είναι φανερό ότι ακόμα δεν μάθατε τον Ταγίπ Έρντογαν. Έρχεται πρώτος στον κόσμο στο να γλείφει εκεί που έχει φτύσει. Σύμφωνα με εκείνους που εξετάζουν λεπτομερώς το θέμα, είναι και αυτή ανατολίτικη πονηριά. Ως γνωστόν, διορίστηκε η νέα ειδική απεσταλμένη του Γκουτέρρες στο νησί. Ιδού, αυτό είναι το όλο ζήτημα. Τι θα κάνει ο νέος μας άγγελος Μαρία Αγγέλα; Αφότου αρχίσει τα νέα της καθήκοντα επισήμως τον Ιανουάριο, θα πάει λίγο στον Χριστοδουλίδη και λίγο στον Τατάρ. Θα προσπαθήσει να βρει τη μέση οδό. Θα πάει και θα έρθει ανάμεσα στον νότο και στον βορρά για να στήσει ξανά το τραπέζι των διαπραγματεύσεων που έχει τιναχτεί στον αέρα εδώ και τόσα χρόνια. Όμως, είναι δύσκολο το έργο της. Πολύ δύσκολο. Δεν τα κατάφερε ακόμα και ο διάσημος Άλβαρο ντε Σότο με την πορτοκαλί γραβάτα και την πορτοκαλί πένα και θα τα καταφέρει αυτή; Από το 1963, η Κύπρος έγινε σκουπιδότοπος μεσολαβητών. Πόσα παλικάρια πέρασαν από εδώ που έκαναν χειραψία ενώνοντας τα χέρια τους πάνω από τα χέρια των ηγετών; Το αρχείο μας είναι γεμάτο με αυτές τις φωτογραφίες. Ας είναι να υπάρχει και μια Αγγέλα. Θα κάνουμε και εμείς γιορτή την ημέρα που θα στηθεί ξανά το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Θα φυτέψουμε δενδρύλλια ελιάς στη νεκρή ζώνη. Είναι συνήθειά μας, ενθαρρύνουμε τους ηγέτες. Μη φοβάστε, εμπρός, λέμε. Όμως, μήπως είναι τόσο εύκολο να ενθαρρύνουμε τον δικό μας τον Ερσίν;    

Η αυτού εξοχότητα ο Ταγίπ κάλεσε τον Τατάρ κοντά του με ιδιωτικό αεροπλάνο. Δεν μπορούσε να του τα πει στο τηλέφωνο. Ύστερα θα άκουγαν τα ποταπά κοράκια και θα κουτσομπόλευαν. Το ζήτημα είναι το εξής: Η Τουρκία δεν έχει εγκαταλείψει το γινάτι των «δύο ίσων κυρίαρχων κρατών». Και γι’ αυτό δεν θέλει να στηθεί το τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς να γίνει αποδεχτό αυτό. Όμως, επειδή δεν θέλει να αναλάβει και την ευθύνη, θα βάλει τον Τατάρ να το πει αυτό. Θα ενεργήσει ωσάν να μην είναι αυτή ο διευθυντής της ορχήστρας. «Δεν αποφασίζω εγώ, οι Τουρκοκύπριοι αποφασίζουν», θα πει. Γι’ αυτό του είπε έλα στην Άγκυρα. Πέταξε την μπάλα στη δική του αγκαλιά. Ο καημένος ο Ερσίν ήταν αστέρι στα αγγλικά γήπεδα. Όμως, ιδού που εδώ δεν μπόρεσε να πιάσει ακόμα και μια κεφαλιά. Μόλις επέστρεψε από την Κωνσταντινούπολη, άρχισε να εφαρμόζει την στρατηγική της Άγκυρας. Έστειλε ένα μήνυμα προς την Μαρία Αγγέλα με τα πουλιά. «Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις χωρίς την αναγνώριση της ΤΔΒΚ», είπε. Προτού πιάσει δουλειά η Αγγέλα. Προτού καν στηθεί το τραπέζι. Τίναξε το τραπέζι στον αέρα. Του έδωσε το φιτίλι ο Ταγίπ. Εκείνος απλώς άναψε τη φωτιά. Στα βυζαντινά παλάτια δεν τα έχαβαν αυτά, μήπως τα χάβουν στα οθωμανικά παλάτια;