Τα πολιτικά και οικονομικά οφέλη της κατάργησης της Εθνοφρουράς

«Αν ένας ηλίθιος σου λέει την ίδια ιστορία κάθε μέρα για έναν χρόνο, στο τέλος θα καταλήξεις να την πιστέψεις».

Horace Man (1796-1886), Aμερικανός λόγιος και πολιτικός

Κυκλοφορεί ευρέως μια δοξασία. Ότι επειδή η Κύπρος είναι ημικατεχόμενη δεν μπορεί να επιβιώσουμε χωρίς την αμυντική θωράκιση. Ότι οι πελώριες για τη λιλιπούτεια κυπριακή οικονομία αμυντικές δαπάνες είναι εκ των ων ουκ άνευ για να αναχαιτίσουμε μια τυχόν επέλαση των τουρκικών στρατευμάτων στη νότια Κύπρο. Ότι καλώς διαθέτουμε μια αποτρεπτική δύναμη (τι ευφημισμός!). Εν ολίγοις, η Τουρκία δεν τολμά να προσπαθήσει να καταλάβει όλη την Κύπρο λόγω της στρατιωτικής μας ισχύος. Το δράμα είναι ότι υπάρχει ένας γαλαξίας αυτόκλητων σχολιαστών στα ΜΜΕ και ΜΚΔ που στο όνομα αυτής της αντίληψης είναι πανέτοιμοι να καταγγείλουν ως μειοδοτικές τις όποιες αποκλίνουσες φωνές.

Αυτό που ξεχνούν ή αγνοούν πολλοί Κύπριοι είναι ότι το τεράστιο στρατιωτικό χάσμα που υπάρχει μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας δεν μπορεί να γεφυρωθεί όσο μεγάλες κι αν είναι οι δαπάνες μας για την άμυνά μας. Φέτος αυτές οι δαπάνες θα φθάσουν τα 570 εκατομμύρια ευρώ. Όμως σ' αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν και τα χαμένα για 14 μήνες εισοδήματα των 9.500 στρατιωτών μας που υπολογίζονται σε περίπου 150 εκατομμύρια - άρα το συνολικό κόστος της ΕΦ είναι περίπου 720 εκατομμύρια που είναι ένα κολοσσιαίο ποσό για την Κύπρο. Πεταμένα λεφτά; Δυστυχώς, ναι!

Όπως έκανα νύξη και πιο πάνω, με τους πόρους που διαθέτουμε δεν θα μπορούσαμε ποτέ να είμαστε σε θέση να αποκρούσουμε μια επίθεση από την Τουρκία. Και πώς θα μπορούσαμε αφού δεν διαθέτουμε ούτε Ναυτικό ούτε Αεροπορία; Όσον αφορά τον Στρατό Ξηράς, η Τουρκία έχει στη νήσο τριπλάσιους στρατιώτες από τους δικούς μας - 35.000 και με την επιστράτευση μπορεί να έχει 3,3 εκατομμύρια, δηλαδή τετραπλάσιο του πληθυσμού μας. Η ρομαντική ιστορία της Αγίας Γραφής όπου ο Δαβίδ κατατρόπωσε τον Γολιάθ δεν μπορεί να επαναληφθεί τον 21ο αιώνα. Για να λέμε, λοιπόν, τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, αφ' ης στιγμής δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς του κόσμου γιατί σπαταλάμε τόσα λεφτά - λεφτά που χρειάζονται άλλοι τομείς, όπως της υγείας και της εκπαίδευσης; Μήπως σ' αυτό τον παραλογισμό κυριαρχεί, όπως ψιθυρίζεται, το συμφέρον των μιζαδόρων οι οποίοι έχουν τα πλοκάμια τους στα ΜΜΕ και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη; Πρόθεσή μου δεν είναι να ενσπείρω απαισιοδοξία ή ηττοπάθεια αλλά ορθολογισμό. Μόνο αν οπλιστούμε με ορθολογισμό -κι όχι με συναισθηματισμούς, με λαϊκισμούς, με πατριωτικές κορώνες, με σοβινισμό, με προγονολατρεία- θα μπορούμε να ζυγίσουμε με εχεφροσύνη τα υπέρ και κατά της ύπαρξης της Εθνοφρουράς και να πάρουμε αποφάσεις για το εθνικό συμφέρον.

Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο (γελοίο) σκεπτικό: ότι, δηλαδή, αν καθυστερήσουμε την επέλαση των τουρκικών στρατευμάτων θα έρθουν σε βοήθεια κάποιες άλλες δυνάμεις οπόταν θα δημιουργούσαμε ένα κοινό μέτωπο εναντίον των Τούρκων! Εγώ τουλάχιστο δεν μπορώ να φανταστώ ποια χώρα θα μας βοηθούσε στρατιωτικά πλην της Ελλάδας. Όμως, άλλο η προθυμία κι άλλο η ικανότητα. Αν το θέατρο του πολέμου είναι στην Κύπρο που κείται τόσο κοντά στην Τουρκία, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα να προβλεφθεί η έκβαση του πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας. Επιπλέον, μια τυχόν σύρραξη μεταξύ αυτών των δύο χωρών ενδεχομένως να κλιμακωθεί και να θέσει σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Αυτοί που προβάλλουν αυτό το επιχείρημα, έχουν αναλογιστεί επίσης την καταστροφή που θα πλήξει την Κύπρο; Ότι η Κύπρος μπορεί να έχει τις ίδιες εφιαλτικές εμπειρίες όπως και η Γάζα; Τι θα γίνει αν οι τουρκικές δυνάμεις βομβαρδίζουν αδιάκριτα την Κύπρο όπως κάνουν οι Ισραηλινοί στη Γάζα παρά τις εκκλήσεις από όλο τον κόσμο να σταματήσει η σφαγή αμάχων;

Εν κατακλείδι, οι λόγοι που ο τουρκικός στρατός δεν προχωρά να καταλάβει όλη την Κύπρο είναι πολιτικοί κι όχι στρατιωτικοί. Όσα λεφτά κι αν ξοδέψουμε δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε αποτρεπτική δύναμη. Γι' αυτό είναι πεταμένα λεφτά. Αν ποτέ αποφασίσουμε να φέρουμε όπλα που να απειλούν πράγματι την Τουρκία, η τελευταία διαθέτει τη στρατιωτική ισχύ να ματαιώσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως έγινε με τους S-300 που τελικά δαπανήσαμε $400 εκατομμύρια για να σκουριάζουν αυτά τα αντιαεροπορικά τώρα στην Κρήτη. Αυτό που χρειάζεται η Εθνοφρουρά δεν είναι «αναδιάρθρωση» αλλά η κατάργησή της ή, τουλάχιστον, η δραστική μείωσή της σε ένα επαγγελματικό σώμα ολίγων εκατοντάδων ανδρών για ενίσχυση της πράσινης γραμμής.

Η αλήθεια εν συνόψει είναι ότι θα αποκομίζαμε τεράστια οικονομικά οφέλη με την κατάργηση της ΕΦ. Θα διαπιστώναμε μια σημαντική άνοδο του ηθικού των νοικοκυριών και επιχειρηματιών που επηρεάζουν την κατανάλωση και τις επενδύσεις αντίστοιχα, που είναι βασικοί συντελεστές για περαιτέρω ανάπτυξη. Επιπλέον, θα καρπωνόμαστε και πολιτικά οφέλη. Μια τέτοια ενέργεια θα επικροτούσε η διεθνής κοινή γνώμη και τότε πραγματικά θα ασκείτο πίεση στην Τουρκία για απομάκρυνση των στρατευμάτων της, που έτσι κι αλλιώς, δεν θα είχαν σκοπό παραμονής στην Κύπρο εκτός, ίσως, από ένα μικρό ποσοστό των παρόντων στρατευμάτων για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων. Η φωνή μας στην ΕΕ και τα ΗΕ θα ήταν πιο δυνατή και θα «ξυπνούσε» το ενδιαφέρον των ΗΕ για τη λύση του Κυπριακού. Όσο παράδοξο κι αν ηχεί, θα ήμασταν περισσότερο ασφαλείς χωρίς τους πολυδάπανους εξοπλισμούς!

*Οικονομολόγος, κοινωνικός επιστήμονας