Με ελπίδες για μια νέα αρχή με τον «Προδρομισμό» ριγμένο στον Καιάδα και με μια νέα υπουργό Παιδείας που μέχρι τώρα άφησε καλές εντυπώσεις, να 'μαστε πάλι εδώ για μια νέα σχολική χρονιά με το «σύνδρομο του Σεπτέμβρη» να χτυπά ξανά όπως κάθε χρόνο με προβλήματα όπως αλφαβητισμός, αποκλίνουσες συμπεριφορές, εξετάσεις τετραμήνων, αξιολόγηση εκπαιδευτικών, ολοήμερο και πάει λέγοντας. Σεπτέμβρης και πάλι. Σεπτέμβρης, συνειρμικά συνδεδεμένος με την αρχή ενός σχολικού έτους. Διακοπές τέλος. Μαθητές και καθηγητές πίσω στα θρανία και στην έδρα για ένα νέο ξεκίνημα. Το ζητούμενο όμως είναι τι είδους ξεκίνημα και τι είδους αρχή πρέπει να κάνουμε τούτο τον Σεπτέμβρη.
Είναι γεγονός πως κάθε αρχή της νέας χρονιάς πολλοί επιστρέφουν στην «καταραμένη» ρουτίνα βαριεστημένοι, μετά από ονειρεμένες διακοπές, άλλοι αδικημένοι από βαθμολογίες και προαγωγές ή μεταθέσεις, άλλοι απαισιόδοξοι για αλλαγές που δεν έγιναν, πάρα πολλοί άλλοι προκατειλημμένοι για αδικίες και αδιέξοδα που υπάρχουν εδώ και χρόνια χωρίς λύση και θεραπεία και άλλοι, μαθητές σίγουρα αυτήν τη φορά, σοκαρισμένοι από τη μεγάλη ανηφόρα που τους περιμένει με τον διπλό μόχθο που πρέπει να επενδύσουν σε παιδεία και παραπαιδεία με ένα μεγάλο «γιατί» στα εφηβικά τους χείλια, μια και αυτό το διπλό φορτίο σβήνει όμορφες, ξέγνοιαστες εφηβικές στιγμές που ανήκουν πλέον στη σφαίρα της φαντασίας, μια και ο χρόνος τους δεν τους επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες.
Η παιδεία είναι ανεκτίμητο αγαθό και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το μέλλον μιας χώρας στηρίζεται τα μέγιστα σ’ αυτήν, μια και η αποκλειστικότητα της εκπαίδευσης των νέων, δηλαδή της νέας γενιάς στηρίζεται στην παιδεία που τους προσφέρουμε. Ας μην ξεχνάμε τον Πλάτωνα, ο οποίος υπερτόνισε τον ρόλο της παιδείας για την ευημερία της πολιτείας. «Όσο η νέα γενιά είναι και συνεχίζει να είναι καλώς διαπαιδαγωγημένη το πολιτειακό καράβι θα είναι καλοτάξιδο. Διαφορετικά θα ήταν καλύτερα να μην μιλήσουμε για τις συνέπειες».
Είναι γι’ αυτό που φέτος τον Σεπτέμβρη πρέπει να κάνουμε μια πραγματικά καινούργια αρχή, αφήνοντας όλες τις πίκρες πίσω μας, όλες τις αδικίες, όλες τις προκαταλήψεις, για να πιστέψουμε ότι πολλά μπορούν να γίνουν κατορθωτά αν επενδύσουμε στην αλλαγή που θα 'ρθει μέσω του καθενός ξεχωριστά και όλων μαζί για μια καλύτερη παιδεία, που είναι η σπονδυλική στήλη του ταλαιπωρημένου νησιού μας. Είναι σίγουρα ο κόσμος της εκπαίδευσης κάτι το ξεχωριστό σ’ αυτόν τον τόπο και ας βάλλεται δικαίως ή αδίκως από παντού. Είναι γι’ αυτό που όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί και μαθητές σαν μια γροθιά, πρέπει να θέσουμε τους στόχους μας και με επαγγελματική ευσυνειδησία και με θέληση μέσα στο πλαίσιο, σίγουρα των δυνάμεων του ο καθένας μας, να πολεμήσει για την επίτευξη αυτών των στόχων. Ας αφήσουμε πίσω μας μοιρολατρία και ωχαδελφισμό στο πιο πολύτιμο κομμάτι της πατρίδας μας, την παιδεία, που είναι παλμός ζωής και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον της Κύπρου μας.
* ΒΑ, ΜΑ, PhD, πρώην επιθεωρητή και πρώτου λειτουργού Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
