«Η Παναγία, η οποία συχνά αναφέρεται με το πραγματικό της όνομα Μαρία (Αραμαϊκά, Εβραϊκά: מרים, Μαριάμ) αλλά και ως Παρθένος Μαρία ή Θεοτόκος, καταγόταν από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη είναι η μητέρα του Ιησού Χριστού. Οι μουσουλμάνοι αναφέρονται στο πρόσωπό της επίσης αποκαλώντας την Παρθένο Μαρία, αλλά και χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό Σαϊντά που σημαίνει Κυρία». (Πηγή: Βικιπαίδεια).
Έστω και λίγα θρησκευτικά να ξέρεις, θα θυμηθείς πως η Παναγία είναι βασικά η μητέρα όλων (αν και η ίδια η Παναγία έχει για μητέρα την Αγία Άννα που ήταν στείρα, γι' αυτό και προστατεύει τα άτεκνα ζευγάρια)… Σε όλες τις θρησκείες οι θεοί έχουν μια μάνα. Από τις αρχαιότερες μέχρι σήμερα.
Η μητέρα του Δία, ας πούμε, ήταν η Ρέα, του Βούδα η Μάγια. Στο Κοράνι οι μουσουλμάνοι μνημονεύουν την Παναγία αφού πιστεύουν ότι ήρθε από τον οίκο Αμράν. Η Παναγία είναι πανταχού παρούσα όπως τον Θεό. Γι’ αυτό την επικαλούμαστε όποτε έχουμε ένα πρόβλημα, ας πούμε όταν κρεπάρει το λάστιχο του αυτοκινήτου λέμε «Παναΐα μου». Αφού είναι πανταχού παρούσα, δεν μπορείς να την εντοπίσεις μόνο σε έναν χώρο. Βρίσκεται στις καντίνες του ΓΣΠ, μέσα στα υπουργεία, στο Μακένζι, στην πλατεία Ελευθερίας και στα παλιά κομμένα δέντρα της. Βρίσκεται επίσης μέσα στο χρηματιστήριο, στο σπίτι του Προέδρου πάνω στο κομοδίνο του. Ο πρώην Πρόεδρος έχει πιο πολλές Παναγίες σπίτι του. Πιστεύει, όπως όλοι οι καλοί χριστιανοί, πως όσο πιο πολλές εικόνες της Παναγίας έχεις, τόσο πιο εύκολα θα συγχωρεθείς για τις αμαρτίες σου.
Παναγίες έχουν και τα σχολεία, όλες οι δασκάλες, ο κύριος Κώστας μέσα στο BMW του, και ο κύριος Δημήτρης μέσα στο πορτοφόλι του. Την Παναγία δεν την χάνεις ποτέ. Και λίγο να σου ξεφύγει (αυτό συμβαίνει όταν κάνεις πονηρές σκέψεις), μπορείς ξαφνικά να τη φωνάξεις και να είναι δίπλα σου. Κανένας συνεπώς δεν μπορεί να βγάλει ή να βάλει την Παναγία, κάπου, σε ένα δωμάτιο ας πούμε να την κλειδώσει, ή από το φούτερ σου να την αφαιρέσεις. Ακόμα και όταν την αφαιρέσεις, η Παναγία θα είναι εκεί αόρατη όπως πάντα. Πώς συμβαίνει τότε να πιστεύουν κάποιοι πως μπορούν να αποφασίζουν -οι ίδιοι-για την Παναγία;
Μάλλον πρόκειται για περιπτώσεις ανθρώπων που τους απασχολεί περισσότερο η δημοκρατία και οι πρακτικές της και λιγότερο η μεταφυσική. Οι Κύπριοι αγαπούν την έννοια του επέκεινα. Είμαστε άλλωστε η νήσος των αγίων. Τα σχολεία μας προάγουν τον αγαθό άνθρωπο που συγχωράει και υποτάσσεται. Η γλυκύτητα του πρωινού κουδουνιού, στα απαλά αφτιά των μαθητών ακούγεται σαν ύμνος ηρεμίας και εγκαρτέρησης. Το ίδιο και στα μάτια των καθηγητών, οι μαθητές κάθε διάλειμμα είναι ένας κύκλος ανθρώπων που διαλογίζονται αδιαλείπτως. Άλλοι κρατούν κομποσκοίνια και συζητούν ήρεμα για την επόμενη εκδρομή στην Αγγελόχτιστη. Πώς μπορεί οποιοσδήποτε να αμφισβητήσει αυτά τα δώρα της φυλής μας; Των ένδοξων ανθρώπων με τα υψηλά ιδανικά που τόσο απλόχερα μας πρόσφερε η ιστορία; Πώς μπορεί κάποιος να αναρωτιέται για την αλήθεια των παραδόσεών μας; Πώς μπορεί να κοιμάται γαλήνια ο αμφισβητίας;
Με την τελική του ανακοίνωση, το Λύκειο Παλλουριώτισσας επανάφερε την ισορροπία και γύρισε η φυλή μας ήσυχα το κεφάλι από την άλλη πλευρά, για να συνεχίσει τον ύπνο της με τα χερουβίμ. Ο επόμενος αγιασμός θα κάψει με το μυρωδάτο πιτσίλισμά του και τους τελευταίους εν ζωή αμφισβητίες.
