Το έχω ξαναγράψει, ναι. Τον Σεπτέμβριο, η καθιερωμένη μαγνητική τομογραφία στην οποία είχα υποβληθεί για τον τυπικό έλεγχο τυχόν εξέλιξης της Πολλαπλής Σκλήρυνσης, έδειξε ακριβώς αυτό το οποίο απευχόμασταν. Δεν θα επανέλθω σ’ αυτό το θέμα, άλλωστε δεν κλαίγομαι για το ότι μού κτύπησε την πόρτα ένα αυτοάνοσο νόσημα. Ούτε και θέλω να κουράζω όσους θα διαβάσουν αυτή τη στήλη επαναλαμβάνοντας την πρόσφατη ιστορία, αφού το σίριαλ της απόφασής μας για αλλαγή φαρμακευτικής αγωγής είχε -και θα έχει, προβλέπω- πολλά ακόμα επεισόδια. Το μπέρδεμα με τις διαδικασίες και τη γραφειοκρατία δεν έχει τελειωμό και ελπίζω ότι, με την παράθεση της μέχρι σήμερα εμπειρίας μου, κάποιοι θα ταυτιστούν και, ίσως, με κάποιο τρόπο, κάποιοι θα ευαισθητοποιηθούν, μπας και πάψουν οι χρόνιοι ασθενείς σε αυτό τον τόπο να υποβάλλονται σε μεγαλύτερη ταλαιπωρία από αυτήν που ήδη βιώνουν.
Το ιατροσυμβούλιο το περάσαμε. Έδωσα το «παρών» μου, πήρα την έγκριση και αυτό, όσο κι αν το επέκρινα ως διαδικασία, ήταν το εύκολο μέρος της νέας διαδρομής, όπως φαίνεται. Διότι, μετά την έγκριση, κλήθηκα από τον γιατρό μου αμέσως για να πάρω όλες τις απαραίτητες συμβουλές εκ μέρους του και την καθοδήγηση για τα επόμενα βήματα. Πέρασαν δύο εβδομάδες ταλαιπωρίας, καθώς έπρεπε να υποβληθώ σε ένα σωρό αναλύσεις, καρδιολογικές εξετάσεις και εμβολιασμό για COVID-19, γρίπη και πνευμονιόκοκκο, καθώς, ως χρόνιος ασθενής με ανοσοκαταστολή, σχεδόν μου επιβάλλεται (με την καλή έννοια). Οι πρώτες αναλύσεις έγιναν, όπως και η επίσκεψη στον καρδιολόγο, και τώρα εκκρεμεί ακόμα μια ανάλυση. Μεγαλύτερη κλίση, ωστόσο, στον ήδη ανηφορικό δρόμο, δίνει ο εμβολιασμός, ο οποίος στο μυαλό μου, αρχικά, φάνταζε ως το εύκολο μέρος της διαδρομής. Κι αυτό, σε συνδυασμό με τη διακοπή της θεραπείας που λάμβανα μέχρι πρότινος…
Με το που έλαβα την έγκριση για τη νέα θεραπεία, η συνταγή που είχε καταχωρίσει ο ιατρός μου και αφορούσε την προηγούμενη φαρμακευτική αγωγή, μπλοκαρίστηκε αυτόματα στην πλατφόρμα του ΓεΣΥ. Ωστόσο, μέχρι την έναρξη της νέας αγωγής, πρέπει να περάσω από Συμπληγάδες: όλες τις αναλύσεις και εξετάσεις που έχω προαναφέρει και τους εμβολιασμούς οι οποίοι δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Δηλαδή, το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου πρέπει να παραγγελθεί από τον προσωπικό ιατρό, ενώ αυτά για COVID-19 και γρίπη μπορώ να τα κάνω σε ένα walk-in εμβολιαστικό κέντρο. Ωστόσο, μου έχουν γίνει συστάσεις να πάρω και τα τρία εμβόλια σε μια ημέρα, ώστε να «βγάλουν» τις παρενέργειές τους όλα μαζί και να λήξει το θέμα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, μπορώ να πάρω τα δύο εμβόλια και μετά από δύο εβδομάδες εκείνο του πνευμονιόκοκκου.
Όποιο σενάριο κι αν επιλέξω, το αποτέλεσμα θα είναι ένα: ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ η έναρξη της νέας θεραπείας σε έναν ασθενή ο οποίος τη χρειάζεται…
Το ερώτημα είναι το εξής: ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας θα μπορούσε να αναθεωρήσει τις διαδικασίες του, οι οποίες έχουν μπλοκάρει τη μοναδική ασπίδα προστασίας που είχα μέχρι σήμερα;
