Ποιο πλήκτρο πρέπει να πατηθεί για φίλημα;

Οι νέοι, οι οποίοι βλέπουν τους πατεράδες και τους παππούδες τους ως «παλιές κεφαλές» που δεν συμβαδίζουν με τη νέα εποχή, δεν μπορούν να τους παρουσιάσουν καλύτερους συγγραφείς από τον Τολστόι και τον Ντοστογιέφσκι. Καλύτερη μουσική από εκείνη του Μπετόβεν. Καλύτερα τραγούδια από εκείνα των Μπιτλς. Πιο θαρραλέο επαναστάτη από την επαναστατικότητα του Τσε. Έναν ηγέτη όπως τον Γκάντι. Και έναν μάστορα σκηνοθέτη όπως τον Ίγκμαρ Μπέργκμαν. Δεν μπορούν να παρουσιάσουν. Τι είναι το «παλιό κεφάλι»; Τι είναι το «νέο κεφάλι»; Βρίσκεται αντιμέτωπη μια παλιά γενιά που προέρχεται από το παιχνίδι του κρυφτού στα σοκάκια με μια γενιά που παραδόθηκε στα πλήκτρα. Πατεράδες και γιοι. Είπε το εξής ο Ντοστογιέφσκι πριν 150 χρόνια: «Αυτή η εποχή είναι ο λαμπρός καιρός των απλών ανθρώπων, είναι η εποχή των ατάλαντων, μιας γενιάς που θέλει να τα βρίσκει έτοιμα». Σαν να έχει λεχθεί για το σήμερα, έτσι δεν είναι; Δηλαδή είναι ακριβώς όπως το σήμερα η περίοδος πριν 150 χρόνια. Τότε δεν υπάρχει «παλιό» και «νέο» κεφάλι. Υπάρχουν μόνο τεχνολογικά θαύματα.   

Ναι, είμαστε στην εποχή των θαυμάτων. Γίνονται πράγματα που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ προηγουμένως. Ο κόσμος έγινε πιο μικρός χάρη σε αυτά τα θαύματα. Με ένα πλήκτρο ξεπερνούμε τους ωκεανούς. Με ένα πλήκτρο είμαστε στην άλλη άκρη του κόσμου. Και σιγά-σιγά αφήνουμε τη θέση μας στα ρομπότ. Τα ρομπότ σκουπίζουν το σπίτι. Ρομπότ μας φέρνουν το φαγητό στα εστιατόρια. Ρομπότ οδηγούν το αυτοκίνητο. Και είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα ιδρύσουν και κόμμα. Και θα κατέλθουν στις εκλογές. Θα εγκατασταθούν στα έδρανα στη Βουλή. Δεν κάνει διαφορά για εμάς εδώ. Εκείνα είναι ρομπότ. Και οι δικοί μας ρομπότ είναι.     

Λέει το εξής ο ποιητής:

«Ε εσείς που ψάχνετε τη φιλία στα πληκτρολόγια

Τη ζωή στις οθόνες…

Σε εσάς απευθύνομαι

Ποιο πλήκτρο είναι πιο αποτελεσματικό

Από ένα ζεστό γέλιο;

Ή πιο πλήκτρο μπορεί να δώσει

Την απόλαυση του ύπνου στη σκιά ενός δέντρου;

Μήπως μπορείτε να κάνετε copy-paste

Τον τρόπο που χτυπάνε τα κύματα στην ακτή;

Μήπως μπορείτε να στείλετε με μέιλ στον φίλο σας

Τον ήλιο που ζεσταίνει το μέσα σας;

Ζείτε την αγάπη με τα πλήκτρα;

Ποιο πλήκτρο πρέπει να πατήσεις για να φιληθείς;»

Να σταθούμε εδώ ακριβώς. Και να ρωτήσουμε. Ποιο πλήκτρο πρέπει να πατήσουμε για να ενώσουμε την Κύπρο; Ποιο πλήκτρο για να κάνουμε λύση; Ποιο πλήκτρο για να κάνουμε ειρήνη; Ή για να είμαστε ευτυχισμένοι; Μήπως υπάρχει ένα τέτοιο πλήκτρο για να πατήσεις στο πληκτρολόγιο; Μέσα σου υπάρχει ο φόβος του πολέμου, προσπαθείς να εμποδίσεις τις προβοκάτσιες. Ποιο πλήκτρο πρέπει να πατήσεις γι' αυτό; Μήπως μπορείς να σβήσεις όλα όσα βιώθηκαν πατώντας το πλήκτρο «Delete»;  

Ναι, αυτή η εποχή είναι ο λαμπρός καιρός των απλών ανθρώπων, όπως είπε και ο μάστορας. Η εποχή μιας γενιάς που θέλει να τα βρίσκει έτοιμα. Δεν είναι η εποχή των αισθημάτων. Δεν είναι η εποχή της γνώσης. Είναι η εποχή των ρομπότ. Ένα ρομπότ είπε λόγια για τον Ταγίπ Ερντογάν εδώ και εκεί. «Τρέξε», του λέει κάποιο άλλο, «αλλιώς θα υποστείς και εσύ βιασμό»! Θα πηγαίνουν και τα ρομπότ στον στρατό; Θα χρησιμοποιούν όπλα; Θα σκοτώνουν ανθρώπους; Είμαι περίεργος.     

Τα παιδιά πειράζουν τους πατεράδες τους αποκαλώντας τους «παλιά κεφάλια» επειδή ακούνε παλιά τραγούδια, όμως δεν μπορούν να παρουσιάσουν μια καλύτερη ταινία από τους «12 θυμωμένους άνδρες», που είναι η καλύτερη στην ιστορία του κινηματογράφου. Να πάω και πιο μακριά. Πολύ μακριά. Στις μέρες μας δεν μπορούν να παρουσιάσουν κάποιον πιο σοφό από τον Σωκράτη ανάμεσα σε τόσους καθηγητές, τόσους ακαδημαϊκούς. Και εσύ Χρίστο. Τουλάχιστον εσύ απόδειξέ μου την υπεροχή της νέας κεφαλής σε σύγκριση με την παλιά. Καταλαβαίνω, οι προτάσεις προς τους Τουρκοκύπριους είναι καλοπροαίρετες. Όμως, είναι ανεπαρκείς και ελλιπείς. Παρά ταύτα, πάλι προκάλεσαν αναβρασμό. Οι διαμένοντες στον βορρά τις είπαν «παγίδα». Οι δε διαμένοντες στον νότο τέθηκαν σε εγρήγορση. Τι θα γίνει; Ιδού, είναι «παλιά κεφάλια». Έτσι δεν είναι;